کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام

کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام

تاریخ	شروع کارزار از بهمن ۱۴۰۲
مدت	ادامه دارد
محل	زندان‌‌های اوین، فشافویه، عادل‌آباد، زندان زنان اوین، قزلحصار، مرکزی کرج، خرم‌آباد، نظام شیراز، مشهد، قائم‌شهر، لاکان رشت (بندزنان و بند مردان)، تبریز، اردبیل، خوی، نقده، ارومیه، سلماس، سقز، بانه، مریوان، کامیاران و تهران بزرگ
نوع	اعتصاب غذا، روزهای سه‌شنبه
علت	خواستار لغو حکم اعدام
شرکت‌کننده‌ها	صدها زندانی در ۲۱ زندان در سراسر ایران

کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در روز سه‌شنبه هر هفته است که در اعتراض نسبت به گسترش و استمرار اعدام‌ها در ایران، از بهمن ماه ۱۴۰۲ در زندان‌های ایران شروع شده و تا کنون ادامه یافته است. این زندانیان در اعتراض به مجازات اعدام و مخالفت با آن به عنوان مجازاتی غیرانسانی و جبران‌ناپذیر، بدون توجه به نوع اتهام یا انگیزه‌ها و اعتقادات محکومین به اعدام، خواستار لغو این مجازات می‌باشند. زندان‌هایی که جمعی از زندانیان در آنها سی و یکمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام را برگزار کردند، عبارتند از: زندان اوین (بندزنان، بند۴٬۶٬۸)، زندان قزلحصار (واحد۳و۴)، زندان مرکزی کرج، زندان خرم‌آباد، زندان نظام شیراز، زندان مشهد، زندان قائم‌شهر، زندان لاکان رشت (بندزنان و بند مردان)، زندان تبریز، زندان اردبیل، زندان خوی، زندان نقده، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران و زندان تهران بزرگ. زندانیان اعتصابی از دیگر زندانیان در زندان‌های مختلف ایران خواسته‌اند به این کارزار بپیوندند. همچنین از مردم و وجدان‌های بیدار در سراسر جهان خواستند تا برای لغو حکم اعدام و مقابله با آن از کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» حمایت کنند. در سی و دومین هفته، کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام با پیوستن زندان اسد‌آباد اصفهان و زندان بم کرمان به ۲۱ زندان گسترش یافت. همچنین این کارزار قتل فجیع و غیر انسانی محمد‌میر موسوی و کمیل ابوالحسنی را که توسط حکومت جمهوری اسلامی صورت گرفت، محکوم کرد. سه‌شنبه ۲۷ شهریور ۱۴۰۳ اعتصاب غذای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام وارد سی‌ و چهارمین هفته خود در ۲۱ زندان کشور شد.

هدف

هدف این کارزار، که اکنون صدها زندانی در ۱۹ زندان در سراسر کشور به آن پیوسته‌اند، اعتراض به مجازات اعدام و مخالفت با آن به عنوان مجازاتی غیرانسانی و جبران‌ناپذیر، بدون توجه به نوع اتهام یا انگیزه‌ها و اعتقادات محکومین به اعدام و همچنین درخواست لغو این مجازات می‌باشد. این زندانیان همراه با اعتصاب خود در روز سه‌شنبه هر هفته از همه هموطنان، به‌ویژه زندانیان در سراسر ایران خواستار پیوستن به این کارزار و حمایت از آن شده‌اند. زندانیان اعتصابی از گزارشگر ویژه حقوق‌بشر مای ساتو، خواستار توجه ویژه به اقدامات ضدانسانی به‌ویژه اعدام در ایران و تلاش در راستای توقف اعدام‌ها و پایان دادن به این وضعیت غیرانسانی در ایران شده‌اند.

بیانیه زندانیان اعتصابی

در ۶ شهریور ۱۴۰۳ همزمان با سی و یکمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» و پیوستن جمعی از زندانیان زندان تهران بزرگ و همچنین دو نماینده مجلس ایتالیا به این کارزار، بیانیه‌ای از سوی این کارزار منتشر شده که از حمایت زندانیان ۱۹ زندان در کل ایران برخوردار بود. در این بیانیه ضمن اعلام آمار اعدام در ایران طی مرداد ماه گذشته از کابینه دولت مسعود پزشکیان با عنوان «سرکوب و اعدام» نام برده شده و آن را مقدمه‌ای برای سرکوب بیشتر جامعه دانستند. در بخشی از این بیانیه آمده است: «در دولت تازه منصوب شده، در مرداد ماه دست کم ۱۲۶ نفر به پای چوبه‌های دار برده شده و حق حیات از آنها سلب گردید و هزاران زندانی در زندانهای سراسر کشور که همگی قربانی سیستماتیک بی‌کفایتی این حکومت هستند نیز در انتظار اعدام قرار گرفته‌اند… دستگاه سرکوب، زندانیانی که در این کارزار به هر شکل به این عمل غیرانسانی اعتراض کرده‌اند را تحت فشار قرار داده و آنها را از حقوق اولیه‌اشان محروم کرده و می‌کند».

بیانیه این کارزار با اشاره به این که «در جهان هم وجدان‌های بیداری صدای مقاومت کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام را شنیده‌اند» از حمایت «برخی از نمایندگان برجسته ایتالیایی» از این حرکت اعتراضی برای لغو مجازات اعدام خبر داد و خواستار پیوستن «تمامی وجدان‌های بیدار در سراسر جهان» به حمایت از لغو اعدام به این کارزار شد و از همه زندانیان زندان‌های ایران خواست به این کارزار بپیوندند.

اسامی زندان‌های در اعتصاب

زندانیان اعتصابی در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» از زندان‌های مختلف ایران از جمله زندان‌های زیر هستند: زندان اوین (بندزنان، بند۴٬۶٬۸)، زندان قزلحصار (واحد۳و۴)، زندان مرکزی کرج، زندان خرم‌آباد، زندان نظام شیراز، زندان مشهد، زندان لاکان رشت، زندان قائم شهر، زندان تبریز، زندان اردبیل، زندان ارومیه، زندان خوی، زندان نقده، زندان سلماس، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران و زندان تهران بزرگ.

جمعی از زندانیان زندان تهران بزرگ و همچنین دو نماینده مجلس ایتالیا روز سه شنبه ۶ شهریور ۱۴۰۳ در سی و یکمین هفته به این کارزار پیوستند.

سه‌شنبه‌های نه به اعدام

سه‌شنبه ۲ مرداد ۱۴۰۳ بیست و ششمین هفته اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام برگزار شد. در این هفته ۱۶ زندان در شهرهای مختلف به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام و اعتصاب غذا پیوستند.

سه‌شنبه ۹ مرداد ۱۴۰۳ بیست و هفتمین هفته اعتصاب غذای زندانیان در زندان‌های ایران ادامه یافت و زندانیان سیاسی در قزلحصار کرج اعلام کردند که آنها تا لغو مجازات اعدام به این کارزار و اقدام مشترک حقوق بشری ادامه خواهند داد. در این روز تعدادی از زندانیان سیاسی زن زندان لاکان رشت به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام پیوستند.

سه شنبه ۱۶ مرداد ۱۴۰۳ در بیست و هشتمین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام، زندانیان اعتصابی طی بیانیه‌ای اعلام کردند، در حالی وارد بیست و هشتمین هفته شده‌اند که تعداد زندان‌های شرکت‌کننده به ۱۸ زندان رسیده است.

سه‌شنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ زندانیان در ۱۸ زندان در سراسر کشور ۲۹مین هفته «کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» را با اعتصاب غذای خود برگزار کردند. بر پایه اخبار منتشر شده حکومت جمهوری اسلامی طی یک هفته از ۱۶ تا ۲۳ مرداد ۵۱ زندانی حلق‌آویز کردند.

سه‌شنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۳ شماری از زندانیان سیاسی همزمان با افزایش اعدام‌ها در ایران، بر عزم خود برای مبارزه با صدور و اجرای حکم اعدام در ایران تأکید کرده‌اند.

دوشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۳، ۵ زندانی در زندان مرکزی یزد به دار آویخته شدند. علاوه بر این، ۶ زندانی از جمله دو زن در مردادماه در زندان چوبیندر قزوین اعدام شده‌اند.

سه‌شنبه ۳۰ مرداد ۱۴۰۳ کارزار اعتصاب زندانیان سیاسی برای سی‌امین هفته پیاپی در زندان‌های اوین (بند زنان، بند ۴، بند ۶ و بند ۸)، زندان قزلحصار (واحد۳ و واحد۴)، مرکزی کرج، خرم‌آباد، نظام شیراز، مشهد، قائم‌شهر، لاکان رشت (بند زنان و بند مردان)، تبریز، اردبیل، خوی، نقده، ارومیه، سلماس، سقز، بانه، مریوان و کامیاران ادامه یافت.

در بیانیه زندانیان اعتصابی از مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران، خواسته شده است تا با رفتارهای غیرانسانی و استفاده گسترده از حکم اعدام در ایران مقابله کند و برای پایان دادن آن تلاش کند.

سه‌شنبه ۶ شهریور۱۴۰۳ کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در سی و یکمین هفته با حمایت و پیوستن جمعی از زندانیان زندان تهران بزرگ و همچنین دو نماینده مجلس ایتالیا به این کارزار، ادامه یافت. این زندانیان طی بیانیه‌ای که از حمایت زندانیان ۱۹ زندان در کل ایران برخوردار بود، کابینه پزشکیان را «کابینه سرکوب و اعدام» خواندند و اعلام کردند «باتوجه به شدت گرفتن سرکوب و همچنین سابقه اعضای کابینه (پزشکیان)، می‌توان آن را کابینه سرکوب و اعدام نامید.»

جمعی از زنان زندانی در بند نسوان زندان لاکان رشت که از چند هفته پیش به کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام پیوسته‌اند، اعلام کرده‌اند که اعتصاب غذا و همراهی با «سه‌شنبه‌های اعتراضی» را تا زمان رسیدن به تمامی خواسته‌هایشان ادامه خواهند داد و از اعتراض و اعتصاب تا تحقق مطالباتشان دست نخواهند کشید.

سه‌شنبه ۱۳ شهریور ۱۴۰۳ در زندان‌های اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خرم‌آباد، زندان نظام شیراز، زندان مشهد، زندان لاکان رشت، زندان قائم‌شهر، زندان تبریز، زندان اردبیل، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران با اعتصاب غذای زندانیان و پیوستن زندانیان زندان اسدآباد اصفهان و زندان بم ادامه یافت. در بیانیه سی و دومین هفته کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام قتل محمد میرموسوی در بازداشتگاهی در شهر لاهیجان و قتل کمیل ابوالحسنی در زندان تنکابن توسط ماموران نیروی انتظامی و امنیتی زیرشکنجه محکوم شد.

سه‌شنبه ۲۰ شهریور ۱۴۰۳ در ۲۱ زندان کشور کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام با اعتصاب غذای جمعی از زندانیان تداوم پیدا کرد. در هفته گذشته در زندان ارومیه مقامات زندان زندانیان شرکت‌کننده در این کارزار را تهدید به مرگ کرده بودند ولی زندانیان اعتصابی ضمن محکوم کردن تهدیدات مقامات زندان ارومیه و محکوم کردن احکام اعدام در هفته‌های اخیر ، در بیانیه خود «بر  تداوم کارزار و نفی کامل اعدام زندانیان با هر اتهامی که باشند تاکید می‌کنند و مجددا از تمامی زندانیان در زندانهای کشور می‌خواهند به این کارزار بپیوندند و خواهان بازدید گزارشگر ویژه خانم مای ساتو از زندان‌های ایران از جمله زندانیان سیاسی و زندانیان گمنام محکوم به اعدام هستند.»

سه‌شنبه ۲۷ شهریور ۱۴۰۳ کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام وارد سی و چهارمین هفته خود شد و همزمان با اعدام شش زندانی در شیراز و گرگان، زندانیان سیاسی شرکت‌کننده در این کارزار در بیانیه‌ای، با گرامی‌داشت یاد همه جان‌باختگان اعتراضات ۱۴۰۱، هشدار دادند که تعدادی از بازداشت‌شدگان این اعتراض سراسری با خطر اعدام مواجه هستند.

حمایت‌ها

در سی و یکمین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» روز سه‌شنبه ۶ شهریور۱۴۰۳ دو نماینده مجلس ایتالیا به حمایت از این کارزار پیوستند.

روز ۶ شهریور۱۴۰۳ همزمان با سی و یکمین هفته اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در «کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در زندان‌های ایران، ۶۸ گروه، سازمان و نهاد ایرانی و بین‌المللی مدافع حقوق بشر، طی بیانیه مشترکی به ابراز همبستگی و حمایت از این کارزار پرداخته و خواهان حمایت و اقدام جامعه بین‌المللی از جنبش علیه اعدام و توقف اعدام‌ها در ایران شدند. امضاکنندگان بیانیه اعلام کرده‌اند که جمهوری اسلامی از مجازات اعدام به‌عنوان ابزاری برای «سرکوب سیاسی» استفاده می‌کند و احکام اعدام پس از «محاکمات ناعادلانه و بدون رعایت حداقل استانداردهای دادرسی عادلانه» صادر می‌شود.

جستارهای وابسته

• اعدام در ایران
• اعدام‌های ایران پس از انقلاب ۱۳۵۷
• اعدام‌های دسته‌جمعی تابستان ۱۳۶۷
• اعدام نکنید
• اعتصاب غذای گسترده زندانیان سیاسی
• اعتصاب غذای ۲۰ زندانی در گوهردشت