پیش‌نویس:باله خلیل صوفیانی
 | مقالهٔ پیش‌نویس در حال حاضر برای بازبینی ثبت نشده‌است.
این یک پیش‌نویس واگذارشده مقاله‌ها برای ایجاد است. این مقاله در حال حاضر در انتظار بازبینی نیست. مادامی که به‌طور فعالانه در حال بهبود بخشیدن این مقاله باشید، ضرب‌الاجلی برای تکمیل آن نیست. پیش‌نویس‌هایی که در حال بهبود یافتن نباشند ممکن است پس از شش ماه حدف شوند. دقت کنید: جعبهٔ دیافت درخواست در ابتدا در پایین صفحه پدیدار خواهد شد. اگر این جعبه را می‌بینید، درخواست شما با موفقیت ارسال شده‌است.
جایی که می‌توانید کمک بگیرید
چگونگی بهبود یک پیش‌نویس
همچنین می‌توانید با کنکاش در ویکی‌پدیا:مقاله‌های برگزیده و ویکی‌پدیا:مقاله‌های خوب نمونه‌هایی از بهترین نوشتارها با موضوعی مشابه مقالهٔ مورد نظر خودتان را بیابید. شانس بیشتر برای یک بازبینی سریع برای این که شانس بازبینی سریع مقاله‌تان بیشتر شود، پیش‌نویس خود را با استفاده از دکمهٔ پایین با برچسب‌های ویکی‌پروژهٔ مرتبط برچسب بزنید. این کار به بازبینی‌کنندگان کمک می‌کند تا مطلع شوند که یک پیش‌نویس جدید با موضوع مورد علاقهٔ آن‌ها ثبت شده‌است. برای مثال، اگر مقاله‌ای دربارهٔ یک فضانورد زن نوشته‌اید، می‌توانید برچسب‌های زندگی‌نامه، فضانوردی و دانشمندان زن را بیفزایید. منابع برای ویرایشگران
آخرین بار در ۴۴ روز پیش توسط AldoLiber (بحث | مشارکت‌ها) ویرایش شده‌است. (روزآمدسازی) |  |
باله خلیل صوفیانی عارف نامی قرن پنجم هجری یکی از چهار عارف ناظر بازسازی شهر تبریز و بنیانگذار مسجد جامع تبریز پس از زلزله سال ۴۳۵ هجری است آرامگاه این عارف نامی به عنوان ابراهیم خلیل در ورودیه قبرستان تاریخی شهر صوفیان واقع شده است.
اما در مورد کلمه” باله” که به منظور احترام همراه نام این عارف بکار رفته است، باله به زبان ( آذری) بزرگ و جوانمرد و صاحب ایثار را گویند مردم صوفیان اعتقاد راسخی به باله خلیل صوفیانی داشته و پیوسته در عمران و آبادی و احیا آن تلاش کرده اند. در ایام محرم و سوگواری ها و عزاداری در این بقعه برگزار می شود و مردم نذورات خویش را به ضریح می اندازند.
در زمان هارون الرشید، تبریز دچار زلزله های خانمان سوز گشت و همه جای تبریز با خاک یکسان شد. هارون به پیشنهاد همسرش زبیده خاتون دستور نوسازی شهر را صادر کرد. تبریز نوسازی شد ولی در زمان خلافت متوکل عباسی به سال 244 ه.ق زلزله ای شدیدتر اثری از تبریز بر جای نگذاشت.
قبر وی در شهر صوفیان از اماکن مقدس شهر به حساب میاید. نزدیک هفتاد سال پیش، هر سال در سومین روز ماه محرم کاروان عزایی از روستای قوم تپه برای عزاداری به این مقبره میامدند و در این مکان به تعزیه داری مشغول می شدند. اهالی شهر صوفیان نیز در ایام عزاداری و غیر آن به انجام مراسم مذهبی و ادای نذورات در این مکان می پرداختند. تولیت این آرامگاه نسل های متمادی در دست خاندانی به نام (شیخ قدیم) که هم اکنون به (اقدمی) شهرت دارند، بود و پس از آن به تصرف اوقاف درآمد.
منبع
[ویرایش]نامداران ارونق و انزاب جلد 1 ص 534 تا 536