پرش به محتوا

واحه العین

مختصات: ۲۴°۱۳′۰۱″شمالی ۵۵°۴۵′۴۳″شرقی / ۲۴٫۲۱۷°شمالی ۵۵٫۷۶۲°شرقی / 24.217; 55.762
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
واحه العین
وَاحَة ٱلْعَیْن
یک کوچه در واحه العین
یک کوچه در واحه العین
واحه العین در امارات متحده عربی واقع شده
واحه العین
واحه العین
موقعیت واحه العین در امارات متحده عربی
واحه العین در خلیج فارس واقع شده
واحه العین
واحه العین
واحه العین (خلیج فارس)
واحه العین در غرب و مرکز آسیا واقع شده
واحه العین
واحه العین
واحه العین (غرب و مرکز آسیا)
مختصات:
امارتامارت ابوظبی
ارتفاع
۲۹۲ متر (۹۵۸ فوت)
منطقهٔ زمانییوتی‌سی +۴ (زمان استاندارد امارات متحده عربی)
نام رسمیمحوطه‌های فرهنگی العین (حتیف، هیلی، بدع بنت سعود و نواحی واحه‌ای)
معیار ثبتفرهنگی: iii, iv, v
شمارهٔ ثبت۱۳۴۳
تاریخ ثبت۲۰۱۱

واحه العین (عربی: وَاحَة ٱلْعَيْن‎)[۱][۲] بزرگ‌ترین واحه در شهر العین واقع در منطقه شرقی در امارت ابوظبی در کشور امارات متحده عربی است.[۳][۴]

جغرافیا

[ویرایش]

واحه العین در منطقه المتوعه در مرکز العین و شرق منطقه الجهیلی واقع شده است. مرز میان شهر العین و شهر بریمی عمان در شمال غربی است. واحه العین بزرگ‌ترین شهر منطقه است و قدمتی بیش از ۴٬۰۰۰ سال دارد. این واحه بیش از ۱٬۲۰۰ هکتار وسعت دارد و شامل بیش از ۱۴۷٬۰۰۰ درخت خرما است که ۱۰۰ نوع خرما تولید می‌کند. موزه ملی العین و قلعه سلطان بن زاید در شرق واحه[۵][۶][۷] و کاخ‌موزه العین در غرب آن قرار دارند. باشگاه فوتبال العین و جبل حفیت نیز در شرق آن قرار گرفته‌اند.[۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳] در جنوب‌غربی واحه، ساختمان شرکت مخابرات امارات متحده عربی و بیمارستان واحه واقع شده‌اند. واحه العین به قنات الجهیلی نیز شهرت دارد که توسط زاید بن خلیفه آل نهیان بنا شده است.

قنات

[ویرایش]
سامانه آبیاری فلج یا قنات در واحه العین

این واحه به دلیل سامانه آبیاری زیرزمینی‌اش (فلج[۱][۲] یا قنات) شناخته شده است که آب را از چاه‌ها به مزارع آبی و نخل‌ها می‌رساند. آبیاری فلج یا قنات یک سیستم باستانی است که قدمت آن به هزاران سال پیش می‌رسد و به‌طور گسترده در عمان، امارات متحده عربی، هند، ایران و دیگر کشورها استفاده می‌شود.[۱۴][۱۵]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ واحة العین, VisitAbuDhabi.ae (به عربی), retrieved 2018-03-28
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ واحة العین مجمع التاریخ وملتقی الجمال. Al-Khaleej (به عربی). 2014-09-04. Retrieved 2016-10-12.
  3. An oasis in the heart of Al Ain, UAE Interact, 2005-10-10, archived from the original on 2017-02-23, retrieved 2017-02-23
  4. "Al Ain". The Report Abu Dhabi 2010. Oxford Business Group. 2010. p. 171. ISBN 978-1-907065-21-7.
  5. "Al Ain National Museum". VisitAbuDhabi.ae. Archived from the original on 2018-09-03. Retrieved 2017-08-06.
  6. "Museum and archaeological park for Abu Dhabi". Past Horizons. Archived from the original on 2012-03-06. Retrieved 2013-12-21.
  7. Insight Guides Oman & the UAE (Travel Guide eBook). Insight Guides. APA Publications (UK) Limited. 2015-12-01. ISBN 978-1-78005-548-0.
  8. Al Taee, raad (2023-10-15). "The Role of Al-Fatat Sports Club in Developing Women's Sports in Mosul (A Historical Study)". Al-Rafidain Journal For Sport Sciences. 26 (81): 211–232. doi:10.33899/rjss.2023.138183.1174. ISSN 2664-2514.
  9. Az-Zahiri, Harib (2008-03-07). "العین مدینة القلب" (به عربی). Al-Ittihad. Retrieved 2019-08-15.
  10. "الواحة المصغرة" (به عربی). Visit Abu Dhabi. Retrieved 2019-08-15.
  11. "رکض" (به عربی). Al-Bayan. 2016-10-24. Retrieved 2019-08-15.
  12. Salama, Samir (2011-12-30). "Al Ain bears evidence of a culture's ability to adapt". گالف نیوز. Retrieved 2018-08-07.
  13. Yildirim, Ege; El-Masri, Sami (2010), Master Planning for Heritage Conservation in Al Ain Oasis, UAE (PDF), امارات متحده عربی: اداره فرهنگ و میراث فرهنگی امارت ابوظبی and ISOCARP, pp. 1–11, retrieved 2019-08-15
  14. Wilson, A. (2008). "Hydraulic Engineering and Water Supply". In John Peter Oleson (ed.). Handbook of Engineering and Technology in the Classical World (PDF). New York: انتشارات دانشگاه آکسفورد. pp. 290–293. ISBN 978-0-19-973485-6. Archived from the original (PDF) on 2017-11-07. Retrieved November 1, 2017.
  15. Goldsmith, Edward. The qanats of Iran. Archived from the original on 2012-01-14.

پیوند به بیرون

[ویرایش]