پارک ملی کوه لوسر
| پارک ملی کوه لوسر | |
|---|---|
| Taman Nasional Gunung Leuser | |
رده‌بندی آی‌یوسی‌ان: II (پارک ملی) | |
 Park entrance | |
  Gunung Leuser NP Location in Sumatra  Gunung Leuser NP Gunung Leuser NP (اندونزی) | |
 | |
| مکان | سوماترا، اندونزی |
| مختصات | ۳°۳۰′ شمالی ۹۷°۳۰′ شرقی / ۳٫۵۰۰°شمالی ۹۷٫۵۰۰°شرقی |
| مساحت | ۷۹۲٬۷۰۰ جریب فرنگی (۳٬۲۰۸ کیلومتر مربع) |
| تاسیس‌شده | ۱۹۸۰ |
| هیئت حاکمه | Ministry of Environment and Forestry |
| میراث جهانی یونسکو | ۲۰۰۴ |
| وبگاه | gunungleuser.or.id |
| نام رسمی | Tropical Rainforest Heritage of Sumatra |
| گونه | Natural |
| معیار | vii, ix, x |
| تاریخ ثبت | 2004 (28th کمیته میراث جهانی یونسکو) |
| شماره ثبت | 1167 |
| State Party | Indonesia |
| Region | فهرست‌های میراث جهانی یونسکو در آسیا |
| فهرست میراث جهانی در معرض خطر | ۲۰۱۱–present |
پارک ملی کوه لوسر یک پارک ملی است که مساحتی بیش ۷٬۹۲۷ کیلومترمربع وسعت دارد. در شمال سوماترا، اندونزی، حاشیه مرز استانهای سوماترا و آچه،[۱] قرار دارد. این پارک ملی، که در دامنه کوه باریسان مستقر شده‌است، به نام کوه لوزر (به ارتفاع ۳٬۱۱۹ متر) نامگذاری شده‌است، و از طیف گسترده‌ای از اکوسیستم محافظت می‌کند. این پارک پناهگاه اورانگوتان است. این پارک به همراه دو پارک دیگر در فهرست میراث جهانی یونسکو در کشور اندونزی ثبت شده‌است.[۲]
جغرافیا
[ویرایش]
این پارک ملی ۱۵۰ کیلومتر درازا دارد و عرض آن بیش از ۱۰۰ کیلومتر است و بیشتر نواحی کوهستانی را شامل می‌شود. حدود ۴۰ درصد پارک، عمدتاً در شمال غربی است و بیش از ۱۵۰۰ متر ارتفاع دارد. این منطقه به عنوان بزرگترین منطقه بیابانی در جنوب شرقی آسیا به‌شمار می‌آید. حدود ۱۲٪ پارک، در نیمه جنوبی پایین‌تر قرار گرفته و زیر ۶۰۰ متر از سطح دریا قرار دارد. یازده قله با بیش از ۲۷۰۰ متر ارتفاع در این پارک است. کوه لوسر (۳٬۱۱۹ متر) سومین قله مرتفع این کوهستان است. بلندترین قله کوه تانپا ناما (۳٬۴۶۶ متر)، دومین قله مرتفع در سوماترا بعد از کوه کرینشی (۳۸۵۰ متر) است.
اکولوژی
[ویرایش]
پارک ملی لوسر یکی از دو زیستگاه باقی مانده برای اورانگوتان سوماترایی (Pongo abelii) است.[۳] در سال ۱۹۷۱، هرمان رایکسن ایستگاه تحقیقاتی Ketambe، یک منطقه تحقیقاتی ویژه برای اورانگوتان را تأسیس کرد.[۴] سایر پستانداران یافت شده در پارک عبارتند از: فیل سوماترایی، ببر سوماترایی کرگدن سوماترایی، سیامانگ، گوزن سمبر و گربه پلنگی.[۵]
آبرسانی
[ویرایش]مخازن آبهای زیرزمینی به سرعت در حال فرسودگی هستند و چندین رودخانه در بخشی از سال کاملاً خشک می‌شوند. این عواقب جدی برای جامعه محلی دارد. هم خانواده و هم صنایع نیاز به پیش‌بینی کمبود آب و هزینه‌های بالاتر برای آب دارند.[۶]
شیلات
[ویرایش]شیلات ساحلی و آبزی پروری در لوسر و اطراف آن بسیار مهم است. آنها بخش بزرگی از پروتئین حیوانی را در رژیمهای غذایی محلی افراد تأمین می‌کنند و ارز خارجی زیادی را ایجاد می‌کنند. ارزش سالانه آنها در حال حاضر از ۱۷۱ میلیون دلار آمریکا فراتر رفته‌است. اگر اکوسیستم لوسر تخریب شود، کاهش آب شیرین ممکن است تأثیر مضر بر عملکرد بخش شیلات داشته باشد.[۶]
کشاورزی و مزارع
[ویرایش]کشاورزی منبع اصلی درآمد برای جوامع محلی اطراف لوسر است. مزارع بزرگ کائوچو و روغن نخل در شمال سوماترا نقش عمده ای در اقتصاد ملی دارند. تقریباً تمام جنگلهای مرتفع باقیمانده به‌طور رسمی برای مزارع نخل‌های روغنی واگذار شده‌اند.
این کاهش را می‌توان عمدتاً به وخامت مواد مغذی موجود در خاک، همراه با فرسایش خاک، خشکسالی و سیل، و افزایش علفهای هرز دانست. واضح است که این علل کاهش با جنگل زدایی در ارتباط است.[۶]
جابجایی‌ها
[ویرایش]در دسامبر ۲۰۱۰، ۲۶ خانواده متشکل از ۸۴ نفر از منطقه پارک ملی به موسی بنیواسین، سوماترای جنوبی منتقل شدند. هزاران نفر از مردم به‌طور غیرقانونی در این پارک سکونت می‌کنند و دولت اندونزی قصد دارد آنها را جابجا کند. بسیاری از ساکنان پناهندگان از خشونت‌ها و فجایع در آچه هستند.[۷]
منابع
[ویرایش]- ↑ World Database on Protected Areas: Entry of Gunung Leuser National Park بایگانی‌شده در ۲۰۰۷-۰۹-۲۹ توسط Wayback Machine
- ↑ "Tropical Rainforest Heritage of Sumatra". UNESCO World Heritage Centre. UNESCO. Retrieved 2008-12-28.
- ↑ S. A. Wich; I. Singleton; S. S. Utami-Atmoko; M. L. Geurts; H. D. Rijksen; C. P. van Schaik (2003). "The status of the Sumatran orang-utan Pongo abelii: an update". Flora & Fauna International. 37 (1): 49. doi:10.1017/S0030605303000115.
- ↑ S. A. Wich; S. S. Utami-Atmoko; T. M. Setia; H. D. Rijksen; C. Schürmann, J.A.R.A.M. van Hooff; C. P. van Schaik (2004). "Life history of wild Sumatran orangutans (Pongo abelii)". Journal of Human Evolution. 47 (6): 385–398. doi:10.1016/j.jhevol.2004.08.006. PMID 15566945.
- ↑ Ministry of Forestry: Gunung Leuser National Park بایگانی‌شده در ۲۰۱۰-۰۲-۰۵ توسط Wayback Machine, retrieved 2010-01-07
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ Pieter J.H. van Beukering; Herman S.J Cesar; Marco A. Janssen (2003). "Economic valuation of the Leuser National Park on Sumatra, Indonesia". Ecological Economics. 44 (1): 43–62. doi:10.1016/S0921-8009(02)00224-0.
- ↑ "Mt. Leuser National Park evictions on hold". thejakartapost.com.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
.svg){kind=small}