هیستوسیت
| هیستوسیت | |
|---|---|
| جزئیات | |
| شناسه‌ها | |
| لاتین | macrophagocytus immobilis |
| MeSH | D006644 |
| TH | H2.00.03.0.01009 |
| FMA | 84642 83585، 84642 |
هیستیوسیت‌ها ماکروفاژهای موجود در بافت پیوندی هستند. آن‌ها سلولهای جانوری هستند که بخشی از دستگاه فاگوسیت تک‌هسته‌ای را تشکیل می‌دهند. دستگاه فاگوسیت تک‌هسته‌ای بخشی از سیستم ایمنی موجود زنده است. هیستیوسیت‌ها درشت خوارهای بافتی[۱][۲] یا سلولهای دندریتیک[۳] هستند. (هیستیو به معنی بافت و سیت به معنای سلول)
واژگان
[ویرایش]هیستیوسیت‌ها از سلولهای بنیادی موجود در مغز استخوان نشات می‌گیرند. سلولهای ایجاد شده به عنوان مونوسیت به خون مهاجرت می‌کنند. آن‌ها پس از گردش در بدن و ورود به اندام‌های مختلف، در بافت‌ها به هیستیوسیت تمایز پیدا می‌کنند. اگرچه در گذشته نام هیستیوسیت برای تعدادی از سلول‌ها به کار می‌رفت که حتی برخی از آن‌ها در چرخه ماکروفاژ وجود نداشتند.[۴] بعضی منابع مشتقات سلولهای لانگرهانس را نیز هیستیوسیت می‌نامند.[۵]
ریخت‌شناسی و گوناگونی
[ویرایش]هیستیوسیت‌ها به‌طور مشترک سلولهای بافتی و ایمنی هستند. سیتوپلاسم آن‌ها ائوزینی و دارای مقادیر گوناگونی از لیزوزوم است. غشا آن‌ها دارای گیرنده برای اپسونین است. مانند پادتن جی
سلولهای ماکروفاژ و دندریتی
[ویرایش]این هیستیوسیت‌ها بخشی از سیستم ایمنی هستند که دارای دو عمل مجزای فاگوسیتوز (ذره خواری) و ارائه آنتی ژن می‌باشند. فاگوسیتوز عمل اصلی ماکروفاژها و ارائه آنتی ژن ویژگی اصلی سلولهای دندریتیک است.
- ماکروفاژها در اندازه و ریخت‌شناسی بسیار گوناگون هستند. سیتوپلاسم آن‌ها دارای مقادیری اسید فسفاتاز و لیزوزوم لادِن می‌باشد.
- سلولهای دندریتیک دارای یک هسته لوبیایی شکل و سیتوپلاسم همراه با دندریت هستند. عمل اصلی آن‌ها ارائه آنتی ژن است. آن‌ها پادگن گلبول سفید انسانی و فاکتور سیزده را بیان می‌کنند.
سلولهای لانگرهانس
[ویرایش]زیرمجموعه‌ای از این سلول‌ها به سلولهای لانگرهانس تمایز پیدا می‌کنند. این بلوغ در زیر مجموعه‌ای از سلولهای تمایز به سلولهای لانگرهانس؛ این بلوغ در اپیتلیوم سنگفرشی، غدد لنفاوی، طحال و اپی تلیوم تنفسی رخ می‌دهد. سلولهای لانگرهانس سلولهای ارائه دهنده آنتی ژن هستند، اما تمایز بیشتر پیدا کرده‌اند.
اختلالات
[ویرایش]هیستیوسیت‌ها بر اثر تکثیر بیش از حد موجب ایجاد نئوپلاسم می‌شوند. رایج‌ترین اختلالات هیستیوسیت، هیستیوسیتوز سلولهای لانگرهانس (LCH) است.[۶]
منابع
[ویرایش]- ↑ histiocyte در سرعنوان‌های موضوعی پزشکی (MeSH) در کتابخانهٔ ملی پزشکی ایالات متحدهٔ آمریکا
- ↑ WordNet Search - 3.0[پیوند مرده]
- ↑ Chorro, L; Geissmann, F (Dec 2010). "Development and homeostasis of 'resident' myeloid cells: the case of the Langerhans cell". Trends Immunol. 31 (12): 438–45. doi:10.1016/j.it.2010.09.003.
- ↑ "S12C3-Granuloma". Archived from the original on 29 September 2009. Retrieved 2009-01-06.
- ↑ Cline M (1994). "Histiocytes and histiocytosis". Blood. 84 (9): 2840–53. PMID 7524755.
- ↑ Webb DK (October 1996). "Histiocyte disorders". Br. Med. Bull. 52 (4): 818–25. PMID 9039734.