پرش به محتوا

گرنوت ویندفور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گرنوت لودویگ ویندفور (به آلمانی: Gernot Ludwig Windfuhr) زاده ٢ آگوست ١٩٣٨ در اسن آلمان استاد بازنشسته دانشکده مطالعات خاور نزدیک دانشگاه میشیگان است. او فارغ‌التحصیل زبان‌شناسی دانشگاه کلن (۱۹۶۲)، ایران‌شناسی و پارسی‌شناسی دانشگاه تهران (۱۹۶۱)، ایران‌شناسی، اسلام‌شناسی و زبان‌شناسی دانشگاه هامبورگ (۱۹۶۵) است و دکترایش را در رشته ایران‌شناسی در سال ۱۹۶۵ از دانشگاه هامبورگ دریافت کرد.

شغل دانشگاه

[ویرایش]

او شغل دانشگاهی‌اش با سمینار «زبانشناسی عمومی و هند و اروپایی» در دانشگاه کیل شروع کرد. به دنبال دعوت دانشکده مطالعات خاورنزدیک دانشگاه میشیگان از او به عنوان استاد مدعو، بعد از یک سال او عضویت در دانشکده را به منظور تمرکز و تحقیق و تدریس ایران‌شناسی پذیرفت. از اینرو، زمینه تدریس وی زبانشناسی، ادبیات و دین ایرانیان باستان، میانه و نو، و سیمبولیک و رابطه میان فرهنگ‌ها و زبان‌های آسیای مرکزی و خاورنزدیک است.

  • دانشگاه کیل، گروه عمومی و زبان‌شناسی تطبیقی
    • مدیر کسب و کار رسمی از یک دستیار علمی، ۱۹۶۴–۱۹۶۶
    • معاون علمی. ۱۹۶۵–۱۹۶۶
  • دانشکده مطالعات خاورنزدیک دانشگاه میشیگان
    • ۱۹۶۶–۱۹۶۷ استادیار مدعو
    • ۱۹۶۷–۱۹۶۹، استادیار
    • ۱۹۶۹–۱۹۷۳، دانشیار
    • ۱۹۷۳–۲۰۰۹، استاد
    • ۱۹۷۷–۱۹۸۷، ریاست
    • ژوئیه ۲۰۰۹، استاد بازنشسته

عضویت در هیئت ویراستاری (هم اکنون)

  • ویراستار مشاور برای زبان‌شناسی دانشنامه ایرانیکا
  • ویراستار مشاور در «ژورنال بین‌المللی مطالعات ایران باستان» نامهٔ ایران باستان، دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در فولرتون و دانشگاه تهران
  • ویراستار مشاور در «ژورنال ایرانیان مطالعات زبان بکاربرده شده»، ایران، تهران
  • هیئت مشاوران در «Deutschsprachige Zeitschrift für iranistische Studien»، ایران، دانشگاه اصفهان

منابع

[ویرایش]