پرش به محتوا

پیش‌نویس:سهیل ملکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سهیل ملکی ( زاده 26 شهریور 1358 ) بازیگر و نمایشنامه نویس ایرانی است

زندگینامه

[ویرایش]

سهیل ملکی در سال 1358 در تهران ( محله ی امیر آباد ) متولد شد . او فارغ التحصیل رشته ی کامپیوتر ( نرم افزار ) است

تالیفات

[ویرایش]
  • مجموعه ی شعر " درخت کاج هنوز شکوفه می دهد " نشر ابتکار نو
  • مجموعه ی " خداحافظ روزهای اناری " نشر آنا پنا
  • نمایشنامه ی " هیچ و پوچ " نشر جامه دران ( متن برگزیده ی چهلمین جشنواره ی تئاتر فجر )
  • نمایشنامه ی  " نون و خون " نشر جامه دران
  • نمایشنامه ی  " هاگیرواگیر" نشر جامه دران

فعالیتهای هنری

[ویرایش]
  • بازی در نمایش " تیاتر سعدی ، تابستان سی و دو " به نویسندگی وکارگردانی حسین کیانی
  • بازی در نمایش " اعترافاتی درباره ی زنان " به نویسندگی محمد امیر یار احمدی
  • بازی در نمایش " ابرها " به نویسندگی مجید فشخامی
  • بازی در نمایش " سگک " به نویسندگی کهبد تاراج و کارگردانی رضا بهرامی
  • بازی در نمایش " تختی در اتاق 23 هتل آتلانتیک " به نویسندگی و کارگردانی تینو صالحی
  • بازی در نمایش " کاتالپسی " به نویسندگی علی امیر ریاحی و کارگردانی وحید نفر
  • بازی در نمایش " چشم به راه میر غضب " به نویسندگی و کارگردانی حسین کیانی
  • بازی در سریال " هشتگ خاله سوسکه " به کارگردانی محمد مسلمی ( سینمای خانگی )
  • بازی در نمایش " پروین " به نویسندگی وکارگردانی حسین کیانی
  • بازی در نمایش " پایین گذر ساقاخانه " به نویسندگی اکبر رادی و کارگردانی رضا بهرامی

کارگردانی

  • کارگردانی نمایش " ابرها " به نویسندگی مجید فشخامی
  • کارگردانی نمایش " اعترافاتی درباره ی زنان " به نویسندگی محمد امیر یار احمدی

فعالیتهای هنری

[ویرایش]

وی در سال 1387 نقاشی را در سبک قهوه خانه و به صورت حرفه ای شروع نمود و در این باره وی شاگرد " کاظم چلیپا " بوده است.

جوایز

[ویرایش]

نمایشنامه ی " هیچ و پوچ " ، که با نگاهی آزاد بر مجلس رزم رستم و سهراب است ، در چهلمین جشنواره ی تئاتر فجر موفق به دریافت جایزه و لوح تقدیر بهترین نمایش نامه در بخش نمایش نامه نویسی شد.

منابع

[ویرایش]

آدمی را آدمیت لازم است

«هیچ و پوچ» ، تراژیک‌ترین اتفاق شاهنامه در زندگی ۲ غسال

«نون و خون» ، نمایشنامه‌ای زنانه براساس بیت معروف سعدی

هاگیرواگیر ، یک نمایشنامه شادی‌آور ایرانی منتشر شد/ نگاهی آزاد به ضربی‌خوانی