کره جنوبی در جنگ ویتنام
| مداخله کره جنوبی در جنگ ویتنام | |
|---|---|
| بخشی از جنگ ویتنام | |
| گونه | جنگ |
| مکان | |
| هدف | برای پشتیبانی ویتنام جنوبی علیه حملات کمونیست ها |
| اجرا | ۱۱ سپتامبر ۱۹۶۴ – 23 مارس 1973 |
| نیروی اجرایی | حدوداً 320,000 کارکنان نظامی، با میانگین 48,000 نفر در سال. |
| تلفات و صدمات | 5,099 کشته 10,962 زخمی |
حکومت کره جنوبی، در حکومت پارک چونگ هی، نقش فعالی در جنگ ویتنام داشت. تصمیم کره جنوبی برای پیوستن به دلایل مختلف از جمله توسعه روابط آمریکا و کره جنوبی، ضرورت‌های سیاسی و وعده کمک‌های اقتصادی از سوی ایالات متحده بود.[۱] در چارچوب این ائتلاف زمان جنگ، اقتصاد کره جنوبی شکوفا شد و این کشور ده‌ها میلیارد دلار کمک مالی، وام، یارانه، انتقال فناوری و رفتار اقتصادی ترجیحی دریافت کرد.[۲] از سپتامبر ۱۹۶۴ تا مارس ۱۹۷۳، کره جنوبی حدود ۳۵۰۰۰۰ سرباز به ویتنام جنوبی فرستاد. نیروی زمینی کره جنوبی، تفنگداران دریایی، نیروی دریایی و نیروی هوایی همگی به عنوان همپیمان ایالات متحده شرکت کردند. تعداد سربازان از کره جنوبی بسیار بیشتر از سربازان استرالیا و نیوزلند بود و تنها از نیروهای نظامی ایالات متحده برای نیروهای خارجی مستقر در ویتنام جنوبی کمتر بود و در رتبه دوم قرار داشت. فرمانده ارتش ژنرال چه میونگ شین از نیروی زمینی کره جنوبی بود. مشارکت نیروهای کره ای در جنگ شامل نقش‌های غیر رزمی و رزمی بود.
تأثیر در کره جنوبی
[ویرایش]در ازای استقرار نیروهای رزمی کره جنوبی در ویتنام، ایالات متحده هزینه‌های مالی مربوط به سربازان کره جنوبی در ویتنام را پرداخت کرد. قول داد که نیروهای آمریکایی را بدون مشورت قبلی با دولت کره جنوبی از کره جنوبی خارج نکند. این کشور به نوسازی ارتش کره جنوبی کمک کرد و کمک نظامی قابل توجهی به کره جنوبی ارائه کرد. و کمک‌های اقتصادی از جمله ۱۵۰ میلیون دلار وام توسعه ای به کره جنوبی اعطا کرد. متوسط حقوق سربازان کره ای در ویتنام ۳۷٫۵۰ دلار در ماه بود که بالاتر از حقوق پایه ۱٫۶۰ دلار در ماه در کشورشان بود، اگرچه بیشتر آن را دولت کره جنوبی می‌گرفت. در طول این دوره ۹ ساله تعهدات سربازان کره جنوبی به ویتنام، ۴۰ درصد از درآمد کلی صادرات این کشور در این دوره ناشی از پول پرداخت شده به پرسنل رزمی بود که به‌طور متوسط سالانه ۲۰۰ میلیون دلار بود. کمک‌های اقتصادی دریافتی کره جنوبی از ایالات متحده برای تأمین مالی تلاش‌های صنعتی‌سازی کره جنوبی مورد استفاده قرار گرفت.[۳] برای برخی از بزرگ‌ترین شرکت‌های خوشه ای کره جنوبی، موفقیت و رشد بعدی آنها را می‌توان به قراردادهای تجاری پرسودی که توسط ارتش ایالات متحده به آنها اعطا شده است نسبت داد.[۳] کل هزینه ای که ایالات متحده بابت مشارکت کره ای‌ها پرداخت کرد، «در مقایسه با تعداد قابل مقایسه ای از آمریکایی‌ها ناچیز» بود، اما تخمین زده می‌شود که این پرداخت‌ها ۴ درصد از تولید ناخالص ملی در سال ۱۹۶۷ و در مجموع بیش از یک میلیارد دلار باشد. تحت ائتلاف زمان جنگ، اقتصاد کره جنوبی شکوفا شد و ده‌ها میلیارد دلار کمک مالی، وام، یارانه، انتقال فناوری و رفتار اقتصادی ترجیحی از آمریکا دریافت کرد.[۲]
جنایات
[ویرایش]گروه‌های مختلف غیرنظامی ارتش کره جنوبی را به جنایات متهم کرده‌اند، در حالی که وزارت دفاع کره تمامی این اتهام‌ها را نفی کرده است.[۴]
گفته می‌شود که نیروهای کره ای کشتارهای بین تای، بینه آن/تای وین، بین هوآ وها من را مرتکب شده‌اند. گفته می‌شود که حوادث دیگری در روستاهای An Linh و Vinh Xuan در استان Phú Yên به وقوع پیوسته است.[۵]
منابع
[ویرایش]- ↑ «Article title» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۸ اكتبر ۲۰۲۲. دریافت‌شده در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۴. تاریخ وارد شده در
|archive-date=را بررسی کنید (کمک) - ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Tae Yang Kwak (Spring–Summer 2003). "The Nixon Doctrine and the Yusin Reforms: American Foreign Policy, the Vietnam War, and the Rise of Authoritarianism in Korea, 1968—1973". The Journal of American-East Asian Relations. 12 (1/2): 33–57. doi:10.1163/187656103793645315. JSTOR 23613179. Archived from the original on 26 June 2021. Retrieved 26 June 2021.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامgoogle41وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ "The Forgotten History of South Korean Massacres in Vietnam". thediplomat.com. Archived from the original on 11 September 2020. Retrieved 2020-09-10.
- ↑ "Apocalypse Then". Newsweek. 9 April 2000. Archived from the original on 12 June 2018. Retrieved 12 May 2018.