چارلز اسکینر هالپایک
چارلز اسکینر هالپایک | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۹ ژوئیهٔ ۱۹۰۰ |
| درگذشت | ۲۶ سپتامبر ۱۹۷۹ |
| ملیت | بریتانیایی |
| پیشه(ها) | جراح، متخصص گوش و حلق و بینی |
| همسر | باربارا لی آندرسون |
| فرزندان | ۲ پسر و ۱ دختر |
چارلز اسکینر هالپایک (انگلیسی: Charles Skinner Hallpike؛ ۱۹ ژوئیهٔ ۱۹۰۰ – ۲۶ سپتامبر ۱۹۷۹) جراح و متخصص گوش و حلق و بینی اهل بریتانیا بود.[۲][۳][۴] وی مدتی در بیمارستان گایز دوره دید و سپس مدرک کارشناسی پزشکی و جراحی را در سال ۱۹۲۶ از دانشگاه لندن دریافت کرد. وی پس از تکمیل تحصیلات به‌عنوان متخصص گوش و حلق و بینی بیمارستان گایز مشغول به کار شد و از سال ۱۹۲۹ به پژوهش در مورد جنبه‌های فیزیکی شنوایی و تعادل پرداخت.[۱] وی از سال ۱۹۳۰ عضو تیم پژوهشی شورای تحقیقات پزشکی در بیمارستان ملی عصب‌شناسی و جراحی مغز و اعصاب شد. وی در سال ۱۹۳۸ با همکاری هیو کرنز مقالهٔ بسیار مهمی در مورد دلایل نشانگان منییر منتشر کرد. او همچنین با همکاری آزمون دیکس–هالپیک را برای تشخیص سرگیجه وضعیتی حمله‌ای خوش‌خیم ابداع کردند.
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Whitteridge, David; Merton, Patrick Anthony (1984). "Charles Skinner Hallpike. 19 July 1900 – 26 September 1979". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 30: 282–295. doi:10.1098/rsbm.1984.0010. JSTOR 769828. PMID 11616004.
- ↑ Baloh, R. W. (2000). "Charles Skinner Hallpike and the beginnings of neurotology". Neurology. 54 (11): 2138–2146. doi:10.1212/wnl.54.11.2138. PMID 10851378.
- ↑ Angell-James, J. (1980). "In memoriam Charles Skinner Hallpike". The Journal of Laryngology and Otology. 94 (8): 801–844. doi:10.1017/s0022215100089593. PMID 7000937.
- ↑ Anon (1979). "Charles Skinner Hallpike". Lancet. 2 (8146): 805. doi:10.1016/s0140-6736(79)92168-8. PMID 90911.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- چارلز اسکینر هالپایک در وبگاه هونِـیمدئیت؟
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
 | این یک مقالهٔ خرد زندگی‌نامه یک پزشک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |