پرش به محتوا

ژوزه پسیرو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پسیرو در زمان هدایت براگا سال ۲۰۱۶
اطلاعات شخصی
نام کامل ژوزه ویتور دوس سانتوس پسیرو[۱]
زادروز ۴ آوریل ۱۹۶۰ ‏(۶۴ سال)[۱]
زادگاه کوروچه، پرتقال
پست مهاجم
باشگاه‌های جوانان
۱۹۷۷–۱۹۷۹ Coruchense
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی† (گل)†
۱۹۷۹–۱۹۸۰ Cartaxo
۱۹۸۰–۱۹۸۲ Coruchense
۱۹۸۲–۱۹۸۳ Oriental
۱۹۸۳–۱۹۸۴ آمورا ۶ (۰)
۱۹۸۴–۱۹۸۷ Oriental ۵۱ (۳)
۱۹۸۷–۱۹۸۸ Samora Correia ۳۳ (۷)
۱۹۸۸–۱۹۸۹ Torreense ۵ (۱)
۱۹۸۹–۱۹۹۱ União Santarém
۱۹۹۱–۱۹۹۲ Alcanenense
۱۹۹۲–۱۹۹۴ União Santarém
دوران مربیگری
۱۹۹۲–۱۹۹۴ União Santarém
۱۹۹۴–۱۹۹۶ União Montemor
۱۹۹۶–۱۹۹۹ Oriental
۱۹۹۹–۲۰۰۳ ناسیونال
۲۰۰۳–۲۰۰۴ رئال مادرید (دستیار)
۲۰۰۴–۲۰۰۵ اسپورتینگ
۲۰۰۶–۲۰۰۷ الهلال
۲۰۰۷–۲۰۰۸ پاناتینایکوس
۲۰۰۸ راپید بخارست
۲۰۰۸–۲۰۰۹ راپید بخارست
۲۰۰۹–۲۰۱۱ عربستان سعودی
۲۰۱۲–۲۰۱۳ براگا
۲۰۱۳–۲۰۱۵ الوحده امارات
۲۰۱۵–۲۰۱۶ الاهلی مصر
۲۰۱۶ پورتو
۲۰۱۶ براگا
۲۰۱۷ الشارجه
۲۰۱۸ ویتوریا گیماریش
۲۰۱۸ اسپورتینگ
۲۰۲۰–۲۰۲۱ ونزوئلا
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

ژوزه پسیرو (انگلیسی: José Peseiro؛ زادهٔ ۴ آوریل ۱۹۶۰) بازیکن سابق و سرمربی فوتبال اهل پرتغال است.

پس از طی دوران بی حاشیه به عنوان بازیکن، به عنوان مربیگری در چندین باشگاه در کشورش ادامه داد،وی در اسپورتینگ لیسبون پرتغال و در کشورهای اروپای شرقی و عربی کار کرده است و سابقه هدایت تیم ملی عربستان سعودی را داشته است. وی در جام ملت های آفریقا ۲۰۲۳ همراه با نیجریه به مقام دومی دست یافت.

دوران مربیگری

[ویرایش]

آغاز

[ویرایش]

پسیرو هشت سال اول خود را به عنوان مربی در رده های سوم و چهارم فوتبال پرتغال گذراند و در آخرین تیم خود به عنوان بازیکن-مربی شروع به کار کرد. در تابستان۱۹۹۹، او در ناسیونال منصوب شد، که او کمک کرد تا تنها در سه فصل به لیگ برتر صعود کند.. در فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۳ او تیم را به مقام یازدهم نهایی رساند.[۲][۳]

در ۲۰۰۳-۲۰۰۴، پسیرو به عنوان دستیار به کارلوس کی روش در رئال مادرید کمک کرد[۴]

اسپورتینگ لیسبون

[ویرایش]

پسیرو برای فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۵ با اسپورتینگ لیسبون قرارداد امضا کرد. پس از کسب سه باخت و دو تساوی در ۹ بازی ابتدایی خود، تیم در نهایت با ۶۱ امتیاز در رده سوم قرار گرفت[۵]

در شروع فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۶، توسط اودینزه از لیگ قهرمانان اروپا حذف شدند، و پس از سقوط به جام یوفا، بلافاصله توسط هالمستاد حذف شدند. در ۱۶ اکتبر ۲۰۰۵، پس از شکست خانگی مقابل آکادمیکا د کویمبرا که باعث شد اسپورتینگ به رده هفتم سقوط کند،وی استعفا داد.[۶][۷]

اروپای شرقی
[ویرایش]

در فصل ۲۰۰۷، پسیرو به عنوان سرمربی پاناتینایکوس یونان انتخاب شد. پس از شکست در قهرمانی سوپر لیگ یونان و همچنین باخت سنگین ۴ بر۰ در برابر المپیاکوس در جام داخلی، او مجبور به کناره گیری شد.[۸][۹]

در ژوئن ۲۰۰۸، پسیرو قراردادی سه ساله با باشگاه رومانیایی راپید بخارست امضا کرد. در ۲ اکتبر، پس از حذف از جام یوفا توسط ولفسبورگ، او اخراج شد. وی تا چند روز بعد دوباره به کار خود بازگردانده شد. او در نهایت در ۱۲ ژانویه ۲۰۰۹، پس از عدم توافق بر سر یک قرارداد جدید استعفا داد.[۱۰][۱۱]

عربستان سعودی

[ویرایش]

پسیرو در سال ۲۰۰۹ و در جریان رقابت های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰، جانشین ناصر الجوهر در هدایت تیم ملی عربستان سعودی شد. اولین بازی او در ۲۸ مارس انجام شد . پس از شکست 2–1 مقابل سوریه در افتتاحیه جام ملتهای آسیا ۲۰۱۱ وی از وظایف خود برکنار شد[۱۲][۱۳]

براگا

[ویرایش]

در 3 ژوئن ۲۰۱۲، پسیرو بعنوان سرمربی در براگا منصوب شد. و او پس از دفع اودینزه در ضربات پنالتی، برای دومین بار در تاریخ خود به مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا راه یافت.

در پایان مبارزات انتخاباتی، براگا در رتبه چهارم در لیگ قرار گرفت و پسیرو برای فسخ قرارداد با مدیریت باشگاه به توافق رسیدند[۱۴][۱۵]

الوحده و الاهلی امارات

[ویرایش]

پسیرو از ۱۱ نوامبر ۲۰۱۳ تا ۱۱ ژانویه ۲۰۱۵ در لیگ برتر امارات کار کرد..در۱۰ دسامبر ۲۰۱۴ الوحده در برابر العین ۴ بر ۰ شکست خورد.[۱۶] وی در 9 اکتبر قرارداد خود را با الاهلی امارات اعلام کرد.. پس از شنیدن این خبر، طرفداران به این تصمیم بر اساس رزومه ضعیف او اعتراض کردند[۱۷][۱۸]

بازگشت به پرتغال و مربیگری در الشارجه امارات

[ویرایش]

در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۶، پس از قطع روابط با تیم مصری، پسیرو جایگزین جولن لوپتگی در پورتو شد..او نسبت به سرمربی قبلی امتیازات بیشتری از دست داد و همچنین در ضربات پنالتی فینال کاپ تاچا د پرتغال به تیم سابقش براگا باخت.[۱۹]

در ۶ ژوئن ۲۰۱۶، پسیرو قراردادی دو ساله با براگا امضا کرد. در 14 دسامبر، پس از شکست های متوالی خانگی که منجر به حذف از لیگ اروپا و جام پرتغال شد، به ترتیب مقابل شاختار دونتسک (۲-۴) و کوویلا (۱-۲) ، او اخراج شد.[۲۰]

پسیرو در ژانویه ۲۰۱۷ با شارجه به امارات بازگشت.الشارجه ۵ بر ۱ مقابل الوحده امارات شکست سنگینی متحمل شد[۲۱] و 9 ماه بعد پس از شروع ضعیف فصل جدید وی از هدایت تیم الشارجه اخراج شد.[۲۲]

در ژوئیه ۲۰۱۸، پسیرو پس از ۱۳ سال دوری به اسپورتینگ بازگشت،در 1 نوامبر، به دنبال اجرای کلی ضعیف و باخت ۱-۲ خانگی مقابل استوریل در مرحله گروهی تاچا دا لیگا، او از وظایف خود برکنار شد.[۲۳] فوریه بعد، او به خانه رفت تا قراردادی را با ویتوریا د گیماراس تا ژوئن ۲۰۱۹ امضا کند، که یک سال زودتر از پایان قرارداد با توافق دوجانبه آن را لغو کرد.[۲۴]

ونزوئلا

[ویرایش]

پسیرو در 4 فوریه ۲۰۲۰ به وظایف تیم ملی بازگشت. او اولین بازی خود را در 9 اکتبربا نتیجه 3-0 مقابل کلمبیا در مقدماتی جام جهانی 2022 شکست خورد. کلمبیا توسط هموطن اش کارلوس کی روش رهبری می شد[۲۵]

در کوپا آمه ریکا ۲۰۲۱ برزیل، ونزوئلا با دو تساوی و دو شکست از مرحله گروهی حذف شد.او در ماه اوت استعفا داد، زیرا بیش از یک سال بود که در بحبوحه بحران اقتصادی کشور آمریکای جنوبی حقوق نگرفته بود[۲۶]

نیجریه

[ویرایش]

در 29 دسامبر ۲۰۲۱، پسیرو با فدراسیون فوتبال نیجریه به توافق شفاهی دست یافت تا جانشین گرنوت رور در راس تیم ملی شود.

در 15 مه ۲۰۲۲، پسیرو سرانجام به عنوان سرمربی جدید منصوب شد. او در جام ملت‌های آفریقا ۲۰۲۳ نایب قهرمان شد و ۲–۱ مقابل ساحل عاج شکست خورد.[۲۷] پسیرو در 1 مارس ۲۰۲۴ سمت خود بعنوان سرمربی نیجریه را از دست داد.[۲۸]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ژوزه پسیرو در WorldFootball.net
  2. ↑ "MAISFUTEBOL". Maisfutebol (به پرتغالی). Retrieved 2025-01-28.
  3. ↑ «Um salto de leão». O MIRANTE | Um salto de leão. (به پرتغالی). دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
  4. ↑ Agencias (2003-07-09). "Queiroz presenta a Peseiro y Di Salvo". Diario AS (به اسپانیایی). Retrieved 2025-01-28.
  5. ↑ «Últimas - notícias, política, opinião». Jornal i (به پرتغالی). ۲۰۲۵-۰۱-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
  6. ↑ «Do 'milagre de Alkmaar' ao balde de água fria: o percurso de Peseiro em Alvalade». www.record.pt (به پرتغالی). دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
  7. ↑ "MAISFUTEBOL". Maisfutebol (به پرتغالی). Retrieved 2025-01-28.
  8. ↑ «Peseiro goleado no dérbi da Taça». www.record.pt (به پرتغالی). دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
  9. ↑ "Futebol: Grécia - José Peseiro demite-se do comando técnico do Panathinaikos". Jornal de Notícias (به پرتغالی). 2008-05-14. Retrieved 2025-01-28.
  10. ↑ «Wayback Machine». www.terra.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
  11. ↑ «romenia-rapid-bucareste-cumpre-acordo-com-jose-peseiro».
  12. ↑ «Saudi Arabia sack coach Jose Peseiro after shock Asian Cup loss - ESPN Soccernet». web.archive.org. ۲۰۱۱-۰۷-۲۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
  13. ↑ "Saudi Arabia look to banish memories of humiliating loss to Japan 10 years ago". Arab News (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-28.
  14. ↑ «European Football - Braga sack Peseiro despite Cup win - Yahoo Sport». web.archive.org. ۲۰۱۶-۰۸-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
  15. ↑ «abola.pt». web.archive.org. ۲۰۱۲-۱۰-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
  16. ↑ "José Peseiro - Special matches". www.transfermarkt.com (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-28.
  17. ↑ «al-ahly-appoint-jose-peseiro-as-new-manager».
  18. ↑ «جمهور الأهلي يهتف ويطالب برحيل مجلس محمود طاهر - الأهلي.كوم». new.el-ahly.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
  19. ↑ Renascença (۲۰۱۶-۰۵-۲۲). «Sp. Braga vence Taça de Portugal - Renascença». Rádio Renascença (به پرتغالی). دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
  20. ↑ Renascença (۲۰۱۶-۱۲-۱۵). «Sete meses de Peseiro em Braga. Quase tudo falhou - Renascença». Rádio Renascença (به پرتغالی). دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
  21. ↑ "José Peseiro - Special matches". www.transfermarkt.com (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-28.
  22. ↑ Reporter, Ashley Hammond, Staff (2018-11-01). "Coach Peseiro sacked by Sharjah". Gulf News: Latest UAE news, Dubai news, Business, travel news, Dubai Gold rate, prayer time, cinema (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-28.
  23. ↑ «José Peseiro despedido». www.record.pt (به پرتغالی). دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
  24. ↑ Lusa، Agência. «Vitória de Guimarães anuncia saída de José Peseiro, por mútuo acordo». Observador (به پرتغالی). دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
  25. ↑ «Colombia goleó a Venezuela en Barranquilla por la primera fecha de las Eliminatorias». infobae (به اسپانیایی). ۲۰۲۰-۱۰-۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
  26. ↑ "Venezuela coach quits after a year with no pay". France 24 (به انگلیسی). 2021-08-20. Retrieved 2025-01-28.
  27. ↑ Usen, Tom Jones (2024-02-13). "AFCON 2023: Tinubu Confers National Honours On Super Eagles". Channels Television (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-28.
  28. ↑ «Peseiro Quits As Super Eagles Head Coach». Complete Sports (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۳-۰۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ژوزه پسیرو موجود است.

ژوزه پسیرو در FootballDatabase.eu (انگلیسی)ویرایش در ویکی‌داده

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد یک بازیکن فوتبال است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ژوزه_پسیرو&oldid=41093526»