پایداری و مدیریت زیست‌محیطی
در مقیاس جهانی، پایداری و مدیریت زیست‌محیطی شامل مدیریت اقیانوس‌ها، سیستم‌های آب شیرین، زمین و جو، بر اساس اصول پایداری است.[۱][۲]
تغییر کاربری سرزمین برای عملیات اساسی زیست‌کره است زیرا تغییرها در نسبت‌های نسبی زمین اختصاص داده شده به شهرنشینی، کشاورزی، جنگل، درختزار، علفزار و چراگاه، تأثیر قابل توجهی بر چرخه بیوژئوشیمیایی آب، کربن و نیتروژن جهانی دارد.[۳] مدیریت جو زمین شامل ارزیابی تمام جنبه‌های چرخه کربن برای شناسایی فرصت‌هایی برای رسیدگی به تغییرهای آب و هوایی ناشی از انسان است و این به دلیل اثرات فاجعه‌بار بالقوه بر تنوع زیستی و جوامع انسانی، به کانون اصلی تحقیقات علمی تبدیل شده‌است. الگوهای گردش اقیانوسی تأثیر زیادی بر اقلیم و آب و هوا و به نوبه خود، تأمین غذای انسان و دیگر جانداران دارد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ "The Economics and Social Benefits of NOAA Ecosystems Data and Products Table of Contents Data Users". NOAA. Archived from the original on 2010-03-25. Retrieved 2009-10-13.
- ↑ Buchenrieder, G. , und A.R. Göltenboth: Sustainable freshwater resource management in the Tropics: The myth of effective indicators, 25th International Conference of Agricultural Economists (IAAE) on “Reshaping Agriculture’s Contributions to Society” in Durban, South Africa, 2003.
- ↑ Krebs (2001) pp. 560–582.