گراوه
گِراوه (به ایتالیایی و انگلیسی: Grave) از اصطلاحات موسیقی مربوط به سرعت موسیقی به معنای بسیار سنگین و آهسته است.[۱]
به عنوان توصیف یک موومان یا حرکت، «گراوه» تعیین‌کننده و معرف پاساژ یا قطعه ای است سنگین، آرام و جدی که در درون خود احساس عظمت و غم و حُزن را دارد. به عبارت دیگر حرکت موومان چنین حالت‌هایی را به شنوده القا می‌کند.
«گراوه» در مترونوم‌های مختلف سرعتی معادل «۴۰ تا ۴۸» ضربه در دقیقه را مشخص می‌کند.[۲]
در مفهومی دیگر «گراوه» به عنوان معرف بم‌ترین یا پایین‌ترین صدای یک نردبان صوتی (اِشل) محدود است.
نام‌ها و اصطلاحات مرتبط
[ویرایش]- گراوی چمبالو کول پیانو اِفورته (Gravicembalo col piano E Forrte): نامی است که «بارتولومه اوکریستوفوری» سازنده ساز اهل فلورانس به اولین پیانو که در آغاز قرن ۱۷ ساخت داد.
- گراوه مِنتِه (Gravemente): با سنگینی، با جدیت، با جلال
- گراویس سیمو (Gravissimo): خیلی سنگین، بسیار تأکید کردن، خیلی فشار و زور آوردن روی صدا
- گراوه چِمبالُوم (Gravecembalum): نام قدیمی ایتالیایی «کلاوسن»
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]- ↑ پرویز، منصوری (۱۳۷۴). تئوری بنیادی موسیقی. تهران: کارنامه. صص. ۲۴۸. شابک ۹۶۴-۴۳۱-۰۰۱-۲.
- ↑ کمال پورتراب، مصطفی (۱۳۸۵). تئوری موسیقی. تهران: چشمه. صص. صفحه ۱۴۰. شابک ۹۶۴-۶۱۹۴-۲۷-۳.
منابع
[ویرایش]- ناصری، فریدون (۱۳۸۲) [۱۳۷۸]. فرهنگ جامع اصطلاحات موسیقی. تهران: انتشارات روزنه. شابک ۹۶۴-۶۱۷۶-۶۷-۴.
- کمال پورتراب، مصطفی (۱۳۸۵). تئوری موسیقی. تهران: چشمه. صص. صفحه ۱۴۰. شابک ۹۶۴-۶۱۹۴-۲۷-۳.
- منصوری، پرویز (۱۳۷۴). تئوری بنیادی موسیقی. تهران: کارنامه. صص. صفحه ۲۴۸. شابک ۹۶۴-۴۳۱-۰۰۱-۲.
- وجدانی، بهروز (۱۳۷۱). فرهنگ تفسیری موسیقی. تهران: مترجم. صص. صفحه ۲۶۱.