چین واحد
| One China | |||||||||||
| نویسه‌های چینی سنتی | 一個中國 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| نویسه‌های چینی ساده‌شده | 一个中国 | ||||||||||
| |||||||||||
لفظ چین واحد ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
- اصل چین واحد واحد موضعی است که جمهوری خلق چین دارد مبنی بر اینکه تنها یک کشور مستقل تحت نام چین وجود دارد که جمهوری خلق چین به عنوان تنها دولت قانونی آن چین عمل می‌کند و تایوان بخشی از چین است.[۱][۲] متضاد این ایده این است که دو کشور نام «چین» را دارند، جمهوری خلق چین (PRC) و جمهوری چین (ROC) و همچنین این ایده که چین و تایوان دو کشور مجزا را تشکیل می‌دهند.[۳]
- یک چین با تفاسیر مربوطه به تفسیر کومینتانگ (KMT) از اجماع ۱۹۹۲ اشاره دارد که ادعا می‌کند جمهوری خلق چین و جمهوری چین توافق کردند که یک چین وجود دارد، اما در مورد اینکه چین توسط جمهوری خلق چین نمایندگی می‌شود یا جمهوری چین اختلاف نظر داشتند.[۴][۵] این تفسیر از اجماع ۱۹۹۲ توسط جمهوری خلق چین پذیرفته نشده‌است.[۶]
- سیاست چین واحد به سیاست ایالات متحده اشاره دارد که جمهوری خلق چین را به عنوان تنها دولت قانونی چین به رسمیت می‌شناسد، اما فقط موضع چین را تأیید می‌کند که تایوان بخشی از چین است ولی از آن حمایت نمی‌کند؛ بنابراین، ایالات متحده روابط رسمی با جمهوری خلق چین دارد و به‌طور همزمان روابط غیررسمی خود را با تایوان حفظ می‌کند.[۷][۸]
پس از اینکه حزب کمونیست چین (ح‌ک‌چ) کومینتانگ را در جنگ داخلی چین و متعاقب آن عقب‌نشینی جمهوری چین به تایوان شکست داد، ح‌ک‌چ جمهوری خلق چین را در سرزمین اصلی چین تأسیس کرد در حالی که جمهوری چین بر تایوان و چندین جزیره دوردست حکومت می‌کرد. در طول این مدت، هر دو دولت به ادعای مشروعیت خود به عنوان دولت تمام چین ادامه دادند. در ابتدا، جهان بر سر به رسمیت شناختن بین‌المللی این دو دودسته بود، اما اکثر کشورها در دهه ۷۰، از جمله ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۷۹، جمهوری خلق چین را به جای جمهوری چین به رسمیت شناختند. ادبیات سیاست چین واحد ایالات متحده برای اولین بار در بیانیه مشترک آن با جمهوری خلق چین در سال ۱۹۷۲ مطرح شد.
در دهه ۱۹۹۰ در زمان رئیس‌جمهور جمهوری چین لی تنگهوی، مواد الحاقی قانون اساسی جمهوری چین به تصویب رسید که عملاً تایوان را از یک کشور تک حزبی به یک دموکراسی تبدیل کرد و حقوق مدنی و سیاسی را محدود به شهروندان درون «منطقه آزاد» کرد (منطقه تحت کنترل واقعی آن، که بیشترش از تایوان تشکیل شده‌است)، اما زبانش را در مورد ادعاهای ارضی یا قلمرو ملی تغییر نداد.[۹] متعاقباً، دیدگاه‌ها در مورد اصل چین واحد در جمهوری چین عمدتاً در امتداد مواضع حزبی دچار شکاف است: احزاب ائتلاف پان آبی (از جمله کومینتانگ) که از چین واحد با تفاسیر مربوطه حمایت می‌کنند، در حالی که احزاب ائتلاف پان-سبز (از جمله حزب مترقی دموکراتیک)) آن را رد می‌کنند. در همین حال، جمهوری خلق چین اصل چین واحد خود را حفظ کرده‌است.[۱۰]
منابع
[ویرایش]- ↑ "The United States "One China Policy" is NOT the same as the PRC "One China Principle"". US-Taiwan Business Council. 1 January 2022. Archived from the original on 12 April 2022. Retrieved 29 April 2022.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ Jessica Drun (28 December 2017). "One China, Multiple Interpretations". Center for Advanced China Research. Archived from the original on 9 March 2020. Retrieved 29 April 2022.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ "The One-China Principle and the Taiwan Issue". www.china.org.cn. Archived from the original on 27 February 2019. Retrieved 9 January 2019.
- ↑ Jessica Drun (11 March 2020). "Taiwan's Opposition Struggles to Shake Pro-China Image". Foreign Policy. Archived from the original on 1 May 2022. Retrieved 2 May 2022.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ Cheng-feng Shih, Mumin Chen (2010). "Taiwanese Identity and the Memories of 2.28: A Case for Political Reconciliation" (PDF). 34. National Dong Hwa University: 102. Archived from the original (PDF) on 1 Aug 2021. Retrieved 2 May 2022.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ Chen, Dean (11 March 2014). "Constructing Peaceful Development: The Changing Interpretations of "One China" and Beijing's Taiwan Strait Policy". Asian Security. 10: 22–46. doi:10.1080/14799855.2013.874337. Retrieved 20 April 2022.
- ↑ Michael J. Green (13 January 2017). "What Is the U.S. "One China" Policy, and Why Does it Matter?". CSIS. Archived from the original on 23 April 2022. Retrieved 29 April 2022.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ "What is the 'One China' policy?". BBC News (به انگلیسی). 10 February 2017. Archived from the original on 9 January 2019. Retrieved 9 January 2019.
- ↑ Lee Teng-hui 1999 interview with Deutsche Welle: https://fas.org/news/taiwan/1999/0709.htm بایگانی‌شده در ۹ آوریل ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine
- ↑ "Xi Urges Vigilance Against Taiwan Independence".