کاتولیسیزمستیزی
کاتولیسیزم ستیزی (انگلیسی: Anti-Catholicism) خصومت یا مخالفت با کاتولیسیزم، مخصوصاً علیه کلیسای کاتولیک، کشیشها و روحانیت آن، و پیروان آن است. خاتمه دادن به مناسک مذهبی و مصادرهٔ زمینهای کلیساها از جمله مصادیق این مسئله است. این لفظ همچنین به آزار دینی کاتولیکها یا به «جهت گیری مذهبی مخالف با کاتولیسیزم» نیز گفته میشود.[۱] در دوره مدرن اولیه، کلیسای کاتولیک تقلا میکرد تا نقش سنتی مذهبی و سیاسی خود را در مواجهه با قدرتهای فزایندهٔ سکولار در اروپا حفظ کند. در نتیجهٔ این تقلاها، رویکرد خصمانهای در خصوص قدرت سیاسی، اجتماعی، روحانی و مذهبی قابل ملاحظهٔ پاپ و روحانیت در آن زمان به صورت «ضدروحانیگری» بروز کرد. بحران مهم اقتدار روحانی کلیسا از سوی اصلاحات پروتستانی نیز به این اضافه شد، و بر منازعهٔ فرقهای و موج جدیدی از کاتولیسیسم ستیزی افزود.
در کشورهای عمدتاً پروتستان
[ویرایش]بسیاری از اصلاحگران پروتستان از جمله جان الیزابت وایکلیف، مارتین لوتر، ژان کالون، توماس کرنمر، جان ناکس, راجر ویلیامز، کاتم مدر، و جان وزلی، و همچنین اغلب پروتستانها قرون ۱۶-۱۹، پاپ را با دجال یکی میدانستند. در دور پنجم گفتگوی لوتری-کاتولیک آمده:
- لوتریان اولیه با «ضد مسیح» خواندن پاپ، در سنتی قرار گرفتند که قدمتش به قرن یازدهم بر میگردد. نه تنها مخالفین و هرطقه بلکه حتی قدیسان وقتی میخواستند سوء استفادهٔ کشیش رم از قدرت را سرزش کنند به او ضد مسیح میگفتند[۲]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ anti-catholicism. Dictionary.com. WordNet 3.0. Princeton University. http://dictionary.reference.com/browse/anti-catholicism (accessed: November 13, 2008).
- ↑ Building Unity, edited by Burgess and Gross, at books.google.com
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Anti-Catholicism». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۵.