کوریاکسکی
| کوریاکسکی | |
|---|---|
 نمایی از آتشفشان کوریاکسکی و شهر پتروپاولوفسک-کامچاتسکیی | |
 | |
| مرتفع‌ترین نقطه | |
| ارتفاع | ۳۴۵۶ متر [۱] [۲] |
| برجستگی | ۲۹۹۹ متر [۲] |
| ایزولاسیون | ۱۹۹ کیلومتر (۱۲۴ مایل)  |
| فهرست‌بندی | |
| مختصات | ۵۳°۱۹′۱۵″ شمالی ۱۵۸°۴۲′۴۵″ شرقی / ۵۳٫۳۲۰۸۳°شمالی ۱۵۸٫۷۱۲۵۰°شرقی |
| جغرافیا | |
| موقعیت | شبه‌جزیره کامچاتکا، روسیه |
کوریاکسکی یا کوریاکسکایا سوپکا (به روسی: Коря́кская со́пка) آتشفشانی چینه‌ای به ارتفاع ۳۴۵۶ متر است که در نزدیکی شهر پتروپاولوفسک در جنوب شرقی شبه‌جزیره کامچاتکا در خاور دور روسیه قرار دارد. این آتشفشان یکی از زیباترین و مشخص‌ترین آتشفشان‌های کامچاتکاست.[۳]
مشخصات
[ویرایش]کوریاکسکی آتشفشانی بزرگ با مخروطی متقارن است[۱] که در فاصلهٔ ۳۰ کیلومتری از شهر پتروپاولوفسک-کامچاتسکیی، مهمترین شهر ناحیهٔ کامچاتکا قرار دارد.[۴] فرسایش سبب شیاردارشدن دامنه‌های شرقی کوه شده است و در بخش بالایی دامنهٔ غربی و پایین مخروط‌های خاکستر در دامنهٔ جنوب شرقی آتشفشان می‌توان جوانترین جریان‌های گدازه را دید.[۱] در بخش غربی یال قله، دهانه‌ٔ آتشفشان قرار دارد که قطری بین ۱۸۰ تا ۲۰۰ متر داشته و ارتفاع دیواره‌های آن به ۲۰ تا ۳۰ متر می‌رسد.[۵]
فعالیت‌های آتشفشانی
[ویرایش]
هیچ فوران انفجاری شدیدی برای این آتشفشان در طول دورهٔ هولوسن به ثبت نرسیده است[۱] و اوج فعالیت‌های آتشفشانی آن در فاصلهٔ ۷۰۰۰ تا ۳۵۰۰ سال پیش بوده است.[۴] با وجود این، کوریاکسکی یکی از فعالترین آتشفشان‌ها در شبه‌جزیرهٔ کامچاتکاست که در طی سال‌های ۱۸۹۵، ۱۹۲۶ و ۱۹۵۶ فوران‌های انفجاری متوسطی داشته و جریان‌هایی آذرآواری را پدید آورده است.[۶]
آتشفشان کوریاکسکی پس از فورانی در ۱۹۵۶-۷ به‌مدت ۵۲ سال خاموش بود تا آنکه بار دیگر در اواخر دسامبر سال ۲۰۰۸ بیدار شد و تلی از بخار و خاکستر را به آسمان فرستاد.[۷][۴] بنا بر گزارش‌ها ستونی متراکم از خاکستر به ارتفاع ۴ کیلومتر که گستره‌ای بیش از ۶۰ کیلومتر در شمال شرقی آتشفشان را در برمی‌گرفت از کوریاکسکی به بیرون پرتاب شد و ستونی باریکتر نیز در همان جهت تا ۱۴۰ کیلومتری کوه گسترش یافت. پیش از این رویداد تنها علائمی که نشان از فعالیت دوبارهٔ کوریاکسکی می‌داد صدای انفجاری شدید و وقوع دو زمین‌لرزه در ۵ کیلومتری آتشفشان در روز ۲۳ دسامبر بود.[۷] کوریاکسکی آخرین بار در سال ۲۰۰۹ فوران کرد.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ «Koryaksky». Global Volcanism Program - Smithsonian Institution. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ مه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳ مهٔ ۲۰۱۲.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ «Kamchatka and Russian Pacific Ultras». Peaklist.org. دریافت‌شده در ۳ مهٔ ۲۰۱۲.
- ↑ «Koryaksky volcano». Volcano Discovery. دریافت‌شده در ۳ مهٔ ۲۰۱۲.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ «Koryaksky volcano becomes active». Voice of Russia. دریافت‌شده در ۳ مهٔ ۲۰۱۲.[پیوند مرده]
- ↑ «Koryaksky, Russia». Explore Volcanoes Now. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ مارس ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۳ مهٔ ۲۰۱۲.
- ↑ Alexander E. Gates, David Ritchie. Encyclopedia of Earthquakes and Volcanoes. Infobase Publishing, 2007, 2009, ISBN 0-8160-7270-1. p.138. Google Books, (بازبینی به تاریخ ۳ مهٔ ۲۰۱۲).
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ «Koryaksky volcano (Kamchatka), eruption news: new activity - ash emissions». Volcano Discovery. ۲۵ دسامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۳ مهٔ ۲۰۱۲.