پرش به محتوا

پیش‌نویس:آغازین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مقدمه

استفاده از سوخت های زیستی به عنوان منبع پاک و تجدیدپذیر انرژی سال هاست که در کشورهای پیشرفته دنیا مورد توجه جدی قرار گرفته به گونه ای که در آینده پیش بینی می شود بخش مهم و عمده تأمین انرژی دنیا بر پایه سوخت های زیستی و انرژی های نو و تجدیدپذیر استوار باشد.

بیواتانول سوختی به عنوان مهمترین و پرمصرف ترین سوخت زیستی دنیا جایگاه بسیار مهم و ویژه ای در این بین دارد. بیواتانول در وهله نخست به عنوان بهبود دهنده، مکمل و ارتقاء دهنده پاک و سبز برای بنزین مورد توجه است و در مرحله بعد و با پیشرفت تکنولوژی و تنوع استفاده از مواد اولیه مختلف (خصوصاً منابع سلولزی) به عنوان یک سوخت پاک و بدون مشکل فنی و اقتصادی در دنیا معرفی و مطرح شده است.

متأسفانه در ایران اقدام شایسته و قابل ملاحظه ای در زمینه تولید بیواتانول سوختی انجام نشده است. سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران به عنوان بزرگترین و قدیمی ترین سازمان توسعه ای کشور در بخش صنعت از اوایل دهه 80 بررسی و مطالعه سوخت های زیستی به ویژه بایواتانول را در دستور کار خود قرار داده بود. خوشبختانه پیرو سفر مقام معظم رهبری به استان کرمانشاه موضوع احداث واحد تولید بیواتانول سوختی توسط سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران مورد تصویب قرار گرفت. انجام مطالعات جامع فنی و اقتصادی حاکی از توجیه مناسب این طرح و مهم تر از آن گریزناپذیر بودن حذف MTBE و جایگزینی آن با اتانول سوختی بود. موضوعی که مستقلاً توسط مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی نیز بررسی شده و درگزارشی رسمی خواستار برنامه ریزی دولت جهت توسعه سرمایه گذاری و تولید بیواتانول سوختی و حذف تدریجی MTBE(که اثرات جبران ناپذیر تخریبی برای محیط زیست و سلامت انسان ها دارد) از سبد سوخت کشور شده است.