کارل بریولوف

کارل بریولوف
خودنگاره، رنگ روغن روی کارتن، ۱۸۴۸، نگارخانهٔ ترتیاکف مسکو
نام هنگام تولد	Charles Bruleau
زادهٔ	۱۲ دسامبر ۱۷۹۹ سن پترزبورگ
درگذشت	۱۱ ژوئن ۱۸۵۲ مانتزیانا
آرامگاه	گورستان پروتستان، رم
ملیت	امپراتوری روسیه
تحصیلات	آکادمی امپریال هنر (۱۸۰۹–۱۸۲۱)
شناخته‌شده برای	حکاکی، نقاشی
جنبش	رمانتیسم؛ شرق‌شناسی
جوایز	مدال طلای بزرگ آکادمی هنر امپریال روسیه در سال ۱۸۲۱

کارل پاولوویچ بریولوف (روسی: Карл Па́влович Брюлло́в؛ ۱۲ دسامبر ۱۷۹۹ – ۱۱ ژوئن ۱۸۵۲) نقاش اهل امپراتوری روسیه بود. او از چهره‌های کلیدی گذار هنر روسیه از نوکلاسیسیسم به رمانتیسم به‌شمار می‌رود.

علیرغم تحصیل در آکادمی امپریال هنر روسیه (۱۸۰۹–۱۸۲۱)، بریولوف هرگز سبک کلاسیک آموخته شده توسط مربیان خود را نپذیرفت و توسط برادرش الکساندر بریولوف مسیر پیشرفت را پیمود. پس از مشخص شدن تمایز وی به عنوان هنرآموز مستعد و دارای قوه تخیل زیاد، روسیه را به مقصد رم ترک کرد و تا سال ۱۸۳۵ به عنوان نقاش پرتره و ژانر مشغول به کار شد. شهرت وی به عنوان یک هنرمند هنگامی که شروع به انجام نقاشی تاریخی کرد، گسترش یافت.

معروف‌ترین اثر او، آخرین روز پمپئی (۱۸۳۳–۱۸۳۰)، مجموعه ای وسیع است که در مقام مقایسه با آثار پوشکین، گوگول و با بهترین آثار روبنس و فان دیک قرار می‌گیرد. این اثر جریانی را در ایتالیا ایجاد کرد که موقعیت بریوف را به عنوان یکی از بهترین نقاشان اروپایی روزگار خود مستحکم نمود. وی پس از اتمام این کار، پیروزمندانه به پایتخت روسیه بازگشت، جایی که در میان اشراف و نخبگان روشنفکر دوستان زیادی پیدا کرد و در آکادمی هنرهای امپریال مقام بالایی کسب نمود.

نگارخانه

• 
• 
  صبح ایتالیایی، ۱۸۲۳، موزه کونستاله کیل
• 
  نیمه شب ایتالیایی، ۱۸۲۷، موزه روسیه
• 
  دختر، جمع آوری انگور در مجاورت ناپل، ۱۸۲۷، موزه روسیه
• 
  رویای یک دختر قبل از طلوع آفتاب، ۱۸۳۳-۱۸۳۰، موزه پوشکین
• 
  دختران پاچینی، جوانینا و امازیلیا، ۱۸۳۲، نگارخانه ترتیاکوف
• 
  واپسین روز پمپئی، موزه روسیه
• 
  پرتره سوفیا آندروینا بوبرینسکایا، (شووالوا)، ۱۸۴۹

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Karl Bryullov». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ نوامبر ۲۰۱۸.