کنیت‌ها
بر اساس کتاب مقدس عبری، کنیتی‌ها (/ˈkiːnaɪt/ or /ˈkɛnaɪt/ ; عبری: קֵינִי قینی) قبیله ای کوچ نشین در شام باستان بودند. کنیتی‌ها مسگر و فلزکار بودند. به گفته برخی از محققان، آنها از نوادگان قابیل هستند،[۱] اگرچه کتاب مقدس منشأ آنها را ذکر نکرده‌است. آنها نقش مهمی در تاریخ اسرائیل باستان ایفا کردند،[۲] اگرچه کنیایی‌های‌تبار رخاب برای مدتی سبک زندگی کوچ نشینی متمایز و متمایز داشتند.
کنیت برداشتی از عبری קֵינִי قنی است. به گفته ویلهلم گسنیوس، این نام از نظر کابالیستی از نام قابیل (קַיִן قاین) گرفته شده‌است.[۳] بنا به گفته آرچیبالد سیس، نام Kenite یا Qéní مشابه یک کلمه آرامی به معنای آهنگر است که به نوبه خود از همزاد عبری قایین به معنای «نیه» است.[۴]
بر اساس فرضیه کنیایی، یهوه از نظر تاریخی یک خدای مدیایی بوده‌است و ارتباط پدر همسر موسی با مدیان نشان دهنده پذیرش تاریخی آیین مدیان توسط عبرانیان است.[۱][۵][۶] ظاهراً موسی مفهوم یترو از خدا، یهوه، را با الشدای خدای بنی اسرائیل یکی دانست.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Harris, Stephen L., Understanding the Bible. Palo Alto: Mayfield. 1985.
- ↑ Butin, Romain. "Cinites." The Catholic Encyclopedia Vol. 3. New York: Robert Appleton Company, 1908. 27 December 2018
This article incorporates text from this source, which is in the public domain.
- ↑ Strong's Concordance #7014 بایگانی‌شده در ۲۲ فوریه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine #7017
- ↑ in Sayce, A. H. (1899). "Kenites". A Dictionary of the Bible. Vol. II. p. 834.
- ↑ «CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: Cinites». www.newadvent.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۲-۱۵.
- ↑ Blenkinsopp, Joseph (2008-12-01). "The Midianite-Kenite Hypothesis Revisited and the Origins of Judah". Journal for the Study of the Old Testament (به انگلیسی). 33 (2): 131–153. doi:10.1177/0309089208099253. ISSN 0309-0892.
