پرش به محتوا

پیتو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پیتو
شخصیت متقاعدکننده
نقاشی دیواری پمپئی از اروس که پیتو را به آفرودیت می‌دهد
اقامتگاهالمپ
اطلاعات شخصی
والدیناوکئانوس و تتیس
خواهر و برادراوکئانیدها، پوتاموی

پیتو (یونانی باستان: Πειθώ Peithō؛ «اقناع» یا «فصاحت برنده»[۱]) در اساطیر یونانی تجسم اقناع است.[۲] او معمولاً به‌عنوان همراه آفرودیته معرفی می‌شود. نقطه مقابل او بیا است، که تجسم نیرو است.[۳] پیتو گاهی یک الهه و گاهی یک قدرت انتزاعی تصور می‌شد که نامش هم به‌عنوان اسم عام و هم به‌عنوان اسم خاص استفاده می‌شد.[۴] شواهدی وجود دارد که پیتو را قبل از مفهوم انتزاعی‌اش، به‌عنوان یک الهه یاد می‌کردند، که برای یک شخصیت اسطوره‌ای نادر است.[۵] پیتو هم نشان‌دهنده اقناع جنسی و هم سیاسی است. او دارای هنر خطابه است.[۵]

منابع[ویرایش]

  1. Bane, Theresa (2013). Encyclopedia of Fairies in World Folklore and Mythology. McFarland, Incorporated, Publishers. p. 268. ISBN 978-0-7864-7111-9.
  2. Brill's New Pauly, s.v. Peitho.
  3. North, Helen (1993). "Emblems of eloquence". Proceedings of the American Philosophical Society. 137: 406–430.
  4. Marsh, Charles (2015). "The Strange Case of the Goddess Peitho: Classical Antecedents of Public Relations Ambivalence Toward Persuasion". Journal of Public Relations Research. 27 (3): 229–243. doi:10.1080/1062726X.2015.1024249 – via Taylor & Francis Group.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Smith, Amy (2011). Polis and Personification in Classical Athenian Art. Leiden, Netherlands: BRILL. pp. 55–62. ISBN 9789004194175.

پیوند به بیرون[ویرایش]