پوماره پنجم
| پوماره پنجم Pōmare V | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| پادشاه تاهیتی | |||||
| سلطنت | ۱۷ سپتامبر ۱۸۷۷ – ۲۹ ژوئن ۱۸۸۰ | ||||
| تاجگذاری | ۲۴ سپتامبر ۱۸۷۷ | ||||
| پیشین | پوماره چهارم | ||||
| جانشین | الغای سلطنت | ||||
| زاده | ۳ نوامبر ۱۸۳۹ Afaʻahiti, Taravao | ||||
| درگذشته | ۱۲ ژوئن ۱۸۹۱ (۵۱ سال) کاخ پادشاهی، پاپِه ته، تاهیتی | ||||
| آرامگاه | مقبره شاه، آرو | ||||
| همسر(ان) | Teuhe Marau Salmon | ||||
| فرزند(ان) | Teriʻi nui o Tahiti Takau Pōmare-Vedel Ernest Albert Salmon (disputed) | ||||
| |||||
| خاندان | دودمان پوماره | ||||
| پدر | Ariʻifaʻaite | ||||
| مادر | پوماره چهارم | ||||
پوماره پنجم (زاده ۳ نوامبر ۱۸۳۹ –درگذشته ۱۲ ژوئن ۱۹۸۱)[۱] از دودمان پوماره و آخرین پادشاه تاهیتی بود که از سال ۱۸۷۷ تا زمان کناره‌گیری اجباری از پادشاهی سال ۱۸۸۰ سلطنت کرد. وی پسر ملکه پوماره چهارم بود. [۲]
زندگی‌نامه
[ویرایش]وی با نام او تریی تاریئا ته-را-تانه (به تاهیتیایی: Teriii Tari'a Te-rā-tane))، به دنیا آمد، با مرگ برادر بزرگترش در ۱۳ مه ۱۸۵۵ وارث بلافصل و ولیعهد (به تاهیتیایی: Ari'i-aue) پادشاهی تاهیتی شد، او با مرگ مادرش در ۱۷ سپتامبر ۱۷۸۸ پادشاه تاهیتی شد.[۱] تاجگذاری او در ۲۴ سپتامبر ۱۸۷۷ درپاپت به انجام رسید.
پوماره پنجم دارای یک پسر و دو دختر بود.
در ۲۹ ژوئن ۱۸۸۰، او حاکمیت تاهیتی و وقلمروهای وابسته آن را به دولت فرانسه واگذار نمود،[۱][۳] پس از آن توسط دولت فرانسه به او بعضی امتیازات و مستمری مادام العمر۱۲٬۰۰۰ فرانک در سال[۴] و همچنین نشان‌های لژیون دونور و لیاقت کشاورزی از رده افسر را اعطا نمود.
وی در کاخ سلطنتی، در پاپِه ته به درود حیات گفته و در مقبره پادشاه، در آرو به خاک سپرده شد.[۴]
نشان‌ها و افتخارات
[ویرایش]نشان‌ها و افتخارات فرانسوی
[ویرایش]
لژیون دونور رده افسر(09/11/1880).[۵]
نشان لیاقت کشاورزی رده افسر(09/11/1880).[۶]
جستارهای وابسته
[ویرایش]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "THE New Zealand Herald AND DAILY SOUTHERN CROSS.TUESDAY, AUGUST 4, 1891". New Zealand Herald. 4 August 1891. p. 4. Retrieved 23 December 2022 – via Papers Past.
- ↑ Henry & Orsmond 1928, p. 249–251.
- ↑ "FRENCH MOVEMENTS IN THE PACIFIC". New Zealand Herald. 29 July 1880. p. 5. Retrieved 23 December 2022 – via Papers Past.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "THE LAST KING OE TAHITI". Nelson Evening Mail. 13 August 1891. p. 4. Retrieved 23 December 2022 – via Papers Past.
- ↑ "LATEST FROM TAHITI". New Zealand Herald. 15 July 1881. p. 8. Retrieved 23 December 2022 – via Papers Past.
- ↑ "TOAREVA - Carnet d'Aventure Tahiti by Arnaud Simonnet". issuu.com (به انگلیسی). p. 5. Retrieved 2023-02-06.
- Gonschor, Lorenz (2019). A Power in the World: The Hawaiian Kingdom in Oceania. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-8001-9. OCLC 1056198239.
- Henry, Teuira; Orsmond, John Muggridge (1928). Ancient Tahiti. Vol. 48. Honolulu: Bernice Pauahi Bishop Museum. OCLC 3049679.
| عنوان سلطنتی | ||
|---|---|---|
| پیشین: پوماره چهارم |
پادشاه تاهیتی ۱۸۷۷–۱۸۸۰ |
الغای سلطنت حاکمیت به فرانسه واگذار شد
|
| مدعی تاج و تخت | ||
| از دست دادن عنوان حاکمیت به فرانسه واگذار شد
|
— عنوان ادعا شده — پادشاه تاهیتی ۱۸۸۰–۱۸۹۱ |
مورد اختلاف |
