پرش به محتوا

کیم بو-کیوم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کیم بو-کیوم
김부겸
۴۳مین نخست‌وزیر کره جنوبی
آغاز به کار
۱۴ می ۲۰۲۱
رئیس‌جمهورمون جه-این
قائم‌مقامYoo Eun-hae
Hong Nam-ki
پس ازChung Sye-kyun
Hong Nam-ki (acting)
وزیر کشور و ایمنی
دوره مسئولیت
۱۶ ژوئن ۲۰۱۷ – ۶ آوریل ۲۰۱۹
نخست‌وزیرلی ناک-یون
پس ازHong Yoon-shik
پیش ازChin Young
نماینده مجلس ملی کره جنوبی
دوره مسئولیت
۳۰ می ۲۰۱۶ – ۲۹ می ۲۰۲۰
پس ازLee Hahn-koo
پیش ازJoo Ho-young
حوزه انتخاباتیSuseong A (Daegu)
دوره مسئولیت
۳۰ می ۲۰۰۰ – ۲۹ می ۲۰۱۲
پس ازLew Seon-ho
پیش ازLee Hack-young
حوزه انتخاباتیGunpo
اطلاعات شخصی
زاده۲۱ ژانویهٔ ۱۹۵۸ ‏(۶۶ سال)
سانگجو، استان گیونگ‌سانگ شمالی، کره جنوبی
شهروندکره جنوبی
حزب سیاسیحزب مینجو
دیگر عضویت‌های سیاسیحزب مینجو کره جنوبی (1988–1991)
Democratic (1991–1995)
UDP (1995–1997)
GNP (1997–2003)
Independent (2003; 2007)
Uri (2003–2007)
GUDNP (2007–2008)
UDP (2008)
Democratic (2008–2011)
DUP (2011–2013)
Democratic (2013–2014)
NPAD (2014–2015)
محل تحصیلSeoul National University
پیشهفعال سیاسی، سیاستمدار
امضا
نام کره‌ای
هانگول
هانجا
لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهGim Bugyeom
مک‌کیون–ریشاورKim Pugyŏm

کیم بو-کیوم (به انگلیسی: Kim Boo-kyum) (کره‌ای김부겸; هانجا金富謙; لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهKim Bugyeom) (زاده ۲۱ ژانویه ۱۹۵۸) سیاستمدار اهل کره جنوبی است که از ۱۴ مه ۲۰۲۱ نخست‌وزیر کره جنوبی است. وی از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ وزیر کشور و ایمنی بود. او که عضو حزب مینجو کره جنوبی بود، از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ به عنوان نماینده مجلس ملی کره جنوبی حوزه اول ایالت سوسئونگ فعالیت کرد و قبلاً از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۲ نماینده ایالت گانپو بود.[۱] در انتخابات پارلمانی ۲۰۱۶ در داگو، کیم حریف خود کیم مون سو را با ۶۲٫۵ درصد آرا شکست داد و این اولین بار بود که از سال ۱۹۸۵ یکی از اعضای حزب لیبرال در آن شهر انتخاب می‌شود.[۲] کیم پیشتر در انتخابات محلی ۲۰۱۴ در شهرداری داگو نامزد شده بود و ۴۰ درصد از آرا را به دست آورد.[۳]

منابع

[ویرایش]
  1. "Movement for Reformative Party Starts". The Chosun Ilbo. 7 July 2003. Retrieved 17 April 2016.
  2. "Kim Boo-kyum Receives a Magical 62.5% of Votes, "The Citizens of Daegu Have Rewritten History"". The Kyunghyang Shinmun. 14 April 2016. Retrieved 17 April 2016.
  3. "After Daegu election loss, NPAD's Kim looks to 2016". Korea JoongAng Daily. 11 June 2014. Retrieved 17 April 2016.

پیوند به بیرون

[ویرایش]