پیش‌نویس:شرکت راه‌آهن بالتیمور و اوهایو

خط راه آهن بالتیمور به اوهایو که در زمانه تاسیس آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا و چندین موسسه، شرکت، سازمان و وزارتخانه های ایالات متحده آمریکا، زمانی که این کشور به سرعت در حال توسعه بود و کارخانه‌جات و بومی سازی انواع محصولات از کشاورزی تا تکنولوژی در دستور کار میلیون‌ها نفر که بیشتر آنها از سرزمین های اروپایی و آفریقایی بعنوان برده (تا پیش از لغو برده‌داری توسط آبراهام لینکلن) به سرزمین اصلی آمریکا آمده بودند و غالباً همان رویای آمریکایی را در سر داشتند. قدرت اول جهان، جهانی سازی فرهنگ و هنر و دانش خود و دیدگاه خاص ناسیونالیستی. اما بسیاری از مردم، حمل و نقل را برای جابجایی سریع تر نیازی اساسی می پنداشتند. در سال ۱۸۲۳ یک خط راه آهن شبانه روزی ۲۴ ساعته در بالتیمور کلنگ زنی شد، کارگران طبق دستورها و استانداردها کار را تا سال ۱۸۳۰ پیش بردند و در نهایت خط آهن چوبی به درازای بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر با عمق ۱ متر و ۵۰ سانتی متر در ۵۶۲ کیلومتر از آن، عرض ۲ متر و ۵۰ سانتی متر به مقصد ایالت اوهایو، یک شاخه ریلی به ایستگاه بزرگ کلمبوس که در سال ۱۸۳۴ افتتاح شده بود، یک خط ریلی به سیسیناتی، یک خط به ایستگاه کلیولند. و و دو خط دیگر به شهرهای تولیدو و دیتون متصل شدند. در مریلند نیز دو خط راه آهن به بالتیمور، یک خط به آناپولیس و دو خط به ناحیه واشینگتن دی‌سی ارتباط دارد. اما در تعامل با همه خطوط، دو ایستگاه واشینگتن دی‌سی و سینسیناتی قرار دارند که همه مسافران قادر هستند به سایر شهرهای مذکور این مسیر شمالی آمریکا سفر کنند. در ۳۰۰ کیلومتر ابتدایی خط بالتیمور‌ آب و هوا خنک و ناحیه تایگا، در ۳۰۰ متر دوم کمی دمای هوا افزایش می یابد و رطوبت بسیار کمتر می شود و در آخر مسیر که به کلیولند ختم می شود. بالتیمور در ایالت مریلند قرار داشته و بزرگترین شهر این ایالت محسوب می شود. مریلند در شمال شرقی آمریکا قرار دارد و به آن لقب پایتخت پزشکی جهان را داده اند زیرا بسیاری از موسسات بهداشتی و درمانی در این ایالت جای دارند، مانند موسسه ملی سلامت آمریکا، انجمن روان‌پزشکی آمریکا، انجمن خون و سرطان آمریکا، انجمن ریه و دستگاه تنفسی آمریکا، انجمن قلب و عروق آمریکا، انجمن کلیه و مجاری ادرار و...