گدفروآ دو بویون

گُدفروآ دو بویون
مدافع مقبرهٔ مقدس
سلطنت	۲۲ ژوئیه ۱۰۹۹ – ۱۸ ژوئیه ۱۱۰۰
پیشین	تازه تأسیس
جانشین	بودوئن یکم (به عنوان پادشاه اورشلیم)
دوک لورن سفلی
سلطنت	۱۰۸۹–۱۰۹۶
پیشین	کنراد
جانشین	هنری یکم
زاده	ح. ۱۰۶۰ بویون
درگذشته	۱۸ ژوئیه ۱۱۰۰ (۳۹−۴۰ سال) اورشلیم
آرامگاه	کلیسای مقبره مقدس
دودمان	دودمان فلاندرز
پدر	اوستاس دوم
مادر	ایدا لورن

گُدفروآ دو بویون (فرانسوی: Godefroy de Bouillon‎؛ زاده ۱۰۶۰ درگذشته ۱۸ ژوئیهٔ ۱۱۰۰) یک اشراف‌زاده اهل فرانسه بود. وی از رهبران اولین جنگ صلیبی از سال ۱۰۹۶ تا زمان مرگش بود. وی مردی قدرتمند با سینه‌های ستبر و ریشی زرد رنگ و بازوهایی شگفت‌آور بود. قدرت جنگ و رزم او بسیار بالا بود، برای مثال در نبرد دوریله توانست تنها با پنجاه شوالیه به کمک بوهومن بیاید و ترکان را شکست دهد. گُدفروآ اولین حاکم صلیبی اورشلیم بود که روح مذهبی بسیار بالایی داشت و تعصب بسیاربالایی بر روی مذهب و دین خود داشت. وی از خانواده اشراف بود؛ مادرش وارث دوک‌های برابانت در خاک بلژیک و پدرش کنت دوبلونی در فرانسه بودند. گُدفروآ برادری داشت به نام بالدوین که پس از مرگ گُدفروآ به تخت پادشاهی نشست.

حرکت فرماندهان صلیبی به سمت ممالک مقدسه

پس از شکست لشکر صلیبی عوام گروهی از اشراف اروپا به سمت اورشلیم حرکت کردند. فرماندهان این لشکر از سه نفر تشکیل می‌شد:گُدفروآ بوین، ریمون دوسن ژیل و بوهومن، این افراد همگی از طبقهٔ اشراف بودند و از نظم لشکر بسیار می‌دانستند. آنها به امراتوری سلجوقی می‌رسند و اولین برخورد سخت خود را با مسلمانان ترک شروع می‌کنند. در نبرد دوریله بوهومن با ترکان مواجه می‌شود که با لشکری انبوه به سمت او می‌آیند. نبرد رخ می‌دهد و سپاهیان بوهومن یکی یک در حال کشته شدند بودند، اما بوهومن پیش از نبرد نامه ای به طرف گُدفروآ می‌فرستد و از او کمک می‌خواهد. گُدفروآ با پنجاه شوالیه به کمک بوهومن می‌آید و ترکان را شکست می‌دهد. آنها به طرف اورشلیم حرکت می‌کنند. زمانی که به اورشلیم می‌رسند می‌بینند که تمامی چاه‌ها خشکیده و آب و آذوقه ای موجود نیست اما چون آب و آذوقهٔ آنها از طرف پاپ تأمین می‌شد با کمبود جدی آب و آذوقه مواجه نشدند و حمله به شهر را آغاز کردند. هریک از فرماندهان برجی محاصره ساخت و به طرف دیواره‌های اورشلیم حرکت کرد. گُدفروآ توانست پلی ارتباطی بین لشکرش و دیوار درست کند و خیلی زود لشکرش از روی برج محاصره به دیوار رسیدند و دیوار را تصرف کرده. تمامی سربازان و مردم به مسجد الاقصی پناه برده اما لشکریان صلیبی به حرم هم احترام نگذاشته و همه را از مسلمان تا یهودی کشتند، چنانچه گفته شده:زمانی که تعدادی از صلیبیون به اروپا بازگشتند برای پاپ گفته‌اند که اسبان ما تا زانو در خون مسلمانان بود. پس اورشلیم تصرف و تعدادی از املاک مقدسه هم به صلیبیون رسید و حکومتی تشکیل شد به نام (مملکت لاتینی اورشلیم) و همهٔ تصرفات صلیبیون چنین حکومتی را تشکیل داد.

پادشاهی اورشلیم

پس از تصرف اورشلیم باید کسی پادشاه اورشلیم می‌شد. بیشتر لشکر رأی یه نفع گُدفروآ دادند و گُدفروآ پادشاه اورشلیم شد. پس از مرگش برادرش بودوئن پادشاه اورشلیم شد.

منابع

• Asbridge, Thomas (2004). The First Crusade: A New History. Oxford. ISBN 0-19-517823-8.
• Asbridge, Thomas (2012). The Crusades: The War for the Holy Land. انتشارات دانشگاه آکسفورد. ISBN 978-1-84983-770-5.
• Butler, Alban; Burns, Paul (2000). Butler's Lives of the Saints. Continuum International Publishing Group. ISBN 0-86012-253-0.
• Riley-Smith, Jonathan (1998). The First Crusaders, 1095–1131. Cambridge. ISBN 0-521-64603-0.
• Runciman, Steven (1951). A History of the Crusades: Volume 1, The First Crusade and the Foundation of the Kingdom of Jerusalem. Cambridge. ISBN 978-0-521-34770-9. (abridged version: The First Crusade, Cambridge (1980), شابک ‎۰-۵۲۱-۲۳۲۵۵-۴)
• Andressohn, John Carl (1947). The Ancestry and Life of Godfrey of Bouillon. Indiana University publications. Social science series, no.5. Indiana University Publications, Social Science Series 5.
• Murray, Alan V. , "The Army of Godfrey of Bouillon, 1096–1099: Structure and Dynamics of a Contingent on the First Crusade" (PDF), Revue belge de philologie et d'histoire 70 (2), 1992
• John, Simon (2017). Godfrey of Bouillon: Duke of Lower Lotharingia, Ruler of Latin Jerusalem, c. 1060–1100. Taylor & Francis. ISBN 978-1-317-12630-0.
• Barker, Ernest (1911). "Godfrey of Bouillon". In Chisholm, Hugh (ed.). Encyclopædia Britannica. 12. (11th ed.). Cambridge University Press. pp. 172–173.
• Bréhier, Louis René (1909). "Godfrey of Bouillon". In Catholic Encyclopedia. 6. New York: Robert Appleton Company.
• Eidelberg, Schlomo (1996). The Jews and the Crusaders: The Hebrew Chronicles of the First and Second Crusades. KTAV Publishing House, Inc. ISBN 978-0-88125-541-6.
• France, John (1983). "The Election and Title of Godfrey de Bouillon". Canadian Journal of History. 18 (3): 321–329. doi:10.3138/cjh.18.3.321.
• "Godfrey of Bouillon". Internet Medieval Sourcebook: The Crusaders at Constantinople: Collected Accounts. Retrieved 2014-05-18.
• Golb, Norman (1998). The Jews in Medieval Normandy: A Social and Intellectual History. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-58032-8.
• Holböck, Ferdinand (2002). Married Saints and Blesseds: Through the Centuries. Translated by Miller, Michael J. Ignatius Press. ISBN 0-89870-843-5. Retrieved 4 May 2020.
• Ibn al-Qalanisi (1932). The Damascus chronicle of the Crusades. University of London historical series, no. 5. Translated by Gibbs, H.V. Luzac.
• John, Simon (2018). Godfrey of Bouillon. Taylor & Francis Group. ISBN 978-1-4724-5896-4.
• John, Simon (2022). "The Long shadow of the First Crusade". History Today. 72 (5): 72–83.
• Murray, Alan (1990). "The Title of Godfrey of Bouillon as Ruler of Jerusalem". Collegium Medievale. 3: 163–178.
• Murray, Alan (2000). The Crusader Kingdom of Jerusalem: A Dynastic History 1099–1125. Unit for Prosopographical Research, Linacre College. ISBN 978-1-900934-03-9.
• Porter, Whitworth (2013). A History of the Knights of Malta. انتشارات دانشگاه کمبریج. ISBN 978-1-108-06622-8.
• Riley-Smith, Jonathan (1979). "The Title of Godfrey of Bouillon". Bulletin of the Institute of Historical Research. 52 (125): 83–86. doi:10.1111/j.1468-2281.1979.tb02085.x.
• Rubenstein, Jay (2008). Gabriele, Matthew; Stuckey, Jace (eds.). How Carolingian Kingship Trumped Millenniarism at the End of the First Crusade in 'The legend of Charlemagne in the Middle Ages: power, faith, and crusade'. Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-61544-1.

مطالعه بیشتر

منابع اولیه

• آلبرت آخنی (fl. 1100), Historia Ierosolimitana, History of the Journey to Jerusalem, ed. and tr. Susan B. Edgington. Oxford: Oxford Medieval Texts, 2007. The principal source for Godfrey's march to Jerusalem.
• گستا فرانکوروم, ed. and tr. Rosalind Hill, Gesta Francorum et aliorum Hierosolimitanorum. Oxford, 1967.
• رادولف کائنی، گشتا تانکردی, ed. Bernard S. Bachrach and David S. Bachrach, The Gesta Tancredi of Ralph of Caen: A History of the Normans on the First Crusade. Ashgate Publishing, 2005.
• فوشیه شارتری، Chronicle, ed. Harold S. Fink and tr. Francis Rita Ryan, Fulcher of Chartres, A History of the Expedition to Jerusalem, 1095–1127. Knoxville: Univ. of Tennessy Press, 1969.
• ریمون آگیلی، هیستوریا فرانکاروم, tr. John Hugh Hill and Laurita L. Hill. Philadelphia: American Philosophical Society, 1968.
• اکهارد آئورا (d. 1126), tr. W. Pflüger, Die Chronik des Ekkehard von Aura. Leipzig, 1893.
• ویلیام صوری (d. 1186), Historia, ed. R. B. C. Huygens, Willemi Tyrensis Archiepiscopi Chronicon. Corpus Christianorum Continuatio Medievalis 38. Turnholt: Brepols, 1986; tr. E. A. Babcock and A. C. Krey, William of Tyre, A History of Deeds Done Beyond the Sea. Columbia University Press, 1943.
• Comnena, Anna (1928). Alexiad. Medieval Sourcebook. Translated by Elizabeth S. Dawes. Fordham University.

پیوند به بیرون

• پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Godfrey of Bouillon در ویکی‌انبار 

عنوان سلطنتی
عنوان جدید	فهرست پادشاهان اورشلیم ۱۰۹۹–۱۱۰۰	پسین: بودوئن یکم اورشلیم
پیشین: Conrad II	Duke of Lower Lotharingia ۱۰۸۷–۱۱۰۰	پسین: Henry
پیشین: Godfrey IV	Margrave of Antwerp ۱۰۷۶–۱۱۰۰