پنیدیو
ظاهر
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
پَنی برپایه اسطورههای مزدیسنا دیو خست و تنگنظری و دشمن ایزد گشادهدستی و رادمردیاست.
بندهش پنی را چنین میخواند:«پنی آن دیو است که انبار کند و نخورد و به کس ندهد.»
واژهشناسی
[ویرایش]این نام در پارسی میانه penīh به معنای خسّت است.
منابع
[ویرایش]- مهرداد بهار، پژوهشی در اساطیر ایران، چاپ پنجم، پاییز ۱۳۸۴، نشر آگه. شابک ۹۶۴−۳۲۹−۰۰۹−۳
کمالهدیوان | |
---|---|
دیگر دیوها |