ویکیپدیا:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۶/۵۲
فرگشت آببازسانان روند فرگشتی پدید آمدن دستههای مختلف آببازسانان است. آببازسانان بزرگترین گروه از پستانداران دریایی هستند که شامل نهنگها، دلفینها، و گرازماهیها میشوند. این گروه از پستانداران نزدیک به هشتاد و هشت عضو دارد و اعضای آن در بیشتر آبهای آزاد جهان و چند رودخانه بزرگ حضور دارند. گاودریاییان و آببازسانان قدیمیترین و نخستین جانوران شناختهشده در میان دیگر پستانداران دریایی هستند. نیاکان این هر دو گروه در ۵۴–۵۳ میلیون سال پیش در دوره ائوسن پا به درون آب گذاشتند تا از جانوران و گیاهان درون آن تغذیه کنند. نیاکان اعضای راسته گاودریاییان گیاهخوار بودند و دو گروه عمده باقیمانده از این راسته – گاوهای دریایی و داگونگ – از گیاهان دریایی نزدیک به سطح آب تغذیه میکنند. نیاکان گوشتخوار آببازسانان را اما جفتسمانی تشکیل دادند که ظاهری همچون گرگهای امروزین داشتند و برای خوردن ماهی و سختپوستان به درون آبهای شیرین رفتند.
نخستین آببازسانان در نزدیک ۵۰ میلیون سال پیش در کنارههای اقیانوس باستانی تتیس در جایی که امروزه هند و پاکستان قرار دارند پدیدار شدند. با گذشت نزدیک به ۲ میلیون سال، آنها توانایی زندگی در هر دو محیط خشکی و آبی را داشتند. نزدیک به ۵ میلیون سال بعد و در ۴۵ م. س. پ. آببازسانان آغازین به طور کامل با زندگی در آب خو گرفته بودند و فرزندان خود را در آن به دنیا آورده و شیر میدادند. تا ۳۵ م. س. پ. این جانوران پاهای عقبی خود را از دست داده بودند و برای تغذیه و مکانیابی از پژواک بهره میگرفتند. نیاز خو گرفتن بیشتر این گروه با حرکت در آب و روشهای شکار در آن باعث تغییرات بسیار در ساختار بدنی آنها شد.