ویلیج (مجله)
 | |
| نوع | مجله خبری |
|---|---|
| قطع | مجله |
| صاحب(ان) امتیاز | انتشارات اورموند کوای با مسئولیت محدود |
| بنیانگذار(ان) | وینسنت براون |
| ویراستار | مایکل اسمیت[۱] |
| بنیان‌گذاری | ۲۰۰۴ |
| جهت‌گیری سیاسی | جناح چپ |
| دفتر مرکزی | اورموند کوای دوبلین ۷ ایرلند۶ |
| وبگاه | |
ویلیج (به انگلیسی: Village) یک مجله فرهنگی دربارهٔ اخبار مهم مربوط به ایرلند است. این نشریه که در اکتبر ۲۰۰۴ تأسیس شد و در ابتدا به صورت هفتگی منتشر می‌شد، به دلیل گزارش‌های تحقیقی خود شناخته شده است و خود را «به عنوان یک مجله متمرکز بر سیاست‌ها و نه شخصیت‌ها» توصیف می‌کند.[۲][۳] ویلیج توسط وینسنت براون تأسیس شد و چندین سال منتشر می‌شد تا اینکه در نوامبر ۲۰۰۸، تحت سردبیر جدید مایکل اسمیت[۴] سرمایه‌گذار سابق مجله، دوباره راه‌اندازی شد.[۵] این مجله سالانه ده شماره چاپ می‌کند و حضور آنلاین خود را حفظ کرده است.
جنجال‌ها و داستان‌های مهم
[ویرایش]در سال ۲۰۰۸، دیکلن گانلی، فعال ضد پیمان لیسبون، از این مجله شکایت کرد، اما روند رسیدگی به این پرونده به پایان رسید.[۶][۷]
در سال ۲۰۱۰ ویلیج از کوین شهردار شهر دوبلین دعاوی حقوقی دریافت کرد، در خصوص ادعاهایی که ویلیج طرح کرده بود مبنی بر اینکه او نباید در مورد مسائل بلندمرتبه در شهر رأی می‌داد، زیرا او سهامی در دارایی داشت که ممکن بود از تغییرات منتفع شود. در پایان، اسمیت یک شکایت موفقیت‌آمیز را به کمیسیون استانداردهای اداری (SIPO) ارائه کرد اما در سال ۲۰۱۱ متوجه شد که یک نقض جزئی در این شکایت وجود داشته است.[۸]
در سال ۲۰۱۲ ویلیج مدعی شد اگر مدیر دادستان عمومی بانکداران و افراد متهم به فساد را به دلیل فساد و سایر جرایم نامبرده تعقیب نکند، خود پیگرد خصوصی را آغاز خواهد کرد، اما این کار را انجام نداد. این سازمان ادعا کرد که قرار بود با جاناتان، مدیر سابق نقدینگی، ابتکاری را علیه بانک یونی‌کردیت به دلیل نقض مقررات دنبال کند، اما نمی‌توانست چون ورشکست شده بود و نمی‌توانست تعهد خود را دنبال کند.[۹]
در سال ۲۰۱۴ ویلیج به‌طور انحصاری افشای پرونده ویرایش شده بانک ملی قطر را منتشر کرد که ادعا می‌کرد چهره‌های بلندپایه عمومی و سیاستمداران بر مالکیت حساب‌های بانکی خارج از کشور سرپوش گذاشته بودند.[۱۰]
در سال ۲۰۱۵، ویلیج منحصراً در میان نشریات چاپی متعلق به ایرلند، ادعاهایی را که توسط کاترین مورفی تی دی در مورد نرخ‌های بهره پرداخت شده توسط ثروتمندترین مرد ایرلند، دنیس اوبرایان، به شرکت دولتی ایرلندی توسط بانک ایرلندی رزولوشن کورپوریشن ارائه شده بود، چاپ کرد.[۱۱]
در سال ۲۰۱۶، مایکل مک‌لون، مدیر شهرستان شورای شهرستان سابق دانیگول، پس از چاپ آنچه که ادعا می‌کرد سوگندنامه‌ای بوده که در دادگاه گشوده شده بود، یک دادرسی دادگاه عالی علیه ویلیج را به‌دلیل افترا زدن آغاز کرد که در آن جزئیات ادعاهای متعددی دربارهٔ برنامه‌ریزی در شهرستان دانیگول توسط جرارد کانوی، برنامه‌ریز ارشد شهرستان، مطرح شده بود.[۱۲]
در مارس ۲۰۱۷، ویلیج جلدی جنجالی منتشر کرد که در آن دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده را در کنار تیتر «چرا نه» به تصویر کشید، که مرتبط با سرمقاله‌ای بود که توضیح می‌دهد چرا کشتن ترامپ اشتباه است.[۱۳] این تیتر بازتاب بین‌المللی داشت، به ویژه از رسانه‌های راستگرا، از جمله فاکس نیوز اینسایدر.[۱۴]
در اوت ۲۰۱۹، همکار سابق فعال راست افراطی مجله گما اودوهرتی یک اقدام قانونی را علیه ویلیج آغاز کرد.[۱۵]
در اکتبر ۲۰۲۰، ویلیج مقاله‌ای منتشر کرد که ادعا می‌کرد تانایست لیو وردکار اسناد محرمانه‌ای از جمله پیش‌نویس قرارداد بین مدیر اجرایی خدمات بهداشتی و پزشکان عمومی را افشا کرده است. عکسی از جلد این سند محرمانه فاش شده بود و ادعا می‌کرد که دست خطی که قابل مشاهده است متعلق به لیو وردکار است. این سازمان ادعا کرد که این افشاگری‌ها ممکن است نقض قانون عدالت کیفری (جرایم فساد اداری) ۲۰۱۸، قانون اسرار رسمی ۱۹۶۳ و قانون رفتار اعضای دیل در سال ۲۰۰۲ باشد.[۱۶] هشتگ‌های #لئوگیت و #لئو دلینک پس از انتشار این داستان در شبکه‌های اجتماعی شروع به کار کردند.
در ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۱ ویلیج نام "سرباز F" را منتشر کرد، سرباز ارتش بریتانیا که توسط تحقیقات ساویل متهم به تیراندازی به چندین غیرنظامی غیرمسلح در طی یکشنبه خونین (۱۹۷۲) شد.[۱۷] در ماه مه ۲۰۲۲، ویلیج یکی دیگر از شرکت کنندگان، "سرباز جی" سرباز سابق رونالد کوک را به عنوان نامگذاری کرد. این مقاله ادعا می کند که کوک در سال ۱۹۸۶ در درگیری در آفریقای جنوبی توسط یک تک تیرانداز کشته شد.[۱۸]
منابع
[ویرایش]- ↑ Burns, John. "Smith eyes left-green ideology for Village magazine". The Times. London.
- ↑ Thomas, Cónal. "Gemma O'Doherty takes legal action against Village Magazine". TheJournal.ie.
- ↑ "Journalist launches new magazine". The Irish Times. 10 October 2004. Retrieved 4 September 2009.[پیوند مرده]
- ↑ "Village Magazine relaunched". Village. Archived from the original on 21 May 2009. Retrieved 4 September 2009.
- ↑ "Dissenting Village voice says Browne has failed". Irish Independent. 23 March 2008.
- ↑ "The Village/Ganley saga. When Declan Ganley withdrew legal proceedings". Village Magazine (به انگلیسی). 28 April 2009. Retrieved 27 September 2017.[پیوند مرده]
- ↑ Ni Fhlatharta, Bernie (11 February 2009). "Abbeyknockmoys Declan Ganley resolves magazine dispute". Connacht Tribune. Archived from the original on 8 اكتبر 2022. Retrieved 8 October 2022.
{{cite news}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ "Councillor's property stake and vote to be investigated". The Irish Times (به انگلیسی). Retrieved 27 September 2017.
- ↑ "Blowing the whistle so hard it hurts". Village Magazine (به انگلیسی). 2012-11-02. Retrieved 2017-09-27.[پیوند مرده]
- ↑ "Village publishes redacted Ansbacher Dossier". Village Magazine (به انگلیسی). 22 February 2015. Archived from the original on 27 September 2017. Retrieved 27 September 2017.
- ↑ "What Denis O'Brien doesn't want you to see: Catherine Murphy on his banking arrangements etc". Village Magazine (به انگلیسی). 28 May 2015. Archived from the original on 24 اكتبر 2017. Retrieved 27 September 2017.
{{cite news}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ "Dodgy Donegal's ex-Manager sues Village editor". Village Magazine (به انگلیسی). 9 October 2014. Archived from the original on 27 September 2017. Retrieved 27 September 2017.
- ↑ "Why not". Village Magazine (به انگلیسی). 3 February 2017. Retrieved 27 September 2017.
- ↑ "Village Magazine Cover Shows Gun Target on Pres. Trump's Head" (به انگلیسی). Fox News. 2017-02-03. Retrieved 27 September 2017.
- ↑ "Village Magazine Cover Shows Gun Target on Pres. Trump's Head" (به انگلیسی). Fox News. 2017-02-03. Retrieved 27 September 2017.
- ↑ "Leo Varadkar, lawbreaker: Tánaiste leaked confidential document to friend". Village. 31 October 2020. Retrieved 31 October 2020.
- ↑ "Soldier F and Brigadier Kitson's elite 'EFGH' death squad". Village magazine. 17 July 2021. Retrieved 1 September 2021.
- ↑ Burke, David (9 May 2022). "Soldier G – real name Ron Cook – the Bloody Sunday killer with 'the sadistic edge' over his 'partner', Soldier F." Village magazine. Archived from the original on 9 May 2022. Retrieved 10 May 2022.
پیوند به بیرون
[ویرایش] | این یک مقالهٔ خرد مربوط به مجله است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |