پرش به محتوا

کامی فلاماریون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کامی فلاماریون
نام هنگام تولدنیکولاس کامی فلاماریون
زادهٔ۲۶ فوریهٔ ۱۸۴۲
درگذشت۳ ژوئن ۱۹۲۵ (۸۳ سال)
همسر(ها)Sylvie Petiaux-Hugo Flammarion
Gabrielle Renaudot Flammarion

نیکولا کامی فلاماریون، (به فرانسوی: Nicolas Camille Flammarionنویسنده و اخترشناس فرانسوی، (۲۶ فوریه ۱۸۴۲ تا ۳ ژوئن ۱۹۲۵)، نویسنده‌ای پرکار با بیش از پنجاه عنوان، از جمله نوشتارهای دانشی پرخوانندهٔ علم به زبان ساده، بیشتر آن‌ها کارهایی در مورد اخترشناسی، و پیش از آن‌ها در آغاز کار، چند رمان شایان توجه علمی–تخیلی، و نیز کارهایی در زمینهٔ بررسی‌های روانی و موضوعات مرتبط به آن بود. او مجلهٔ اخترشناسی (L'Astronomie) را؛ که در سال ۱۸۸۲ انتشار آن را آغاز کرده‌بود، منتشر می‌کرد. کمیل فلاماریون رصدخانهٔ خصوصی خود را در (Juvisy-sur-Orge)، فرانسه اداره می‌کرد.

تاریخچهٔ زندگی

[ویرایش]

سیارهٔ مریخ

[ویرایش]

کامی فلاماریون هم‌زمان با جووانی اسکیاپارلی اخترشناس ایتالیایی، به گونهٔ گسترده‌ای درگیر تحقیق و بررسی به اصطلاح آن روز «کانال‌های» مریخ، در طول دهه‌های ۱۸۸۰ و ۱۸۹۰ بود.[۱] مانند اخترشناس آمریکایی پرسیوال لوول، او هم بر این باور بود که "کانال‌ها در ماهیت خود ساختگی (مصنوعی) هستند و به احتمال زیاد "رودخانه‌های پیشینند و با هدف توزیع سرتاسری آب به سطح قاره‌ها اصلاح شده‌اند." "[۲] او همچنین باور داشت که آن سیاره در مرحلهٔ پیش‌رفتهٔ سکونتی خود قرار دارد، و این کانال‌ها نتیجه تلاش و ساختهٔ گونه‌های پیشرفتهٔ هوشمندی هستند که می‌کوشند در یک دنیای خشک به زندگی ادامه دهند.[۳]

میراث

[ویرایش]

نام‌های تریتون و آمالتئا به ترتیب برای ماه‌های نپتون و مشتری را نخست او پیشنهاد کرد، هرچند این نام‌ها چندین دهه بعد رسماً به تصویب رسیدند.[۴] جرج گاموف فیزیکدان تجربی برجسته و کاشف واپاشی آلفا در تونل‌زنی کوانتومی، کامی فلاماریون را به عنوان شخصیتی که تأثیر قابل توجهی در پیدا کردن علاقه به دانش فیزیک در دوران کودکی او داشته نام می‌برد.[۵]

ترجمه فارسی آثار

[ویرایش]

به نظر می‌رسد آثار فلاماریون نخستین بار توسط میرزا ابوطالب زنجانی در اواخر دوران ناصرالدین‌شاه به فارسی ترجمه شده و به چاپ رسیده است.[۶]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Flammarion, Camille. La Planète Mars et Ses Conditions d'Habitabilité (Paris: Gauthier-Villars et Fils, 1892)
  2. Ibid, 589.
  3. Ibid, 586.
  4. «Camille Flammarion». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۳ دسامبر ۲۰۱۶.
  5. «George Gamow on Flammarion». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ نوامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۳ دسامبر ۲۰۱۶.
  6. پایان دنیا و میرزا ابوطالب زنجانی، دوماهنامه تقریرات، شماره ۶، اسفند ۱۳۹۶.