پرش به محتوا

کلاغان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای روستایی با همین نام، کلاغان (نیشابور) را ببینید.

کلاغان
محدودهٔ زمانی: میوسن میانی تاکنون
کلاغ پیسه، در پارک ملی اتوشا
Corvus albus
رده‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
زیررده: نومرغان[۱]
فرورده: نوپرندگان[۲]
راسته: گنجشک‌سانان[۳]
زیرراسته: پرندگان آوازخوان[۴]
فروراسته: کلاغ‌وارگان[۵]
بالاخانواده: کلاغ‌واران[۶]
تیره: کلاغان
ویگورس، ۱۸۲۵
سرده‌ها

متن را ببینید.

نقشهٔ پراکنش کلاغان
      بومی       غیر بومی       منقرض

کَلاغان (Corvidae) نام خانواده‌ای از پرندگان گنجشک‌سان آوازخوان[۷] است.

این خانواده شامل انواع کلاغ، زاغ، زاغی، غراب و جیجاق می‌شود.

انواع

[ویرایش]

گروه‌های اصلی کلاغان که به‌طور سنتی نام‌های جداگانه‌ای دارند به شرح زیرند، نام‌های انگلیسی این پرندگان نیز در جدول آمده‌است:

کلاغ
Crow 		کَلاغ پرنده‌ای است از راستهٔ گنجشک‌سانان که دارای قدی متوسط (به جثهٔ یک مرغ خانگی) و پرهای سیاه در قسمت سر و بال و دم و گردن است ولی در ناحیهٔ پشت و شکم دارای پرهای خاکستری مایل به سفید است. نوک کلاغ نسبتاً بلند و قوی است. کلاغ تقریباً همه‌چیزخوار است. خوراکش حشره و جانوران کوچک است و طول عمرش طولانی است. در تداول انگلیسی‌زبانان آمریکا، واژه کلاغ بیشتر برای اشاره به کلاغ آمریکایی که سراپا سیاه است استفاده می‌شود.
کلاغ‌سیاه
Rook 		کلاغ سیاه ۴۵ تا ۴۷ سانتی‌متر طول دارد و از دیگر کلاغ‌ها با پوشش کاملأ سیاه بدن، نوک خاکستری مایل به سیاه و پوست خاکستری صورت متمایز می‌شود. کلاغ سیاه پرنده‌ای اجتماعی است و در گله‌های بزرگ دیده می‌شود. به‌خوبی با زندگی در کنار انسان‌ها سازگاری یافته و در برخی شهرها جمعیت زیادی دارد و از زباله‌های انسانی هم تغذیه می‌کند. کلاغ سیاه یکی از باهوش‌ترین پرندگان است و برخی دانشمندان مهارت وی را استفاده از نوک خود برای ساختن و استفاده از وسایل ساده با مهارت شمپانزه در استفاده از دست‌هایش مقایسه می‌کنند. جمعیت کلاغ سیاه در سراسر دنیا بین ۶۱ تا ۲۱۶ میلیون برآورد می‌شود.
غُراب
Raven 		غراب نامی است رایج برای نامیدن آن دسته از اعضای سردهٔ کلاغ که جثه‌ای بزرگ، نوک بزرگ، پرهای سیاه و بدن پر دارند. غراب‌ها بسیار باهوشند. در واژه‌نامه کتاب مقدس چنین آمده‌است: «لفظ غراب در زبان عبری به معنی سیاه است و آن پرنده‌ای است شبیه به کلاغ لیکن بزرگتر از آن است و فردی پرواز می‌کند و در شریعت موسوی ناپاک است و این لفظ انواع هشتگانهٔ کلاغ را که در فلسطین یافت می‌شود شامل است. خوراک وی لاشه و جسد جانوران مرده‌است که چشم‌های آن‌ها را کنده و می‌خورد و در ویرانه‌ها و درخت‌های بلند سکنی می‌گیرد و از چهار الی هفت جوجه را توجه و حفظ کند تا موقعی که به حد رشد رسیده، خود بتواند خوراک خود را به دست آورد.»
زاغچه
Jackdaw 		زاغچه از زیرسرده زاغچگان است و در غرب اوراسیا و شمال آفریقا زندگی می‌کند. جمعیت شمالی و شرقی زاغچه‌ها به مهاجرت به جنوب در فصل زمستان می‌پردازند. زاغچه در شکاف صخره‌ها لانه می‌کند و در میان تخته‌سنگ‌های ساحلی و در شهرها دیده می‌شود.[۸] زاغچه به نام زاغچه غربی، زاغچه اروپایی یا زاغچه اوراسیایی نیز شناخته می‌شود.
زاغ‌های کوهی
Chough 		سَرده زاغ دو گونهٔ زاغ نوک‌زرد و زاغ نوک‌سرخ را در بر می‌گیرد که در مناطق کوهستانی جنوب اورآسیا و شمال آفریقا سکونت دارند. بدن زاغ به رنگ سیاه و پاهای آن سرخ‌رنگ است. تک‌همسرند و زوج تا آخر عمر به یکدیگر وفادار می‌مانند. غذای اصلی آن‌ها بی‌مهرگان است و در کنار آن (به‌ویژه در زمستان) از سبزیجات و منابع غذایی سکونتگاه‌های انسانی استفاده می‌کنند.
زاغی
Magpie 		طول بدن زاغی حدود ۴۰ تا ۵۱ سانتی‌متر است که بیش از نیمی از آن دم بلند پرنده‌است. پرهای شانه، پهلوها و شکم آن سفید و بقیه پر و بالش سیاه با جلای آبی، سبز و ارغوانی است. همه‌چیزخوار است اما غذاهای گوشتی را بر گیاهی ترجیح می‌دهد. زاغی تک‌همسر است و تا پایان عمر با جفت خود زندگی می‌کند. در صورت مرگ همسر، جفتی هم‌سن خود انتخاب می‌کند. آشیانهٔ خود را معمولاً بر روی درختان بلند می‌سازد. جنس نر آن از ماده بزرگ‌تر است. زاغی تنها پرنده و یکی از معدود جانورانی است که می‌تواند تصویر خود در آینه را تشخیص دهد.[۹]
جیجاق
Jay 		جیجاق یا بلوط‌خورک در اروپا، شمال آفریقا و آسیا زندگی می‌کند. جیجاق‌ها میان‌جثه، پر سر و صدا و معمولاً رنگارنگ‌اند. جیجاق معمولاً در جنگل‌های دوردست به‌ویژه در میان بلوطها لانه می‌سازد و به ندرت دور از درخت دیده می‌شود. در سال‌ها اخیر به خاطر از میان رفتن جنگل‌ها جیجاق‌ها آغاز به مهاجرت به سوی شهرها کرده‌اند. جیجاق‌ها به دسته‌های جیجاق‌های برّ قدیم، جیجاق‌های برّ جدید، جیجاق‌های خاکستری و جیجاق‌های حبشی تقسیم می‌شوند.
فندق‌شکن
Nutcracker 		فندق‌شکن پرنده‌ای است کمی بزرگتر از جیجاق، البته نوکی بسیار بزرگتر دارد. غذای فندق‌شکن‌ها بیشتر دانه انواع کاج است و در مناطقی که کاج کم باشد فندق غذای اصلی آن‌ها است. سرده فندق‌شکن دو گونه دارد به نام‌های فندق‌شکن خالدار و فندق‌شکن کلارک. فندق‌شکن کلارک در غرب آمریکای شمالی زندگی می‌کند. پرنده دیگری به نام فندق‌شکن کشمیری که خال‌های بزرگی دارد گاه گونه‌ای جدا و گاه زیرگونه‌ای از فندق‌شکن خالدار به‌شمار می‌آید.

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ Neornithes
  2. ↑ Neoaves
  3. ↑ Passeriformes
  4. ↑ Passeri
  5. ↑ Corvida
  6. ↑ Corvoidea
  7. ↑ oscine
  8. ↑ Hennessy, Kathryn. 2010. Natural history: the ultimate visual guide to everything on Earth. New York: DK. p.486.
  9. ↑ Prior, Schwarz, and Güntürkün, Helmut, Ariane, and Onur; Schwarz, A; Güntürkün, O; De Waal, Frans (2008). "Mirror-Induced Behavior in the Magpie (Pica pica): Evidence of Self-Recognition" (PDF). PLoS Biology. Public Library of Science. 6 (8): e202. doi:10.1371/journal.pbio.0060202. PMC 2517622. PMID 18715117. Archived from the original (PDF) on 19 November 2008. Retrieved 2008-08-21.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کلاغان موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=کلاغان&oldid=40249350»