پادشاهی ناپلئونی ایتالیا

با پادشاهی ایتالیا اشتباه نشود.

پادشاهی ایتالیا Regno d'Italia  (ایتالیایی) Royaume d'Italie  (فرانسوی) Italy
۱۸۰۵–۱۸۱۴
پرچم نشان ملی
پادشاهی ایتالیا در سال ۱۸۱۲
وضعیت	دولت متکی زیر نظر نخستین امپراتوری فرانسه
پایتخت	میلان
زبان(های) رایج	زبان فرانسوی زبان ایتالیایی زبان لومبارد زبان ونیزی امیلیایی رومانیولی زبان فریولی
دین(ها)	کلیسای کاتولیک
حکومت	واحد پادشاهی مطلقه
پادشاه ایتالیا
• ۱۸۰۵–۱۸۱۴	ناپلئون بناپارت
نایب السلطنه
• ۱۸۰۵–۱۸۱۴	اوژن دو بوآرنه
قوه مقننه	مشاوران سنا
دوره تاریخی	جنگ‌های ناپلئونی
• اعلامیه	۱۷ مارچ ۱۸۰۵
• تصویب قانون اساسی	۱۹ مارس ۱۸۰۵
• تاج گذاری ناپلئون بناپارت	۲۳ مه ۱۸۰۵
• صلح پرسبورگ	۲۶ دسامبر ۱۸۰۵
• نبرد رودخانه مینسیو	۸ فوریه ۱۸۱۴
• پیمان فونتن‌بلو	۱۱ آپریل ۱۸۱۴
• پیمان پاریس	۳۰ مه ۱۸۱۴
واحد پول	لیره ایتالیا
پیشین پسین First French Empire جمهوری ایتالیا استان ونیزی کشورهای پاپ جمهوری نولی جمهوری راگوزا پادشاهی لمباردی – ونیز پادشاهی ساردینیا دوک نشین مودنا و رجیو کشورهای پاپ امپراتوری اتریش

پادشاهی ناپلئونی ایتالیا (انگلیسی: Napoleonic Kingdom of Italy) پادشاهی در ایتالیای شمالی بود که دولت متکی امپراتوری فرانسه ناپلئون بناپارت محسوب می‌شد. این حکومت کاملاً تحت تأثیر فرانسه انقلابی بود و با شکست و سقوط ناپلئون به پایان رسید. حکومت تحت ناپلئون به عنوان پادشاه ایتالیا و نایب السلطنه به پسرخوانده‌اش اوژن دو بوآرنه حکومت می‌شد. برخی از مناطق پیه‌مونته و مناطق مدرن لمباردی، ونتو، امیلیا-رومانیا، فریولی ونتسیا جولیا، ترنتینو، تیرول جنوبی و مارکه زیر نظر این حکومت بود. همچنین ناپلئون اول بر بقیه شمال و مرکز ایتالیا در نیس، ائوستا، پیه‌مونته، لیگوریا، توسکانی، اومبریا و لاتزیو به عنوان بخشی از امپراتوری فرانسه مستقیماً حکومت می‌کرد.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Kingdom of Italy (Napoleonic)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ فوریه ۲۰۲۵.