گلیم افشار خوزستان
این گلیم در طرح و بافت به دست بافته‌های لر‌ها شبیه است و گاه به اشتباه در گروه لر و بختیاری قرار می‌گیرد
آن‌ها در دست بافته‌های خود از رنگ‌های متنوع و طرح‌های سنتی که دارای استقلال و خلوص خاصی است بهره می‌برند.
خصوصیات گلیم افشار خوزستان
[ویرایش]گلیم‌هایی با زمینه یکدست و طرح‌های لوزی شکل و پشم در بافت این گلیم‌ها زبر تر است و شل تر ریسیده می‌شود و موقع لمس کردن دست بافته ضخیم‌تر به نظر می‌رسد. تر کیب بندی این گلیم دارای پیچیدگی کمتری است و متن‌ها مشخص و ساده است.
قسمت‌های فرعی بدون هیچ زینتی از متن اصلی جدا شده و دارای حاشیه بسیار ساده است.
ویژگی‌های ظاهری
[ویرایش]طرح زمینه دارای دو یا سه ترنج بر روی بافت یکدست است.
این گلیم دارای حاشیه باریک است.
اندازه و شکل در این گلیم‌ها اکثراً کوچک و مستطیل شکل است.
مواد اولیه مورد استفاده در این گلیم‌ها تارهای نخی و پودهای پشمی زبراست.
روش بافت در این گلیم‌ها معمولاً چاکدار و در بعضی بافت متصل جفت قلاب است.
رنگ‌های به کار رفته در این گلیم محدود است و بیشتر رنگ‌های تیره به کار می‌رود.
این گلیم دارای ریشه است که به صورت گیس بافت‌های ضخیم بافته شده‌است.
شیرازه‌های این گلیم به وسیلهٔ ریسمان‌های اضافه تقویت شده‌است.
وجه تسمیه
[ویرایش]خوزستان استانی در جنوب غربی ایران است. اولین اقامت گاه افشار‌ها محسوب می‌شود. در قرن دوازدهم به ناحیه شوشتر که کناره رودخانه گرگر قرار داشت مهاجرت کردند.[۱]
| انواع گلیم‌ها |  | |
|---|---|---|
| سایر | ||
منابع
[ویرایش]- ↑ هال و لوچیک ویووسکا، آلستر و جوزه (۱۳۷۷). گلیم ص244 ،223. کارنگ.