پاکوچک
 | |
| شمارهٔ کاتالوگ | Stw 573 |
|---|---|
| نام رایج | پاکوچک |
| گونه | جنوبی‌کپی (آسترالوپیتکوس) |
| سن | ۲٫۲–۳٫۳ میلیون سال پیش |
| محل کشف | آفریقای جنوبی |
| تاریخ کشف | ۱۹۹۴ |
| کاشف | رونالد جی کلارک |
پاکوچک (به انگلیسی: Little Foot)، (اس تی دبلیو۵۷۳ Stw 573) نام مستعاری برای اسکلت فسیلی نزدیک به کاملی از جنوبی‌کپی (آسترالوپیتکوس Australopithecus) است که در سال‌های ۱۹۹۴–۱۹۹۸ در سیستم غاری استرک‌فونتین، در آفریقای جنوبی یافت شده‌است.[۱] نام مستعار «پا کوچک» به این فسیل در سال ۱۹۹۵ داده شد. از ساختار چهار استخوان مچ پا پژوهشگران توانستند اطمینان حاصل کنند که دارندهٔ آن می‌توانسته راه برود. بازیابی استخوان‌ها بسیار دشوار و خسته کننده بود؛ زیرا آنها به‌طور کامل در سنگ‌های بتن مانندی گنجانده شده‌اند. به همین دلیل است که بازیابی و حفاری این سایت حدود ۱۵ سال به درازا کشید تا بتواند کامل شود.[۲]
کشف
[ویرایش]
چهار استخوان مچ پا در سال ۱۹۸۰ جمع‌آوری شد ولی این استخوان‌ها در میان بسیاری از استخوان‌های دیگر پستان‌داران ناشناخته ماندند. تنها پس از سال ۱۹۹۲، با ابتکار فیلیپ توبیاس، صخرهٔ بزرگی را در آن غار ترکاندند که آن حاوی تجمع غیرمعمولی از فسیل بود. فسیل‌های بازیافت شده از غار جمع‌آوری گردید و توسط رونالد جی کلارک؛ دیرینه‌انسان‌شناس، مورد بررسی دقیق قرار گرفتند.[۳]
در سال ۱۹۹۴ هنگامی که رونالد جی کلارک سرگرم بررسی جعبه‌های موزه که برچسب «میمون بَرّ قدیم» داشتند و حاوی قطعات فسیلی بودند، بود چندین فسیل را شناسایی کرد که به روشنی و بی‌تردید (انسان‌تبار hominin) بودند. او چهار استخوان پای چپ را درشت (قاپ، ناوسان، میخی و کف‌پایی نخست) را شناخت که به احتمال زیاد همه متعلق به یک فرد بود. این قطعات از غار (سیلبربرگ Silberberg)؛ یک غار بزرگ درون مجموعه غاری استرک‌فونتین به دست آمده‌است. آنها متعلق به سردهٔ (جنوبی‌کپی Australopithecus) هستند توصیف و فهرست شده و به عنوان (اس تی دبلیو۵۷۳ Stw 573) طبقه‌بندی شده‌اند.[۴]
با توجه به ماهیت ریزنقش استخوان‌ها، آنها «پاکوچک» نامیده شدند.
نام پاکوچک بعد از آن به این اسکلت گفته شد که کشف استخوان‌های کف پایش نشان داد این موجود روی دو پا راه می‌رفته‌است. این اسکلت در مرحله اول در سال ۱۹۹۵ به عنوان گونه Australopithecus africanus تشخیص داده شد اما با کشف سرش در ۱۹۹۸ مشخص شد که ویژگی‌های آن، هر چند با ویژگی‌های جنس آسترالوپیتکوس همخوان است اما احتمالاً متعلق به گونه‌ای ناشناخته و پیش از این دیده نشده از این جنس است.
اکنون کلارکس این اسکلت را متعلق به یک گونه منحصر به فرد از آسترالوپیتسی‌ها به نام Australopithecus Prometheus می‌داند. تعیین سن این‌گونه به دلیل فقدان لایه‌های آتشفشانی در محل دشوار بود و نخستین حدس‌ها چیزی بین ۳ تا ۳٫۵ میلیون سال را تخمین زدند. اما در نهایت سن‌یابی با رادیوایزوتوپ در سال ۲۰۱۵ سن پاکوچک را ۳٫۶۷ میلیون سال تعیین کرد.[۵]
طبقه‌بندی
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Medrano, Kastalia (6 December 2017). "Africa: Newly Revealed 3.6 Million-Year-Old Skeleton of Young Girl Fuel Debate Over Where Humans Originated". Newsweek. Retrieved 6 December 2017.
- ↑ Reiner Protsch von Zieten, Ronald J. Clarke: The oldest complete skeleton of an Australopithecus in Africa (StW 573). In: Anthropologischer Anzeiger. Band 61, 2003, S. 7–17
- ↑ Die Darstellung der Fundgeschichte folgt einer Beschreibung von Donald Johanson im Editorial zum Newsletter des Institute of Human Origins der Arizona State University vom Mai 2005 sowie in der Fundbeschreibung von Clarke aus dem Jahr 1998 im South African Journal of Science, Band 94, S. .
- ↑ Clarke, R.J. and P.V. Tobias (1995). Sterkfontein Member bones of the oldest South African hominid. Science 269, 521–524.
- ↑ "ملاقات با نیای سالخورده". 1396. دانشمند. Accessed January 25 2018. [۱] بایگانی‌شده در ۵ مارس ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Little Foot». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۷.