کارگران در ایران
ظاهر
- کارگران در ایران بخشی انسانی از نیروی کار در کشور ایراناند که در بخشهای گوناگون تولید یا خدمات مطابق تعاریف قانون مشغول میباشند و جمعیت آنان بیش از ۱۰ میلیون نفر است، حدود ۱۲ درصد کل جمعیت. (جمعیت کشور ایران 87.92 میلیون نفر است).[۱]
طبق اصل اصل سی و یکم قانون اساسی ایران، داشتن مسکن وبیمه حقِّ کارگران است که دولت ایران موظف است آن را اجرا کند.[۲] طبق تعریف قانون کار ایران، کارگر «کسی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حقالسعی اعم از مزد، حقوق، سهم سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار میکند.»[۳] و « مشمول قانون استخدام کشوری یا سایر قوانین و مقررات خاص استخدامی نبوده و نیز در زمره کارگران کارگاه های خانوادگی نیز نباشد» [۴] بخش خصوصی اقتصاد ایران بهویژه در تهران، کارگران را به دو دستهٔ کلی «ساده» و «ماهر» میشناسد و بر این پایه استخدام میکند.[۵] - از مشکلات مشخص این شغل می توان به
- قراردادی بودن
- نبود ثبات
- درآمد کمتر نسبت به کارمند
- وضعیت مالی ضعیف
- اشاره کرد
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به کارگران در ایران در ویکیگفتاورد موجود است.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافتشده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۶.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۴ اوت ۲۰۱۷. دریافتشده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۶.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۶. دریافتشده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۶.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۶. دریافتشده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۶.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۷. دریافتشده در ۷ آوریل ۲۰۲۰.