ژول فرومون
ژول فرومون | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۸۷۸ |
| درگذشت | ۱۹۴۶ |
| ملیت | فرانسوی |
ژول فرومون (فرانسوی: Jules Froment؛ ۱۸۷۸ – ۱۹۴۶) یک عصب‌شناس و متخصص مغز و اعصاب اهل فرانسه بود.
او دکترای پزشکی خود را در سال ۱۹۰۶ با نگارش پایان‌نامه‌ای دربارهٔ بیماری قلبی-عروقی مرتبط با پرکاری تیروئید به‌پایان رساند.
وی در جریان جنگ جهانی اول در رن مستقر بود و به مداوای سربازان مبتلا به بیماری‌های عصبی می‌پرداخت. پس از جنگ، او با همکاری ژوزف بابینسکی، مقالهٔ مهمی دربارهٔ سبب‌شناسی «موج‌گرفتگی» و «هیستری جنگی» نوشت. ایندو همچنین با همکاری هم «سندرم بابینسکی-فرومون» را توصیف کردند که طی آن، فرد دچار علائم عصبی-عروقی، آتروفی ماهیچه‌ها و آسیب بافتی می‌گردد.
ژول فرومون ابداع‌کننده چندین آزمون جهت تشخیص اختلال عملکرد اعصاب نیز بود از آن جمله می‌توان به نشانه فرومون برای تشخیص ضعف در دست‌ها و ارزیابی عصب زند زیرین اشاره کرد.
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jules Froment». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ دسامبر ۲۰۱۹.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد زندگی‌نامه یک پزشک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |