ویلهلم اشتکل
ویلهلم اشتکل | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۸ مارس ۱۸۶۸ |
| درگذشت | ۲۵ ژوئن ۱۹۴۰ (۷۲ سال) |
| ملیت | اتریشی |
| پیشه(ها) | روان‌کاو روان‌شناس |
| شناخته‌شده برای | خوداروتیسم: مطالعه روان‌پزشکی اونانیسم و نوروسیس |
ویلهلم اشتکل (انگلیسی: Wilhelm Stekel؛ ۱۸ مارس ۱۸۶۸ – ۲۵ ژوئن ۱۹۴۰) پزشک و روان‌شناس اتریشی بود که یکی از نخستین دنباله‌روهای زیگموند فروید شد و زمانی «متمایزترین شاگرد فروید» توصیف گشت.[۱] به گفته ارنست جونز «می‌توان به اشتکل همراه با فروید افتخار بنیان نهادن نخستین جامعه روان‌کاوی را داد».[۲] با این حال، عبارتی که توسط فروید در نامه‌ای به اشتکل بکار گرفته شد که می‌گفت: «جامعه روان‌شناسی بنیان‌نهاده توسط تو» این را مطرح می‌کند که آغاز آن تماماً متعلق به اشتکل بوده‌است.[۳] جونز همچنین در مورد اشتکل نوشت که او «روان‌شناسی ذاتاً بااستعداد با قوه تشخیصی غیرمعمول در شناسایی محتوای واپس‌رانده‌شده» بود. فروید و اشتکل بعدتر با یکدیگر اختلاف پیدا کردند و فروید در نوامبر ۱۹۱۲ اعلام کرد که «اشتکل راه خود را پیش گرفته‌است».[۴]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Fritz Wittels, Sigmund Freud: His Personality, His Teaching, & His School (London, 1924) p. 17
- ↑ Ernest Jones, The Life and Work of Sigmund Freud (London, 1964), p. 312
- ↑ Francis Clark-Lowes, Freud's Apostle, Wilhelm Stekel and the Early History of Psychoanalysis, (Gamlingay & London, 2010), pp. 59-60. The letter is held in the Manuscripts Division of the Library of Congress.
- ↑ Peter Gay, Freud: A Life for our Time (London, 1989) p. 232
پیوند به بیرون
[ویرایش]
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد یک روان‌شناس است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |