چارلز مریم

چارلز مریم
نام هنگام تولد	Charles Edward Merriam Jr.
زادهٔ	۱۵ نوامبر ۱۸۷۴ هاپکینتون، آیووا
درگذشت	۸ ژانویهٔ ۱۹۵۳ (۷۸ سال) راکویل، مریلند
ملیت	ایالات متحده آمریکا
شناخته‌شده برای	Development of behavioralism service on the Brownlow Committee
همسر	Elizabeth Hilda Doyle (ا. ۱۹۰۰)
فرزندان	4, including Robert E. Merriam
پس‌زمینه‌های علمی
تحصیلات	Lenox College دانشگاه آیووا دانشگاه کلمبیا
عنوان پایان‌نامه	History of the Theory of Sovereignty Since Rousseau
سال دفاع	۱۹۰۰
تأثیرات	Otto von Gierke Frank Johnson Goodnow Hugo Preuß James Harvey Robinson Edwin R. A. Seligman
کار علمی
زمینهٔ تخصصی/حوزه کاری	علوم سیاسی
نهاد	دانشگاه شیکاگو
دانشجویان دکترا	V. O. Key Jr. هارولد لاسول
ایده‌های برجسته	Behavioralism
تأثیر	Jerome Frank هربرت الکساندر سایمون

چارلز مریم (انگلیسی: Charles Edward Merriam; ۱۵ نوامبر ۱۸۷۴ – ۸ ژانویهٔ ۱۹۵۳) دانشمند علوم سیاسی، استاد دانشگاه شیکاگو و بنیان‌گذار رویکرد رفتارگرایی در علوم سیاسی بود. او یکی از برجسته‌ترین روشنفکران مرتبط با جنبش ترقی‌خواهی در ایالات متحده و از مشاوران چندین رئیس‌جمهور این کشور بود. نیویورک تایمز در زمان مرگ‌ش او را «یکی از مهم‌ترین دانشمندان علوم سیاسی در کشور» نامید.

فعالیت علمی

چارلز مریم در سال ۱۹۰۰ به عنوان نخستین عضو از گروه علوم سیاسی به دانشگاه شیکاگو پیوست. او در سال ۱۹۰۳ کتاب «تاریخی از نظریه‌های سیاسی آمریکایی» را نوشت که در آن به تحلیل جنبش‌های سیاسی در آمریکا پرداخته شده و جنبش ترقی‌خواهی مورد حمایت قرار گرفته است. او به سرعت در این گروه پیشرفت کرده و در سال ۱۹۱۱ به مقام استاد تمامی رسید.

مریم در طول فعالیت علمی‌اش تأثیر به سزایی در رشتهٔ علوم سیاسی داشت. آن‌گونه که دانشمند علوم سیاسی گابریل آلموند نوشته است: «مکتب شیکاگو را عموماً به عنوان مبدأ اصلی در تاریخ علوم سیاسی مدرن می‌دانند و چارلز مریم عموماً به عنوان بنیان‌گذار و تشکیل‌دهندهٔ مکتب شیکاگو شناخته می‌شود».

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Charles Edward Merriam». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ ژانویه ۲۰۲۵.