پل سیرادین
پل سیرادین | |
|---|---|
 پرتره پل سیرادین، منتشر شده در «نشریه ترومینوسکوپ» | |
| نام هنگام تولد | پیر پل دیزیر سیرادین |
| زادهٔ | ۱۸ دسامبر ۱۸۱۲ |
| درگذشت | ۸ سپتامبر ۱۸۸۳ (۷۰ سال) انگین لبن، روستایی در حومه پاریس |
| پیشه(ها) | نمایشنامهنویس، نویسندهٔ اپرا، قناد |
پیر پل دزیره سیرادین (به فرانسوی: Pierre-Paul-Désiré Siraudin) (زاده ۱۸ دسامبر ۱۸۱۲[۱] – درگذشته ۸ سپتامبر ۱۸۸۳) نمایشنامهنویس و نویسنده فرانسوی که به شغل قنادی گروید.
زندگی‌نامه
[ویرایش]او نمایشنامه‌های زیادی نوشت که عمدهٔ آن‌ها در ژانر کمدی بودند. او این نمایشنامه‌ها را با همکاری آلفرد دلاکور و لمبرت-تیبوست نوشت. او همچنین لیبرتوهایی برای اپرت‌ها و اپرا-کمیک‌های موفق، از جمله دختر مادام آنگوت (۱۸۷۲) در همکاری با کلرویل و ویکتور کونینگ با موسیقی چارلز لکاک نوشت.
در سال ۱۸۶۰م.[نیازمند منبع] سیرادین یک مغازه شیرینی فروشی - خانهٔ سیرادین - در گوشه خیابان دو لا پاکس و میدان وندوم باز کرد. شیرینی‌های قنادی سیرادین «در سراسر جهان مشهور بودند».[۲] برای مثال، نام «مرواریدهای پیرنه» (Perles des Pyrénées)، که از شکر معطر درست می‌کرد، در رمان بیراه (À rebours) (1884) نوشته یوریس-کارل هویسمنز ذکر شده‌است.
آثار
[ویرایش]- ۱۸۴۲: انتقام، به همراه دو منوار (فیلیپ فرانسیس پینل). تئاتر ورایتی.
- 1849: EH با یوژن مورو و آلفرد دلاکور، تئاتر مونتانسیه (۷ آوریل).[۳]
- ۱۸۵۰: پِیک لیون، اثر یوژن مورو، پل سیرادین و آلفرد دلاکور، تئاتر د لا گائته.
- ۱۸۵۲: مردم‌گریز و پیشرو، اثر پل سیرادین و اوژن لابیش، پل سیرادین لوبیزه، تئاتر کاخ رویال.
- ۱۸۵۳: جلاد جمجمه‌ها، اثر پل سیرادین و ادوار لافارگ، تئاتر کاخ رویال.
- ۱۸۵۵: توپی از اوورن، اثر پل سیرادین، آلفرد دلاکور و لامبر-تیبوست، تئاتر کاخ رویال.
- ۱۸۵۶: پن دم کج، اثر پل سیرادین و آلفرد دلاکور، تئاتر سلطنتی کاخ.
- ۱۸۵۸: پسر زیبایی در جنگل خفته، توسط لمبرت تیبوست، پل سیرادین و آدولف کولر، تئاتر کاخ رویال.
- ۱۸۶۰: پنه لوپه نورمن، اثر آلفونس کار، پل سیرادین و لامبرت-تیبوست، تئاتر دووویل.
- ۱۸۶۰: پنلوپه به سبک کان، اثر پل سیرادین، یوجین گرانج، و لامبرت-تیبوست، تئاتر سلطنتی کاخ.
- ۱۸۶۰: دختر شیطان، اثر پل سیرادین، کلرویل، و لمبرت تیبوست، تئاتر ورایتی.
- ۱۸۶۰: مورد پسند و علاقه، اثر پل سیرادین و آگوست ویلمو، تئاتر بادن بادن.
- ۱۸۶۴: زنان جدی، پل سیرادین، آلفرد دلاکور و ارنست بلوم، تئاتر کاخ رویال.
- ۱۸۶۹: حرف آخر، اثر پل سیرادین و کلرویل. تئاتر ورایتی.
- ۱۸۶۹: پرسه در پاریس، اثر پل سیرادین، کلرویل و ویلیام بوسناخ، تئاتر دو شاتل.
- ۱۸۷۲: خاطره در گوشه اسکله نیست، اثر پل سیرادین، ویکتور کونینگ و کلرویل، تئاتر ورایتی.
- 1873: دختر مادام آنگوت، اثر پل سیرادین، کلرویل و ویکتور کونینگ با موسیقی چارلز لکاک، تئاتر حماقت‌های دراماتیک.
- ۱۸۷۵: بررسی استیم اثر پل سیرادین، هنری بلوندو و هکتور مونترال، تئاتر ورایتی و تئاتر حماقت‌های دراماتیک.
منابع
[ویرایش]- ↑ État civil de Paris > Fichiers de l'état civil reconstitué (image number 15 of 51). Birth certificate of "Pierre-Paul-Desiré Sirodin" [sic].
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامVizetellyوارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ This comédie en vaudevilles in one act was translated into the Russian language in 1849 by Pavel Stepanovich Fyodorov under the title Аз и ферт (Az et Fert); the Russian version was filmed in 1946, 1981, and 2001.
- ↑ E. Moreau, Siraudin et Delacour (1873). E. H. , comédie-vaudeville en un acte. Paris: Michel Lévy Frères.
- ↑ État civil de Paris > Fichiers de l'état civil reconstitué (image number 15 of 51). Birth certificate of "Pierre-Paul-Desiré Sirodin" [sic].
- ↑ Ernest Alfred Vizetelly (1919). Paris and Her People Under the Third Republic. London: Chatto & Windus. p. 30.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر |
|
