ورق‌پاره‌های زندان
| نویسنده(ها) | بزرگ علوی |
|---|---|
| کشور | تهران |
| زبان | فارسی |
| موضوع(ها) | یادداشت‌های روزانه در زندان |
| ناشر | مؤسسه انتشارات نگاه |
تاریخ نشر | ۱۳۸۶ |
| شمار صفحات | ۱۱۲ |
ورق‌پاره‌های زندان نام کتابی از بزرگ علوی (۱۳ بهمن ۱۲۸۲، تهران – ۲۸ بهمن ۱۳۷۵ برلین) ملقب به آقا بزرگ علوی نویسندهٔ واقع‌گرا، سیاست‌مدار چپ‌گرا، روزنامه‌نگار نوگرا و استاد زبان فارسی ایرانی) است که محتوای آن در سالهای ۱۳۱۷ و ۱۳۲۰ در زندان قصر نوشته شده‌است.[۱]
پیشکش
[ویرایش]این ورق پاره‌ها را به فداکارترین و از خودگذشته‌ترین زنی که من در زندگی خود دیده‌ام، به خواهر عزیزم، «بدری علوی» پیشکش می‌کنم. [۲]
محتوا
[ویرایش]این کتاب در سال‌هایی که بزرگ علوی در زندان قصر به سر می‌برده روی ورق‌پاره‌هایی همچون کاغذ قند و کاغذ سیگار اشنو و غیره و به دور از چشم مأموران زندان نوشته شده‌است. به غیر از مقدمهٔ کوتاه آن، کتاب از چهار بخش با عناوین «پادنگ»، «ستارهٔ دنباله‌دار»، «انتظار» و «عفو عمومی» تشکیل شده‌است.[۳]
انتشار
[ویرایش]این کتاب در سالهای مختلف چندین بار به چاپ رسیده‌است. در سال ۱۳۸۶، انتشارات نگاه این کتاب را منتشر کرده و در سال ۱۳۹۸ به چاپ پنجم رسیده‌است.
به زبان‌های دیگر
[ویرایش]این کتاب به انگلیسی ترجمه و در کتابی از دونه رفعت به نام The Prison Papers of Bozorg Alavi منتشر شده است.
ساختار کتاب
[ویرایش]- مقدمه
- پادنگ
- ستاره دنباله‌دار
- انتظار
- عفو عمومی
- رقص مرگ [۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ «ورق‌پاره‌های زندان». کتابخانهٔ ملی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ نوامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۳ نوامبر ۲۰۲۰.
- ↑ بزرگ علوی: «ورق‌پاره‌های زندان»، تهران: جاویدان، ۱۳۵۷، صفحه ۳.
- ↑ ورق‌پاره‌های زندان. انتشارات نگاه. ص. ۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ نوامبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۳ نوامبر ۲۰۲۰.
- ↑ بزرگ علوی: «ورق‌پاره‌های زندان»، تهران: جاویدان، ۱۳۵۷، صفحه ۵.