پرش به محتوا

وفس

مختصات: ۳۴°۳۰′۲۰″شمالی ۴۹°۰۹′۰۹″شرقی / ۳۴٫۵۰۵۵°شمالی ۴۹٫۱۵۲۵°شرقی / 34.5055; 49.1525
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
روستای گردشگری وفس
وفس
روستا
Map
مختصات: ۳۴°۳۰′۲۰″شمالی ۴۹°۰۹′۰۹″شرقی / ۳۴٫۵۰۵۵°شمالی ۴۹٫۱۵۲۵°شرقی / 34.5055; 49.1525{{#coordinates:}}: نمی‌توان بیش از یک برچسب اصلی در صفحه داشت
کشورایران
استانمرکزی
شهرستانکمیجان
بخشمرکزی
دهستانوفس
جمعیت
۱۳۶۵ نفر (سرشماری ۹۵)
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۸۶

وَفس (به تاتی: ووس) نام روستایی در استان مرکزی در شهرستان کمیجان در ایران است.

زبان

[ویرایش]

مردم به یکی از قدیمی‌ترین زبان‌های ایرانی یعنی تاتی سخن می‌گویند. وفسی‌ها تاتی را با گویش وفسی صحبت می‌کنند.[۱][۲][۳][۴][۵]

ابراهیم دهگان در کتاب «فقه اللغه» در ضمن معرفی وفس و واقعه کشتار جمعی آن، زبان وفس را «یکی از لهجه‌های قدیم پارسی باستان و شاخه‌ای از تاتی» می‌نامند.[۶] دکتر معین در جلد چهارم فرهنگ خود تحت عنوان «وفسی» منسوب به وفس، لهجه اهالی وفس را نام می‌برند.[۷] [۸] رزم‌آرا در کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران (آبادیها) می‌نویسد: «زبان سکنه دهستان وفس تاتی است».[۱] و همچنین در مجله «ایران کوده» م.[۹]

موقعیت جغرافیایی

[ویرایش]

فاصله وفس تا شهر کمیجان ۱۵ کیلومتر و تا اراک مرکز استان ۱۱۰ کیلومتر می‌باشد.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران(آبادیها)، جلد 2، ص315-314. [پیوند مرده]
  2. کتاب «دستور زبان وفسی-تاتی»، دونالد استیلو، ۱۹۷۱، ۴۵۰ صفحه
  3. «گونه‌های زبان تاتی»، دونالد استیلو، ۱۹۸۱؛ ۹: گونه‌های وفس و اطراف آن در منطقه اراک استان مرکزی
  4. مقدمه کتاب «دستور زبان گویش‌های تاتی جنوبی»، پروفسور احسان یارشاطر، لاهه - پاریس ١٩٦٩
  5. کتاب «تات‌های ایران و قفقاز»، علی عبدلی، ۱۳۸۹
  6. دهگان، ابراهیم، فقه اللغه، ص ۲۳۵
  7. معین، محمد، فرهنگ
  8. افتخارزاده، نادر، گزیده دیوان همافر عراقی، مقدمه
  9. یادمان شهید سپهبد امیر صیاد شیرازی- عروج.
  • فصلنامه راه دانش (شماره ۵)؛ گویش وفسی، مثلها و متل ها؛ غلام رضا ملایی.