گایکوکو بوگیو
گایکوکو بوگیو (به ژاپنی: 外国奉行 Gaikoku bugyō) مقام‌های امور خارجه بودند که در اواخر دوره ادو توسط شوگون شوگون‌سالاری توکوگاوا منصوب شده بودند تا بر روابط تجاری و دیپلماتیک با کشورهای خارجی نظارت کنند. در اصل این ایجاد یک وزارت امور خارجه ژاپن پس از دوره طولانی سیاست انزواطلبی ژاپن (ساکوکو) بود.
بررسی اجمالی
[ویرایش]سیستم شوگون‌سالاری توکوگاوا در ۸ ژوئیه ۱۸۵۸ (سال پنجم آنسی) به منظور مقابله با وضعیت دیپلماتیک جدید که در پایان دوره ادو به دلیل خواسته‌های قدرت‌های غربی برای باز کردن کشور ایجاد شد، تأسیس شد. گایکوکو بوگیو بلافاصله پس از امضای معاهده تجاری با هریس، نماینده آمریکا در ژاپن بود.
او ۲۰۰۰ ککو دارد و از قاضی استان‌های دور که توسط روژو اداره می‌شد رتبه بالاتری داشت. پیش از این، این وظیفه توسط کایبوگاکه انجام می‌شد، اما گایکوکو بوگیو مسئولیت مذاکرات دیپلماتیک را به دستور روژو بر عهده گرفت.
تعداد اعضای آن پنج نفر بود، و در ابتدا مقام‌های روشنفکر زیادی وجود داشتند که توسط آبه ماساهیرو، که معاهده دوستی و تجارت ژاپن و ایالات متحده را امضا کرده بودند، و همچنین اینو کیونائو و ایواسه تاداشین، تادانوری میزونو، نائوکی ناگای. همچنین به عنوان "نائومونه Naomune" خوانده می‌شود)، و هوری توشیهیرو این سمت را داشت.
در ۲۹ ژوئن ۱۸۶۷ (سال سوم کیو)، زمانی که مدیر کل امور خارجه به تازگی تأسیس شد، او فرماندهی این سمت را بر عهده گرفت، اما سال بعد با سقوط شوگون‌سالاری توکوگاوا لغو شد.[۱]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ "外国奉行(ガイコクブギョウ)とは？ 意味や使い方". コトバンク (به ژاپنی). Retrieved 2024-07-22.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Gaikoku bugyō». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۰.