پارادوکس خورشید جوان کم‌نور
پارادوکس خورشید جوان کم‌نور یا مسئله ضعف خورشید جوان ،(انگلیسی: Faint young Sun paradox)، تناقض آشکار بین مشاهدات آب مایع در اوایل تاریخ زمین و انتظار اخترفیزیکی را نشان می‌دهد که خروجی خورشید در طول آن دوران فقط ۷۰ درصد شدیدتر از دوران مدرن است.[۱] این مسئله توسط ستاره شناسان کارل ساگان و جورج مولن در سال ۱۹۷۲ مطرح شد.[۲] قطعنامه‌های پیشنهادی این تناقض، اثر گلخانه‌ای، تغییرات سپیدایی سیاره‌ای، تأثیرات اخترفیزیکی یا ترکیبات این پیشنهادها را در نظر گرفته‌اند.
سؤال حل نشده این است که چگونه با وجود خروجی متغیر خورشید و دامنهٔ گسترده‌ای از شرایط زمینی، آب و هوای مناسب برای زندگی در مقیاس طولانی مدت در زمین حفظ شده‌است.[۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Feulner, Georg (2012). "The faint young Sun problem". Reviews of Geophysics. 50 (2): RG2006. arXiv:1204.4449. Bibcode:2012RvGeo..50.2006F. doi:10.1029/2011RG000375. S2CID 119248267.
- ↑ Sagan, C.; Mullen, G. (1972). "Earth and Mars: Evolution of Atmospheres and Surface Temperatures". Science. 177 (4043): 52–56. Bibcode:1972Sci...177...52S. doi:10.1126/science.177.4043.52. PMID 17756316. S2CID 12566286.
- ↑ David Morrison, NASA Lunar Science Institute, "Catastrophic Impacts in Earth's History", video-recorded lecture, Stanford University (Astrobiology), 2010 Feb. 2, access 2016-05-10.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Faint young Sun paradox». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ نوامبر ۲۰۲۰.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- Bengtsson, Lennart; Hammer, Claus U. (2004). Geosphere-Biosphere Interactions and Climate. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-78238-8.
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |