ولکان قنطورس
 | |
_(cropped).jpg) Vulcan Centaur in VC2S configuration ahead of its maiden flight | |
| عملکرد | پرتابگر، partial reuse planned |
|---|---|
| سازنده | ائتلاف پرتاب و راه‌اندازی |
| کشور مبدأ | United States |
| هزینهٔ هر پرتاب | Approx. US$100–200 million[۱][۲] |
| ابعاد | |
| بلندی | ۶۱٫۶ متر (۲۰۲ فوت)[۳] |
| قطر | ۵٫۴ متر (۱۸ فوت)[۴] |
| جرم | ۵۴۶٬۷۰۰ کیلوگرم (۱٬۲۰۵٬۳۰۰ پوند) |
| تعداد مراحل | 2 with 0, 2, 4 or 6 boosters |
| ظرفیت | |
| بار مفید به مدار پایینی زمین (۲۸٫۷°) | |
| جرم | ۲۷٬۲۰۰ کیلوگرم (۶۰٬۰۰۰ پوند)[۵] |
| بار مفید به مدار انتقالی زمین‌ایستا (۲۷٫۰°) | |
| جرم | ۱۵٬۳۰۰ کیلوگرم (۳۳٬۷۰۰ پوند),[۵] |
| بار مفید به مدار زمین‌ایستا | |
| جرم | ۷٬۰۰۰ کیلوگرم (۱۵٬۰۰۰ پوند)[۵] |
| بار مفید به ورود به مدار انتقال ماه | |
| جرم | ۱۲٬۱۰۰ کیلوگرم (۲۶٬۷۰۰ پوند)[۵] |
| تاریخچهٔ پرتاب | |
| وضعیت | Operational |
| سایت‌های پرتاب | |
| مجموع پرتاب‌ها | ۱ |
| پرتاب(های) موفق | 1[۷] |
| نخستین پرواز | ۸ ژانویه ۲۰۲۴ ۲:18 am ET (7:18 UTC)[۸] |
| بوسترها | |
| شمار بوسترها | 0, 2, 4, or 6[۹] |
| پیشرانه | GEM-63XL[۱۰] |
| بیشینهٔ رانش | ۲٬۲۰۱٫۷ کیلونیوتن (۴۹۵٬۰۰۰ پوند-نیرو) |
| سوخت | HTPB, Al / آمونیوم پرکلرات |
| مرحلهٔ First | |
| قطر | ۵٫۴ متر (۱۸ فوت) |
| پیشرانه | ۲ × BE-4 |
| بیشینهٔ رانش | ۴٬۹۰۰ کیلونیوتن (۱٬۱۰۰٬۰۰۰ پوند-نیرو) |
| سوخت | متان / اکسیژن مایع |
| مرحلهٔ Second – Centaur V | |
| قطر | ۵٫۴ متر (۱۸ فوت) |
| پیشرانه | ۲ × RL-10[۱۱] |
| بیشینهٔ رانش | ۲۱۲ کیلونیوتن (۴۸٬۰۰۰ پوند-نیرو)[۱۲] |
| تکانه ویژه | ۴۵۳٫۸ ثانیه (۴٫۴۵۰ کیلومتر بر ثانیه)[۱۲] |
| سوخت | هیدروژن مایع / اکسیژن مایع |
ولکان قنطورس (انگلیسی: Vulcan Centaur) یک وسیله پرتاب سنگین دو مرحله‌ای به مدار است که توسط ائتلاف پرتاب و راه‌اندازی (ULA) توسعه یافته‌است. اساساً برای پاسخگویی به درخواست‌های پرتاب برای برنامه پرتاب فضایی امنیت ملی (NSSL) دولت ایالات متحده برای استفاده توسط نیروی فضایی ایالات متحده و سازمان‌های اطلاعاتی ایالات متحده برای پرتاب ماهواره‌های امنیت ملی طراحی شده‌است. این سیستم به دلیل بازنشستگی، جایگزین هر دو سیستم پرتاب بالابر سنگین ULA (اتلس ۵ و پرتابگر سنگین دلتا ۴) خواهد شد. ولکان قنطورس همچنین برای پرتاب‌های تجاری استفاده خواهد شد، از جمله سفارش ۳۸ پرتاب از کویپر سیستمز.
توسعه موشک ولکان در سال ۲۰۱۴ آغاز شد و عمدتاً در پاسخ به رقابت فزایندهٔ اسپیس‌اکس و تمایل به حذف تدریجی RD-180 روسی مورد استفاده در اتلس ۵ بود. این وسیله در ابتدا برای اولین پرواز در سال ۲۰۲۰ برنامه‌ریزی شده بود، این برنامه با بیش از سه تأخیر انجام شد.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Clark, Stephen. "ULA needs commercial customers to close Vulcan rocket business case". Spaceflight Now. Archived from the original on 5 June 2020. Retrieved 22 April 2015.
- ↑ Shalal, Andrea; Klotz, Irene. "'Vulcan' rocket launch in 2019 may end U.S. dependence on Russia". Reuters. Archived from the original on 5 June 2020. Retrieved 13 April 2015.
- ↑ "Vulcan Centaur Cutaway Poster" (PDF). United Launch Alliance. November 2019. Archived (PDF) from the original on 22 December 2022. Retrieved 14 April 2020.
- ↑ Peller, Mark. "United Launch Alliance" (PDF). Archived from the original (PDF) on 12 April 2016. Retrieved 30 March 2016.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ "Vulcan". United Launch Alliance. Archived from the original on 9 May 2022. Retrieved 25 January 2023.
- ↑ Clark, Stephen (12 October 2015). "ULA selects launch pads for new Vulcan rocket". Spaceflight Now. Archived from the original on 14 October 2015. Retrieved 12 October 2015.
- ↑ Dinner, Josh (8 January 2024). "ULA's Vulcan rocket launches private US moon lander, 1st since Apollo, and human remains in debut flight". Space.com. Retrieved 8 January 2024.
- ↑ Robinson-Smith, Will (21 December 2023). "ULA stacks Vulcan rocket for the first time ahead of Jan. 8 debut launch". Spaceflight Now. Archived from the original on 22 December 2023. Retrieved 22 December 2023.
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامbrunojul1وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Rhian, Jason (23 September 2015). "ULA selects Orbital ATK's GEM 63/63XL SRBs for Atlas V and Vulcan Boosters". Spaceflight Insider. Archived from the original on 11 January 2016. Retrieved 25 September 2015.
- ↑ "United Launch Alliance Selects Aerojet Rocketdyne's RL10 Engine". ULA. 11 May 2018. Archived from the original on 12 May 2018. Retrieved 13 May 2018.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ "Aerojet Rocketdyne RL10 Propulsion System" (PDF). Aerojet Rocketdyne. Archived (PDF) from the original on 29 June 2019. Retrieved 29 June 2019.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Vulcan Centaur». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ ژانویه ۲۰۲۴.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |