پیش‌نویس:امپراطوری(شاهنشاهی) صدراللهیان

سلسله ی صدراللهیان را مانی یکم تأسیس نمود. مانی فرزند مهرداد و نوه ی صدرالله بود. در زمان وی حکومت صدراللهی از سیستان تا اصفهان وسعت داشت. مانی یکم به زبان پارسی بسیار اهمیت می داد و تمامی نامه های خود را به زبان پارسی می نوشت. او جنگ های بسیاری با صفاریان ، طاهریان انجام داد و سر انجام در سن ۵۱ سالگی به دلیل زخم های زیاد و قطعی دست در گذشت. پس از مانی کبیر ماهان یکم که جانشین و پسر ارشد مانی بود به حکومت رسید. او هم راه پدر خود را ادامه داد و جنگ های گوناگونی با طاهریان انجام داد. وی از همان اوایل حکومت خود سعی می کرد روابط دوستانه ای با خلافت بنی عباس داشته باشد . اما سر انجام بعد از مرگ خلیفه معتمذ یکم به خلافت حمله های گوناگونی کرد و جالبه که همی آنها به پیروزی ختم شد. مهم ترین کار ماهان یکم تأسیس دوباره ی امپراطوری(شاهنشاهی)پارسه در سن ۶۱ سالگی بود. اما وی زیاد شاهنشاه باقی نماند و بعد از چند ماه در سن ۶۲ سالگی رحلت فرمود.جانشین شاهنشاه ماهان شمشر بود. شمشر مادری هندی داشت و مادرش اسم او را انتخاب کرده بود. شاهنشاه شمشر بجای جنگ های زیاد و پی در پی بیشتر کشور را از لحاظ اقتصادی قوی کرد و به آبادی کشور اهمیت داد و حکومت را برای نسل های آینده اش راحت کرد. ولی جنگ هایی هم با هند و حاکمان عرب انجام داد. بعد از مرگ شاهنشاه شمشر هرمز بزرگ به حکومت رسید. هرمز بر خلاف پدر خود راه اجدادش را ادامه داد. وی در جنگ های پی در پی توانست امپراطوری اعراب را به شدت ضعیف و نابود کند و همچنین مصر ، پادشاهی مقدس اورشلیم و شبه جزیره ی عربستان را فتح کند و ایران را به شکوه باستان و دوره ی هخامنشیان رساند . از لحاظ وسعت و قدرت. وی حتی در جنگ های خود با امپراتوری بیزانس(روم شرقی) این امپراتوری را تا مرز نابودی برد و حتی چیزی تا سقوط قسطنطنیه(نام قدیمی شهر استامبول) نمانده بود که شورش های اعراب به داد امپراتوری بیزانس رسید. چون این امپراتوری بیزانس بود که جنگ را آغاز کرده بود در آخر مجبور به پرداخت هزینه های زیادی و زانو زدن روبه روی شاهنشاه هرمز بزرگ شد. پرداخت این هزینه های اقتصاد بیزانس را به نابودی برد اما ایران هم در آن زمان اوضاع خوبی نداشت و مدام در گیر شورش های داخلی اعراب بود.

پایتخت: یزد_اصفهان_بغداد

پایه گذار: مانی کبیر

زبان رایج: پارسی(فارسی)

دین ها:اشعری (سنی) رسمی ، زرتشت ، شیعه و دیگر شاخه های اسلام