پروژه ۱۰۰٬۰۰۰
پروژه ۱۰۰٬۰۰۰ (انگلیسی: Project 100,000) یا ۱۰۰٬۰۰۰ مک‌نامارا (به انگلیسی: McNamara's 100,000) (که با عناوین احمق‌های مک‌نامارا یا حماقت مک‌نامارا هم شناخته می‌شود[۱][۲]) برنامه‌ای جنجالی در دههٔ ۱۹۶۰ در وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا بود که هدف آن به خدمت درآوردن سربازانی بود که پیشتر به خاطر عدم برخورداری از حداقل‌های ذهنی یا جسمی لازم از خدمت معاف شده بودند. این پروژه به ابتکار وزیر دفاع ایالات متحده آمریکا رابرت مک‌نامارا در اکتبر ۱۹۶۶ آغاز شد تا به نیازهای نفری روزافزون دخالت آمریکا در جنگ ویتنام پاسخ دهد.
اشخاصی که از طریق این برنامه به خدمت ارتش آمریکا درمی‌آمدند سه برابر بیشتر از اشخاص دیگر در خطر کشته شدن قرار داشتند[۱] و پس از پایان زمان خدماتشان وضع اقتصادی بدتری داشتند و نرخ ازدواج‌های موفق برایشان پایینتر بود. به این برنامه در دسامبر ۱۹۷۱ پایان داده شد.[۳] پروژه ۱۰۰٬۰۰۰ محل جنجال‌های متعدد (به‌ویژه در زمان کمبود نفرات در طول جنگ عراق) بوده است.
بر اساس گزارش‌های منتشرشده توسط مؤسسه رند، بیش از ۳۵۰٬۰۰۰ نفر از طریق پروژه ۱۰۰٬۰۰۰ به ارتش ایالات متحده پیوستند. بسیاری از این سربازان به دلیل عدم آموزش کافی و مهارت‌های پایین، در میدان جنگ عملکرد ضعیفی داشتند و اغلب در موقعیت‌های خطرناک و غیرضروری قرار می‌گرفتند، که منجر به افزایش تلفات در میان آن‌ها می‌شد.
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Gregory, Hamilton (April 29, 2016). McNamara's Folly: The Use of Low-IQ Troops in the Vietnam War. YouTube. Event occurs at 00:15. Retrieved September 25, 2019.
- ↑ Davis, Matt (November 14, 2018). "Project 100,000: The Vietnam War's cruel experiment on American soldiers". BigThink. Retrieved September 25, 2019.
- ↑ "Project 100,000; New Standards Program" (PDF). RAND. Archived from the original (PDF) on 3 October 2012. Retrieved November 22, 2009.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Project 100,000». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ دسامبر ۲۰۱۹.