پینگلاپ
پینگلاپ یک آب‌سنگ حلقوی در اقیانوس آرام و منطقه شهرداری در ایالت پوناپی، ایالات فدرال میکرونزی است. این آب‌سنگ حلقوی، سه آبخوست «پینگلاپ»، «سوکورو»، و «دائکائه» را در بر می‌گیرد که با یک صخره و تالاب داخلی به یکدیگر وصل می‌شوند. از میان این سه آبخوست، تنها پینگلاپ دارای ساکنان است. این آبخوست ۲۵۵ نفر جمعیت دارد.[۱] در هنگام بیشینه مد، مساحت کل این آب‌سنگ حلقوی ۱/۸ کیلومتر مربع (۴۵۵ هکتار) و در هنگام کمینه مد، کمتر از ۴ کیلومتر (۲٫۵ مایل) است.[۲] مردم آب‌سنگ حلقوی پینگلاپ به زبان پینگلاپی صحبت می‌کنند.
پینگلاپ
آب‌سنگ حلقوی پینگلاپ | |
|---|---|
  پینگلاپ موقعیت آب‌سنگ حلقوی پینگلاپ در اقیانوس آرام  پینگلاپ پینگلاپ (اقیانوس آرام) | |
| مختصات: ۶°۱۳′۵″ شمالی ۱۶۰°۴۲′۱۰″ شرقی / ۶٫۲۱۸۰۶°شمالی ۱۶۰٫۷۰۲۷۸°شرقی | |
| کشور | ایالات فدرال میکرونزی |
| ایالت | پوناپی |
| مساحت | |
| • خشکی | ۱٫۸ کیلومتر مربع (۰٫۷ مایل مربع) |
| ابعاد | |
| • عرض | ۴ کیلومتر (۲ مایل) |
| جمعیت | |
| • کل | ۲۵۰ |
تاریخچه
[ویرایش]نخستین اروپایی وارد شده به این آبخوست کاپبتان «توماس ماسگرِیو» با کشتی «شوگِر کِین» بود. کاپیتان «مک‌آسکیل» نیز با کشتی «لیدی بارلو» بار دیگر در سال ۱۸۰۹ به این آبخوست وارد شد. اشتباه در اندازه‌گیری موقعیت مکانی باعث شد که در نقشه‌های سده ۱۹ (میلادی) به نام‌های «آبخوست‌های ماسگریو» و «آبخوست‌های مک‌آسیل» جزایر کارولین خوانده شود.[۳][۴]
به صورت تاریخی، یک سامانه پادشاهی مطلقه موروثی به نام "رئیس برتر" بر مردم آبخوست فرمان می‌رانده است. در هنگام جنگ جهانی اول در اکتبر ۱۹۱۴ نیروهای امپراتوری استعماری ژاپن آب‌سنگ حلقوی پینگلاپ را اشغال کردند. سامانه پادشاهی موروثی در این دوران نیز همچنان برقرار بود اما نام آن به «آبخوست مَجیسترِیت» تغییر کرد.
در هنگام جنگ جهانی دوم امپراتوری استعماری ژاپن از بخش جنوبی آب‌سنگ حلقوی به عنوان پایگاه پشتیبانی در جبهه اقیانوس آرام استفاده کرد. نیروهای متفقین به این منطقه حمله کردند. حضور نیروهای نظامی خارجی باعث بیماری‌های گوناگونی چون سوزاک، سل، و دیسانتری شد. در پیامد این بیماری‌ها میزان کلی باروری و جمعیت آب‌سنگ حلقوی از ۱۰۰۰ به ۸۰۰ نفر کاهش یافت.[۱]
ورود نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا در ۱۹۴۵ باعث برگزاری انتخابات دموکراتیک به جای پادشاهی موروثی گذشته و کاهش قدرت "رئیس برتر" شد. در سال‌های پس از آن، آموزش ابتدایی برای کودکان فراهم شده و درمانگاههای کوچکی برای درمان بیماری‌های شیوع یافته در دوره جنگ برپا شد.[۱]
در دهه ۱۹۶۰ (میلادی) سپاه صلح و نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا در آبخوست اصلی مستقر شدند. در ۱۹۷۸ و همزمان با آغار ساخت یک میدان هوایی، نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا یک پایگاه دفاع موشکی و اسکله در شمال خاوری آبخوست ساخت.[۱] ساخت باند فرودگاه در ۱۹۸۲ پایان یافت. هم‌اکنون شرکت هواپیمایی «کارولین آیلندز ایر» دو یا سه پرواز در هفته از و به این میدان هوایی دارد.[۵]
آب و هوا
[ویرایش]پینگلاپ اقلیم گرمسیری دارد و دمای هوای آن در طول سال، گرم است. بارش سالانه در آن بالا است و در همه سال در آن باران می‌بارد.
| پینگلاپ، ایالت پوناپی، ایالات فدرال میکرونزی elevation ۲٫۴ متر (۷ فوت ۱۰ اینچ) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| نمودار اقلیمی (راهنما) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
کور رنگی کامل
[ویرایش]بخش بزرگی از مردم پینگلاپ یاخته مخروطی در قرنیه چشم را نداشته و فقط یاخته استوانه‌ای دارند و کاملاً کوررنگ (آکروماتوپسیا) هستند. این مشکل در اختلال ژنتیکی چیرگی این مردم ریشه دارد.[۶][۷]
آکروماتوپسیای کامل معمولاً بسیار کمیاب است و همه‌گیری آن در پینگلاپ به سال ۱۷۷۵ باز می‌گردد. در سال ۱۷۷۵ طوفان شدیدی باعث مرگ بسیاری از مردم شد. به گونه‌ای که تنها ۲۰ نفر زنده ماندند. این تعداد کم باعث ایجاد گلوگاه جمعیت شد. به نظر می‌رسد که رئیس قبیله آن زمان به نام «دوهکاایسا موانِنیسِد» باعث این مشکل باشد. اما آکروماتوپسیا تا چهار نسل پس طوفان بروز نکرد. ٪۴/۷ از نسل چهارم به کور رنگی مبتلا شدند. چون آکروماتوپسیا یک اختلال چیرگی است، ازدواج و تولد میان نوادگان «دوهکاایسا موانِنیسِد» باعث افزایش توالی آلِل پیشرفته (چیرگی) شد.[۸] با تولد نسل ششم، درصد مبتلایان به این اختلال به ٪۴/۹[۷] رسید. پژوهش‌های ژنتیکی نشان دادند که همه این مشکلات به اثر بنیان‌گذار و درون‌زایی نسل‌های وابسته به همان رئیس قبیله باز می‌گردند.
امروز، آب‌سنگ حلقوی پینگلاپ مورد توجه پژوهشگران نسل‌شناس است. زیرا مردم آن خزانه ژنی کوچک و نرخ رشد جمعیت بالایی دارند. اکنون ٪۱۰ مردم مبتلا به آکروماتوپسیا و ٪۳۰ بدون داشتن بیماری، حامل بیماری آن در ژن خود هستند. این تعداد در مقایسه با ایالات متحده آمریکا که از هر ۳۳,۰۰۰ نفر یک نفر (٪۰/۰۰۳) مبتلا است چشمگیر است.[۹] عصب‌شناس پرآوزاه الیور ساکس در کتاب خود آبخوست کوررنگ‌ها به مردم پینگلاپ اشاره کرده‌است.[۱۰]
گفته می‌شود که ماهی‌گیران آبخوست پینگلاپ در هنگام تابش خورشید، مشکل دید دارند. اما در شب و نور کم می‌توانند بهتر از مردم عادی ببینند. بنابراین آن‌ها در هنگام شب در قایق، یک مشعل را روشن کرده و می‌چرخانند تا دسته پرنده‌ماهی را به سوی خود بکشند و ماهی‌ها را شکار کنند. پرنده‌ماهی‌ها مشعل را مانند ماه می‌بینند.[۱۱] احتمالاً توانایی دید در شب مردم پینگلاپ به دلیل بالا بودن تعداد بالای یاخته‌های استوانه‌ای است.
جستارهای وابسته
[ویرایش]- نان مدال
- کیتی (میکرونزی)
- مادولینیم
- نت (میکرونزی)
- کولونیا (میکرونزی)
- کاپینامارنگی
- ساپووآفیک
- نوکوئورو
- موکیل
- یو، پوناپی
- اورولوک
- پالیکیر
پانویس
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ Damas, David (1994). Bountiful Island: A Study of Land Tenure on a Micronesian Atoll. Wilfrid Laurier University Press. ISBN 0-88920-239-7.
- ↑ Damas, David (1985). "Pingelap Politics and American-Micronesian Relations". Ethnology. 24 (1): 43–55. doi:10.2307/3773489. JSTOR 3773489.
- ↑ Findlay (1851), Vol. 2, p. 1076.
- ↑ Brigham (1900), Vol. 1, issue 2, p. 131.
- ↑ "Micronesian Diary: Pingelap, Phonpei". intangible.org. Retrieved 2007-06-13.
- ↑ Morton, N.E.; Hussels, I.E.; Lew, R.; Little, G.F. (1972). "Pingelap and Mokil Atolls: historical genetics". American Journal of Human Genetics. 24 (3): 277–289. PMC 1762283. PMID 4537352.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Hussels, I.E.; Mortons, N.E. (1972). "Pingelap and Mokil Atolls: achromatopsia". American Journal of Human Genetics. 24 (3): 304–309. PMC 1762260. PMID 4555088.
- ↑ Cabe, Paul R. (2004). "Inbreeding and Assortive Mating". Encyclopedia of genetics. Vol. 2ed.
- ↑ "The Achromatopsia Group". Retrieved 2007-06-13.
- ↑ Oliver, Sacks (1997). The Island of the Colour-blind. Picador. ISBN 0-330-35887-1.
- ↑ BBCTV2 program "Countdown to Life, the Extraordinary Making of You", part 3, 28 September 2015
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Kapingamarangi». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ مه ۲۰۱۸.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
