پایتختها و آرامگاههای امپراتوری گوگوریو
پایتخت و آرامگاههای پادشاهی گوگوریو واقع در چین در سال ۲۰۰۴ توسط یونسکو در میراث جهانی به ثبت رسید. این سایت شامل بقایای باستانشناسی از ۴۰ مقبره است که توسط گوگوریو ساخته شدهاست.[۱][۲][۳][۴][۵] شهرهای جولبون و قلعه گونگنه در این منطقه قرار دارند.
میراث جهانی یونسکو | |
---|---|
مکان | لیائونینگ و جیلین در چین |
دربرگیرنده | |
شمارهٔ ثبت | ۱۱۳۵ |
تاریخ ثبت | ۲۰۰۴ |
مساحت | ۴٬۱۶۴٫۸۵۹۹ هکتار (۱۰٬۲۹۱٫۵۹۳ جریب فرنگی) |
منطقه حائل | ۱۴٬۱۴۲٫۴۴۰۴ هکتار (۳۴٬۹۴۶٫۷۳۱ جریب فرنگی) |
مختصات | ۴۱°۰۹′۲۵″ شمالی ۱۲۶°۱۱′۱۴″ شرقی / ۴۱٫۱۵۶۹۴°شمالی ۱۲۶٫۱۸۷۲۲°شرقی |
سایتهای باستانشناسی در سال ۲۰۰۴ میلادی در مجموع بهعنوان یک مکان میراث جهانی شناخته شدند، و به عنوان این مکان تحت پنج معیار اول از شش معیار برای سایتهای میراث فرهنگی واجد شرایط هستند.[۶] این نام شامل بقایای باستانشناسی سه شهر-قلعه است: شهر کوهستانی وونو، گونگنه و هواندو، و چهل مقبره شناسایی شده از خانوادههای امپراتوری و نجیبزاده گوگوریو است.
در سال ۲۰۱۰ میلادی، دولت چین پارک ملی باستان شناسی جیان گائوگولی (به چینی: 集安高句丽考古遗址公园) را تأسیس کرد که شامل تمام سایتهای میراث جهانی گوگوریو در جیان و جیلین است، اما نه آنهایی که در لیائونینگ (بهعنوان شهر کوهستانی وونو) هستند.[۷]
کره شمالی در ابتدا تلاش کرد تا میراث جهانی این مکان ها را از حدود سال ۲۰۰۰ میلادی به ثبت برساند.[۸] اگرچه قرار بود درسال ۲۰۰۳ میلادی ثبت شود، اما چین با ثبت انحصاری کره شمالی مخالفت کرد و برای ثبت ویرانه های گوگوریو پراکنده در استان جیلین درخواست داد. به همین دلیل، بقایای کره شمالی و چین به صورت ثبت همزمان در سال ۲۰۰۴ میلادی به ثبت رسید.
شهرهای پایتخت
[ویرایش]شهر کوهستانی وونو (اونیوسان سونگ) اولین پایتخت گوگوریو بود. گونگنه و هواندو نیز پایتخت گوگوریو بودند.
شهر کوهستانی وونو فقط تا حدی حفاری شده است. پس از انتقال پایتخت اصلی گوگوریو به پیونگیانگ، شهر گونگنه، در شهر مدرن جیان، نقش یک پایتخت پشتیبان را ایفا کرد. هواندو دارای بقایای بسیاری از جمله یک قصر بزرگ و آرامگاههای بسیاری است.
شهرهای پایتخت گوگوریو نمونه اولیه شهرهای کوهستانی هستند که بعدها توسط فرهنگ های همسایه تقلید شد. سیستم شهرهای پایتخت که توسط شهر گونگنا و شهر کوهستانی واندو ارائه میشد نیز بر ساخت پایتختهای بعدی که توسط رژیم گوگوریو ساخته شد، تأثیر گذاشت.
شهرهای پایتخت گوگوریو ترکیبی عالی از خلقت انسان و طبیعت را نشان میدهند، چه با صخرهها و چه با جنگلها و رودخانهها.
آرامگاهها
[ویرایش]این سایت شامل بقایای باستانشناسی ۴۰ آرامگاه است که توسط گوگوریو، که بر بخشهایی از شمال شرقی چین و نیمه شمالی شبهجزیره کره حکومت میکرد، ساخته شد.
برخی از مقبرهها دارای سقفهای استادانهای هستند که به گونهای طراحی شدهاند که فضاهای وسیع و بدون ستون را پوشش میدهند و بار سنگین تپهای سنگی یا خاکی را بر فراز آنها قرار میدهند. نقاشیهای موجود در آرامگاهها، در عین حال که مهارتهای هنری و سبکی خاص را نشان میدهد، نمونهای از تأثیر قوی فرهنگهای مختلف نیز میباشد.
این آرامگاهها نشان دهنده شاهکاری از نبوغ خلاق انسان در نقاشی های دیواری و سازههای خود هستند.
منابع
[ویرایش]- ↑ "Koguryo". Encyclopædia Britannica. Retrieved October 15, 2013.
- ↑ Barnes, Gina (2013). State Formation in Korea: Emerging Elites.
- ↑ Byington, Mark (2016). The History and Archaeology of the Koguryo Kingdom.
- ↑ Li, Narangoa; Cribb, Robert (2014). Historical Atlas of Northeast Asia.
- ↑ Gardiner, Kenneth (1964). The origin and rise of the Korean kingdom of Koguryo, from the 1st century to A.D. 313 (PhD). University of London.
- ↑ "Capital Cities and Tombs of the Ancient Koguryo Kingdom". UNESCO.
- ↑ "集安高句丽考古遗址公园(第一批国家考古遗址公园)" (به چینی). Institute of Archaeology, Chinese Academy of Social Sciences. 28 February 2014.
- ↑ "DECISIONS ADOPTED AT THE 28TH SESSION OF THE WORLD HERITAGE COMMITTEE (SUZHOU, 2004)" (PDF). UNESCO. 26 October 2004. p. 29.
- ↑ "Hunting Scene (detail)". www.art-and-archaeology.com. Retrieved 21 July 2021.
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Capital Cities and Tombs of the Ancient Koguryo Kingdom». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۳ اگوست ۲۰۱۱.