چینیهای ایران
کل جمعیت | |
---|---|
۵٬۰۰۰–۹٬۰۰۰ | |
مناطق با جمعیت چشمگیر | |
تهران و سایر شهرهای بزرگ | |
زبانها | |
زبان چینی؛ زبان فارسی زیاد تکلم نمیشود | |
دین | |
مسیحیت • آیین بودایی • اسلام • محرمانگی خداناباوری • سایر | |
قومیتهای وابسته | |
چینیهای فرادریا |
چینیهای ایران یکی از گروههای کوچک ساکن ایران از چینیهای خارج از کشور جمهوری خلق چین هستند. این گروه از مردم چین در ایران معمولاً شامل سرمایه گذاران اقتصادی و خانوادههایشان، کارگران، دانشجویان و آموزگاران میباشند.[۱]
پیشینه
[ویرایش]از آن جا که ایران و چین دو کشور بزرگ و دارای تاریخی دیرینه در آسیا و جهان هستند و رابطه دوستی بین دو کشور از زمان ایجاد جاده ابریشم شکل گرفته[۲] و بعدها افزایش پیدا کردهاست، مهاجرت چینیها از کشورشان به ایران نمودی از این رابطه دیرینهاست.[۳] یک نمونه از این رابطهٔ تاریخی مرتبط با بازرگانی در جاده ابریشم در داستانی بیان شده:[نیازمند منبع]
بازرگانی چینی برای آنکه رونق بازار چین را به رخ بازرگانان ایرانی کشد، یک کاروان زعفران به ایران گسیل داشت و به کاروانسالار فرمود که هر آینه زعفران را به کسی بفروشد که یکجا توان خرید آن را داشته باشد؛ و بازرگان که از راه شمال شهرهای ایران را پیموده بود و خریدار نیافته بود، هنگام بازگشت در نیشابور به جایی رسید که بازرگانی کاروانسرایی میساخت. از وی چگونگی را پرسیدند و او داستان را بازگفت. بازرگان نیشابوری را غیرت به جوش آمد و زعفران را یکجا از او بخرید و بفرمود تا در زیر پی ساختمان کاروانسرا ریزند و به کاروانسالار گفت به چین بازگرد و بگو که کاروان زعفران شما را در ایران در گل پی کاروانسرا ریختند…
نام این کاروانسرا بعدها زعفرانیه گردید و شهرت داشت که از آن بوی خوش زعفران میآمد. هنوز ویرانههای این کاروانسرا میان نیشابور و بیهق برپاست.
امروزه
[ویرایش]یکی از مهمترین دلایل مهاجرت چینیها به ایران در دوران معاصر همکاریهای اقتصادی بین دولت ایران و چین است.[۴] شماری از کارگران متخصص و مهندسان چینی (بیشتر از چجیانگ) در شهرکهای صنعتی کشور ایران که در حال توسعه و پیشرفت است کار میکنند. این گروه معمولاً با خانوادههایشان (با پیش زمینه دینی یا فرهنگی) مهاجرت میکنند و در حومه تعدادی از این شهرکهای صنعتی شهرکهای مسکونی کوچکی برای سکونت آنان در نظر گرفته شدهاست.
منابع
[ویرایش]- ↑ «اولین همایش علمی ایرانیان مقیم چین». رایزنی علمی و سرپرست دانشجویان در چین، ژاپن و کره جنوبی. ۲۷ آذر ۱۳۹۶. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ مارس ۲۰۱۹. دریافتشده در ۲۰۱۹-۱۰-۲۵.
- ↑ Forte, Antonino (1999). "Iranians in China: Buddhism, Zoroastrianism, and Bureaus of Commerce". Cahiers d'Extrême-Asie. 11 (1): 277–290. doi:10.3406/asie.1999.1157.
- ↑ Sino-Iranica; Chinese contributions to the history of civilization in ancient Iran, with special reference to the history of cultivated plants and products (به انگلیسی). به کوشش Laufer, Berthold, 1874-1934. University of California Libraries.
{{cite book}}
: نگهداری CS1: سایر موارد (link) - ↑ «چرا درهای ایران به روی اژدهای سرخ باز شد؟». ایسنا. ۲۰۱۹-۰۷-۱۲. دریافتشده در ۲۰۱۹-۱۰-۲۵.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Distinct genetic variation and heterogeneity of the Iranian population
- Review: Ancient Cultural Relations between China and Iran
- CHINESE-IRANIAN RELATIONS vii. Persian Settlements in Southeastern China during the T’ang, Sung, and Yuan Dynasties