پرش به محتوا

کالدونیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کالدونیا (به انگلیسی: Caledonia) یک نام لاتین است که رومی‌ها بر شمال بریتانیا (تقریباً اسکاتلند امروزی) نهادند. منطقه‌ای که فراتر از قلمرو امپراتوری رم بود و تحت تسلط آنان قرار نداشت. امروزه از این نام بیشتر در شعرها و نوشته‌های رمانتیک استفاده می‌شود و مقصود از آن همه اسکاتلند است.[۱]

کاربرد تاریخی

[ویرایش]

کالدونیا نامی بود که رومی‌ها بر اراضی شمال ایالت بریتانیای خود گذاشته بودند. بطلمیوس در اثر خود به‌نام جغرافیا، احتمالاً بر اساس منابع متقدم و همچنین روایت معاصر با اردوکشی‌های نئوس ژولیوس آگریکولا می‌گوید در کلدونیا ۱۹ «شهر» وجود داشته‌است و آن‌ها را معرفی می‌کند. هیچ مدرک باستان‌شناختی مبنی بر شهرنشینی در این زمان در اسکاتلند نیست و این ۱۹ «شهر» احتمالاً قلعه، بازارهای فصلی، یا مکان‌های ملاقاتی بوده‌اند. نام بیشتر این «شهر» ها امروزه نامفهومند: دوانا[الف] ممکن است بانچوری امروزی باشد، آلائونا[ب] (به معنای «صخره») در غرب احتمالاً صخره دامبارتون است و مکانی به همین نام در شرق لولندز ممکن است محوطهٔ دژ ادینبورو باشد و لیندون[پ] هم احتمالاً بالوک بر کرانهٔ دریاچه لوموند است.[۲]

کاربرد امروزی

[ویرایش]

امروزه از کلمهٔ کالدونیا به عنوان نامی رمانتیک برای اسکاتلند استفاده می‌شود و سازمان‌ها و نهادهای بسیاری در این کشور نام یا شعار خود را از آن به عاریه گرفته‌اند.

یادداشت

[ویرایش]
  1. Devana
  2. Alauna
  3. Lindon

منابع

[ویرایش]
  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Caledonia». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ ژوئن ۲۰۱۳.
  2. A. Moffat, Before Scotland: The Story of Scotland Before History (London: Thames and Hudson, 2005), شابک ‎۰−۵۰۰−۲۸۷۹۵−۳, pp. 268–70.