پیش‌نویس:نینو چاوچاوادزه

نینو چاوچاوادزه (به گرجی: ნინო ჭავჭავაძე؛ همچنین به زبان روسی با نام نینا الکساندروا گریبویدوا شناخته می شود) (۴ نوامبر ۱۸۱۲ - ۲۸ ژوئن ۱۸۵۷) دخترِ شاهزاده و سراینده سرشناس گرجی، الکساندر چاوچاوادزه و همسر روسی‌اش بود. الکساندر گریبایدوف دیپلمات و نمایشنامه‌نویس همسر نینا بود.

زندگی

نینو در کاخ تسیناندالی، در خاور گرجستان، جایی که پدرش رمان‌ها و سروده‌های ماندگار خود را می‌نوشت، بزرگ شد. هنگامی‌که نینو شانزده ساله شد، در یکی از مهمانی‌های پدرش در تفلیس با سراینده و رمان‌نویس روسی الکساندر گریبایدوف آشنا شد. گریبایدوف بی‌درنگ پس از دیدار، از او خواستگاری کرد و در ۲۲ آگوست ۱۸۲۸ در کلیسای سیونی تفلیس به همسری هم درآمدند. در همان سال، او همسرش را در مأموریت مرگبارش به ایران همراهی کرد، ولی نینو بیمار شد و گریبایدوف او را در تبریز رها کرد و خودش به تهران رفت.

نینو پس از شنیدن خبر مرگ شوهرش در تهران (۳۰ ژانویه ۱۸۲۹)، فرزندی نارس به دنیا آورد که به زودی درگذشت. بر پایه وصیت گریبایدوف، نینو او را دوباره در کوه متاتسمیندا تفلیس به‌خاک سپرد و سنگ مزاری را به زبان روسی سفارش داد:

"روان و دستاوردهای تو برای همیشه در یادها خواهد ماند. چرا عشق من هنوز از تو بیشتر زنده است؟"

از این سنگ‌نبشته همچنین در رمان علی و نینو نوشته قربان سعید زمانی که دو جوان دلداده از مزار در تفلیس بازدید می کنند، یاد می‌شود.

نینو هرگز دوباره به همسری کسی در نیامد. او خواستگاران فراوان خود را (مانند سراینده و فرمانده لشگری برجسته گرجی، گریگول اوربلیانی، که سی سال با شور و مهر بی‌فرجام به نینو، هرگز ازدواج نکرد) نپذیرفت و چون وفاداری بسیار به شوهر درگذشته‌اش داشته آفرین‌گویی جهانی را برانگیخت.

او بیشتر زندگی ناخوشایند خود را در اقامتگاه تسینداندالی گذراند و پی‌در‌پی از تفلیس و خواهرش، اکاترین، در مینگرلیا دیدن کرد.

نینو در سال ۱۸۵۷ درگذشت و در کنار گریبایدوف به خاک سپرده شد. بر روی سنگ مزار الکساندر گریبایدوف در کوه متاتسمیندا در تفلیس، تندیس نینو در حال گریه بر مرگ همسر دوست‌داشته‌اش درست شده است.

بن‌مايه

• همکاری‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Nino Chavchavadze»، ویکی‌پدیای انگليسی، دانشنامهٔ آزاد (بازیابی ۱۷ ديماه ۱۴۰۲)

• آرامش، پارسا (۹ فروردین ۱۳۹۶). «یادواره قربانیان پادشاهان ایرانی در گرجستان». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۱۸ دی ۱۴۰۲.
• «حقایقی تلخ و شیرین از زندگی دیپلمات مقتول روس در ایران». اسپوتنیک (خبرگزاری). ۱۱ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۸ دی ۱۴۰۲.

رده:زادگان ۱۸۱۲ (میلادی) رده:خاکسپاری‌ها در پانتئون متاتسمیندا رده:درگذشتگان ۱۸۵۷ (میلادی) رده:اهالی گرجستان در سده ۱۹ (میلادی) رده:نجیب‌زادگی گرجستان