پرش به محتوا

ژولیت (قمر)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ژولیت
Juliet
کشف
کاشفاستفن سینات / وویجر ۲
تاریخ کشف۳ ژانویه ۱۹۸۶
ویژگی‌های مداری
۶۴٬۳۵۸٫۲۲۲ ± 0.048 km[۱]
خروج از مرکز مداری۰٫۰۰۰۶۶ ± 0.000087[۱]
۰٫۴۹۳۰۶۵۴۹۰ ± 0.000000012 d[۱]
انحراف۰٫۰۶۵۴۶ ± ۰٫۰۴۰° (to Uranus' equator)[۱]
ماهاورانوس
ویژگی‌های فیزیکی
ابعاد۱۵۰ × ۷۴ × 74 km[۲]
میانگین شعاع
۴۶٫۸ ± 4 km[۲][۳][۴]
~35,000 km² (محاسبه)
حجم~632,000 km³ (محاسبه)
جرم~5.6‎×۱۰۱۷ kg (محاسبه)
میانگین چگالی
~1.3 g/cm³ (فرض)[۳]
~۰٫۰۱۶ g (محاسبه)
~0.040 km/s (محاسبه)
synchronous[۲]
صفر[۲]
سپیدایی۰٫۰۸ ± 0.01[۵]
دما~۶۴ کلوین (محاسبه)

ژولیت (انگلیسی: Juliet) نام یکی از قمرهای سیارهٔ اورانوس است که در ۳ ژانویهٔ ۱۹۸۶ به خاطر تصاویر وویجر ۲ کشف شد. در ابتدا نام S/1986 U 2 و بعدها نام Uranus XI بود و بعدتر به خاطر شخصیت ژولیت در رومئو و ژولیت از شکسپیر ژولیت نامیده شد.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Jacobson, R. A. (1998). "The Orbits of the Inner Uranian Satellites From Hubble Space Telescope and Voyager 2 Observations". The Astronomical Journal. 115 (3): 1195–1199. Bibcode:1998AJ....115.1195J. doi:10.1086/300263.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ Karkoschka, Erich (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus. 151 (1): 69–77. Bibcode:2001Icar..151...69K. doi:10.1006/icar.2001.6597.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ "Planetary Satellite Physical Parameters". JPL (Solar System Dynamics). 24 October 2008. Retrieved 12 December 2008.
  4. Williams, Dr. David R. (23 November 2007). "Uranian Satellite Fact Sheet". NASA (National Space Science Data Center). Retrieved 12 December 2008.
  5. Karkoschka, Erich (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus. 151 (1): 51–68. Bibcode:2001Icar..151...51K. doi:10.1006/icar.2001.6596.