کارولین لینک - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کارولین لینک
زادهٔ	۲ ژوئن ۱۹۶۴ ‏(۶۰ سال) باد نواهایم، آلمان
ملیت	آلمانی
پیشه(ها)	کارگردان، فیلم‌نامه‌نویس
شریک زندگی	دومینیک گراف
فرزندان	۱

کارولین لینک (آلمانی: Caroline Link؛ زادهٔ ۲ ژوئن ۱۹۶۴) یک کارگردان، نویسنده و فیلم‌نامه‌نویس اهل آلمان است.

او دانش‌آموختهٔ «آکادمی سینما و تلویزیون مونیخ» است و دو مرتبه در سال‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۸ میلادی، برندهٔ «جایزهٔ فیلم باواریا» شده است و یکی دیگر از فیلم‌هایش، «هیچ‌کجا در آفریقا»، در ۷۵مین دورهٔ جوایز اسکار، برندهٔ جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان شد.

منابع

[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Caroline Link». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۵.
«Caroline_Link». دریافت‌شده در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۵.^{^{[پیوند مرده]}}

پیوند به بیرون

[ویرایش]

کارولین لینک در IMDb

ن ب و برندگان جایزه اسکار بهترین فیلم بین‌المللی
۱۹۴۷–۱۹۵۵ (افتخاری)	۱۹۴۷: واکسی – ویتوریو دسیکا ۱۹۴۸: آقای ونسان – موریس کلوش ۱۹۴۹: دزد دوچرخه – ویتوریو دسیکا ۱۹۵۰: دیوارهای مالاپاگا – رنه کلمان ۱۹۵۱: راشومون – آکیرا کوروساوا ۱۹۵۲: بازی‌های ممنوعه – رنه کلمان ۱۹۵۴: دروازه جهنم – تینوسوکه کینوگاسا ۱۹۵۵: سامورایی ۱: موساشی میاموتو – هیروشی ایناگاکی
۱۹۵۶–۱۹۵۹	۱۹۵۶: جاده – فدریکو فلینی ۱۹۵۷: شب‌های کابیریا – فدریکو فلینی ۱۹۵۸: دایی من – ژاک تاتی ۱۹۵۹: اورفه سیاه – مارسل کامو
دهه ۱۹۶۰	۱۹۶۰: چشمه باکره – اینگمار برگمان ۱۹۶۱: همچون در یک آینه – اینگمار برگمان ۱۹۶۲: یکشنبه‌ها و سیبل – سرژ بورگینیون ۱۹۶۳: هشت‌ونیم – فدریکو فلینی ۱۹۶۴: دیروز، امروز، فردا – ویتوریو دسیکا ۱۹۶۵: فروشگاه در خیابان اصلی – یان کادار و المار کلوس ۱۹۶۶: یک مرد و یک زن – کلود للوش ۱۹۶۷: از روی قطارها چشم برندار – یرژی منتسل ۱۹۶۸: جنگ و صلح – سرگئی باندارچوک ۱۹۶۹: زد – کوستا گاوراس
دهه ۱۹۷۰	۱۹۷۰: بازجویی از یک شهروند دور از سوءظن – الیو پتری ۱۹۷۱: باغ فینزی کوینتینی – ویتوریو دسیکا ۱۹۷۲: جذابیت پنهان بورژوازی – لوئیس بونوئل ۱۹۷۳: روز به جای شب – فرانسوا تروفو ۱۹۷۴: آمارکورد – فدریکو فلینی ۱۹۷۵: درسو اوزالا – آکیرا کوروساوا ۱۹۷۶: سیاه و سفید رنگی – ژان-ژاک آنو ۱۹۷۷: مادام رزا – موشه میزراهی ۱۹۷۸: دستمال‌های خود را آماده کنید – برتران بلیه ۱۹۷۹: طبل حلبی – فولکر شلوندورف
دهه ۱۹۸۰	۱۹۸۰: مسکو اشک‌ها را باور ندارد – ولادیمیر منشوف ۱۹۸۱: مفیستو – ایشتوان سابو ۱۹۸۲: آغازی دوباره – خوزه لوئیس گارسی ۱۹۸۳: فانی و الکساندر – اینگمار برگمان ۱۹۸۴: حرکات خطرناک – ریشار دمبو ۱۹۸۵: گزارش رسمی – لوئیس پوئنسو ۱۹۸۶: حمله – فونس رادماکرس ۱۹۸۷: ضیافت بابت – گابریل آکسل ۱۹۸۸: پله فاتح – بیله آگوست ۱۹۸۹: سینما پارادیزو – جوزپه تورناتوره
دهه ۱۹۹۰	۱۹۹۰: سفر امید – گزاویه کولر ۱۹۹۱: مدیترانه – گابریله سالواتورس ۱۹۹۲: هند و چین – رژیس وارنیه ۱۹۹۳: روزگار خوش – فرناندو تروئبا ۱۹۹۴: آفتاب‌سوخته – نیکیتا میخالکوف ۱۹۹۵: آنتونیا – مرلین گوریس ۱۹۹۶: کلیا – یان اسویراک ۱۹۹۷: شخصیت – مایک فان دیم ۱۹۹۸: زندگی زیباست – روبرتو بنینی ۱۹۹۹: همه چیز درباره مادرم – پدرو آلمودوار
دهه ۲۰۰۰	۲۰۰۰: ببر خیزان، اژدهای پنهان – انگ لی ۲۰۰۱: سرزمین هیچ‌کس – دانیس تانویچ ۲۰۰۲: هیچ‌کجا در آفریقا – کارولین لینک ۲۰۰۳: تهاجم بربرها – دنی آرکان ۲۰۰۴: دریای درون – آلخاندرو آمنابار ۲۰۰۵: ساتسی – گوین هود ۲۰۰۶: زندگی دیگران – فلوریان هنکل فون دونرسمارک ۲۰۰۷: جاعلان – اشتفان روزویتسکی ۲۰۰۸: عزیمت‌ها – یوجیرو تاکیتا ۲۰۰۹: راز چشمان آن‌ها – خوان خوزه کامپانلا
دهه ۲۰۱۰	۲۰۱۰: در یک دنیای بهتر – سوزان بیر ۲۰۱۱: جدایی نادر از سیمین – اصغر فرهادی ۲۰۱۲: عشق – میشائل هانکه ۲۰۱۳: زیبایی بزرگ – پائولو سورنتینو ۲۰۱۴: ایدا – پاوو پاولیکوفسکی ۲۰۱۵: پسر شائول - لاسلو نمش ۲۰۱۶: فروشنده - اصغر فرهادی ۲۰۱۷: یک زن شگفت‌انگیز - سباستین للیو ۲۰۱۸: رما - آلفونسو کوارون ۲۰۱۹: انگل - بونگ جون-هو ۲۰۲۰: یک دور دیگر – توماس وینتربرگ ۲۰۲۱: ماشین مرا بران – ریوسوکی هاماگوچی ۲۰۲۲: در جبهه غرب خبری نیست – ادوارد برگر

این یک مقالهٔ خرد یک کارگردان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.